. 


Practicing My First REAL Kiss*

©-xiArA-.
  
May first kiss na ba kayo? AKO, obviously WALA!

Pero, considered bang first kiss kapag ‘AKSIDENTE’? or you’re ‘practicing’ it with another person?

Well, siguro nga. First kiss ko na siya. But for me, he's not my first REAL kiss!








FIRSTkiss



Ano nga ba talaga ang first kiss? Yun ba eh yung kiss ng parents mo? Nang kapatid mo? Nang mga pinsan mo? O nang girl friends mo? O nang isang lalaki kahit sino dyan sa tabi-tabi? Naku wag naman sana ang panghuli dahil magmumukha akong cheapangga! 


Siguro nga, tama rin yung sinabi ko, yung panghuli. Syempre sa lalaki! Ano ka ba! Hahaha. Hindi ka naman siguro lesbian or bisexual para humalik ng kauri mo diba? At syempre, hindi rin sa cheeks, noo, leeg, baba o kung anu-anong parte ng katawan ang tinutukoy kong hahalikan. Syempre, ang ever luscious lips natin!


Eh paano naman kung hindi sinasadyang matuka ka? Considered ba yun? Hindi naman siguro diba? Eh paano mo naman masisiguradong romantic ang first kiss mo kung hindi ka pa nakakahalik ng iba? Considered din ba if you’re ‘practicing’ it with another person?


Hay nako! So many questions so little time! Gagraduate na ako ng high school at wala pa akong first kiss! Marami ngang gwapo sa paligid ko pero kung hindi sila taken, mga bading sila, kung hindi naman sila bading, mga suplado sila!


Oo, mga hinayupak na suplado! Lalo na si Ezekiel Bautista na ubod ng epal sa buhay ko! Naturingang pogi eh nagmamasungit! Pero wag ka, siya lang talaga ang pinangarap kong maging first kiss!


Kahit sungit-sungitan niya ang beauty ni Maria Marciana Ochoco, also known as ‘Mars’, which is si ako, eh hinding hindi siya tatantanan hanggat hindi siya nahahalikan! Oo na, cheep na kung cheap. Eh sa araw-araw ba namang ginawa ng Diyos na magkapartner kami sa Physics at siya rin ang Escort at ako ang Muse ng section, ano bang pag iwas ang gagawin ko? At sa araw-araw na ginawa ng Diyos eh ang lagi kong nakikita ay ang mga labi niyang kumikintab against the light! Nako, nagmumukha na akong manyak sa mga pinagsasabi ko.


“Ayoko na! WAH!” Bigla kong sinabi nang Makita ko siyang kayakap si Jillian na hinayupak niyang girlfriend na bali-balitang nahalikan na niya. Bakit ko nalaman? Abay ipinagkalat lang naman ni Jilian yung halikan nila na torrid daw! UGH! Mapapatay ko siya.


Pero napukaw ang ang atensyon ko ng biglang umiyak si Jillian at nag walk-out si Ezekiel. Papunta siya dito sa classroom, dire-diretso siya sa upuan niya at umupo. Nagbuntong hininga. Napansin niya atang nakatitig ako sa kanya kaya nakipag eye-to-eye siya sakin.


OMG. Eto na ba ang katuparan ng aking pangarap na magkahiwalay na sila ni Jillian the –flirt –ever. Nagulat ako ng tumayo siya at tumabi sakin. Nakatingin pa rin siya sa mga mata ko. Magki-kiss na ba kami? Kung panaginip ito, LORD! Wag niyo na akong gisingin!


“Mag-usap tayo mamayang uwian. Antayin mo ako dito sa classroom.” Tumayo siya tapos lumabas ulit, sinundan ko siya ng tingin. Nasa labas pa rin si Jillian na umiiyak pa rin, dinaan lang ni Ezekiel si Jillian. Lalo namang ikinaiyak ni Jillian yung hindi pag pansin sa kanya.


“WEEE! Hooray! Hooray! Ang saya-saya! Uwian na!” Napatingin sakin ang mga kaklase ko. Mabuti na lang at wala si Ezekiel, kundi iirapan ako nun.


Bigla namang may bumatok sa akin. “Ano naman yang pa-hooray-hooray mo dyan?” Ang epal ko namang kapatid na si Maria Florencia Ochoco, also known as ‘Renz’ Actually kakambal ko to pero hindi kami talaga mag kamukha. Parehas lang kaming loka-loka.  


“Kasi naman, sister. Mag-uusap kami ni Papa Ezekiel after school dito sa classroom! Baka maisakatuparan na ang pangarap ko sa buhay!!” Napatingin ako sa paligid at napansin kong kami na lang ang natira. 


Hindi man lang nagpaalam sakin yung buong tropa! Hmmmp!


“Sister, kailan mo ba titigilan yang pangarap mong maging first kiss si Ezekiel? Eh parang ngayon niya lang ata nalaman na nag-exist ka eh!” Napangiti naman ako.

“At least alam na niyang nag e-exist ako!”   Napakamot naman sa batok si Renz.

“Nako, kapag ikaw, napaiyak dyan dahil sa pesteng pangarap mo, tatawanan talaga kita.” Nginitian ko lang siya. “Aantayin pa ba kita?” Dinampot na niya yung mga gamit niya at handa ng umalis.

“Hindi na siguro, sister. Umuwi ka na. Mag papasundo na lang ako kay Kuya kung sakaling late na talaga.” Tumango-tango naman siya.

“Sige, ingat, sister.” Bumeso muna siya bago umalis.


Tumayo ako at kinuha ang gamit ko. Pumunta ako dun sa teacher’s table at nilapag sa sahig yung gamit ko. Umupo ako dun sa lamesang nakaharap sa pintuan paa malaman ko kung paparating na si Papa Ezekiel.


And after 30 minutes of waiting. Dumating din siya. Saan ba siya nanggaling? Bakit ang tagal niya?


“Sorry, na-late ako.” Humihingal pa siya.

“Ayos lang, saan ka ba nanggaling?” Tanong ko naman sa kanya na umupo sa armchair, medyo malayo sa akin.

“Hinatid ko pa kasi si Jillian eh. Hindi niya kayang makauwi ng umiiyak.” Oh. Teka… diba…?

“Hindi ba’t b—” Pinutol niya yung itatanong ko at sinabing…

“Break na kami? Oo, at ikaw lang ang nakakaalam.” Napatingin ako sa kanya.

“A-Anong ibig mong sabihin, Ezekiel?” Napataas naman ang kilay ko.

“Ikaw lang naman ang nakapansin sa break up namin kanina.” 


Katahimikan. Silence. Binalot kami ng awkward silence. I think I should break the silence.


“Ano nga pa lang gusto mong sabihin sakin?” Tumingin ako sa kanya, napatingin naman siya sa akin na parang may naalala tapos tumayo siya, lumapit pero hindi gaanong kalapit.

“Nag break kami ni Jillian dahil sa’yo.” WHAT?! Dahil sa akin?! Bakit naman?!

“Dahil sakin? Papanong dahil sakin?!” Grabe. M—May gusto rin ba siya sa akin?

“Oo, dahil sa’yo. Alam kasi sa buong school na may gusto ka sakin.”HUWAT?! Eh ano naman diba?! Tsaka, heler, swerte niya nga dahil girlfriend siya ako, nagpapangarap lang!

“Dahil lang dun? Baka naman may—” Pinutol niya ang sasabihin ko.

“May gusto ako sa’yo? Asa. Hinding hindi kita magugustuhan.” He smirked. Ouch. “Ginamit ko lang ang pangalan mo sa pakikipag break k okay Jillian. Sakal na sakal na kasi ako sa kanya.” W—Why? Bakit ako pa? Bakit sinasabi niya sakin to ngayon?

“Bakit mo sinasabi sakin to ngayon?” My cheeks were wet.  Umiiyak na pala ako. SHET! Dyahe!

“Parang hindi mo naman kilala si Jillian.” Tumalikod siya. I think he’s ready to leave me now. “Panigurado, bukas kakalat na yan, ayoko lang na mag assume ka sakin dahil wala ka naman talagang dapat i-assume.” Then off he went.


Natulala naman si ako. Akala ko ngayon matutupad ang wish kong magkaroon ng first kiss! Pero first major heart break pala! AMP! Kung alam ko lang, sana sumabay na lang ako kay Renz. Kawawang Mars! Busted! 


Hindi ko namalayang alas sais na pala, nakaupo pa rin ako dito sa teacher’s table. Umiiyak pa rin ako. Ang sakit kaya! Akala ko talaga, nako. Mukhang mamamaga ang mata ko nito! Tatanungin ako ni Mama`t Papa pati na rin si Kuya at si Renz!


Nagulat ako ng biglang may pumasok sa pintuan. Akala ko si Ezekiel! Teka—kaklase ko rin to eh! If I’m not mistaken, best friend to ni Ezekiel! Baka pinabalikan niya ako!


“Alas sais na ah? Anong ginagawa mo dito?” Nandun lang siya sa may bandang pintuan.

“W-Wala lang. Ikaw? Bakit nandito ka pa?” Sabihin mong pinabalikan ako ni Ezekiel! Sabihin mo! Sabihin mo!

“Tatambay lang, kakagaling ko lang ng practice eh.” Varsity nga pala to. Ano nga palang pangalan nito?

“Ano nga palang pangalan mo?” Napakamot naman siya ng batok ng marinig ang tanong ko.

“Mark Villareal ang pangalan ko, Marciana..” ARGH. Ayoko sa lahat eh yung tinatawag ako sa totoo kong pangalan eh!

“Mars na lang itawag mo sakin!” Napansin ko namang nakatitig siya sakin. “Bakit ganyan ka makatingin?” tanong ko sa kanya. Ayos ah. Parang close kami ah.

“Umiyak ka ba?” Napahawak naman ako sa pisnge ko, hindi pa pala ako nakakapag punas ng luha at uhog! Mabuti na lang at medyo madilim na!“Bakit ka umiiyak?” Di rin siya feeling close no?

“Yung kaibigan mo kasi eh. Pinaiyak ako.” Napataas yung kilay niya.

“Sinong kaibigan? As far as I know, walang nagpapaiyak ng babae sa tropa ko.” Nagtataka niyang sinabi.

“Si Ezekiel. So, ayan. Meron ka ng kilala sa tropa mo na nagpapaiyak.” Sabi ko nanaiiyak ulit.

“Anong ginawa niya sa’yo?” Unti-unti siyang lumapit. Pero hindi gaano kalapit.

“Ginamit niya akong dahilan para maghiwalay sila ni Jillian tapos binusted niya naman ako. Ang sama niya diba? Nag paiyak siya ng dalawang babae within one day? Paano ako nito bukas? Baka awayin ako ni Jillian! Daragista pa naman yun!” Natawa naman siya dun sa sinabi ko. Pero ako naman etong si sawi, iyak pa rin ng iyak.

“Tumahan ka na nga! Di bagay sa’yo umiiyak!” Nang insult pa ata to eh!

“Oo na! Hindi na bagay kung hindi bagay! Panget na kung panget! Nang iinsulto ka pa eh! Umiiyak na nga ako eh!” Natawa siya tapos lumapit.


Pero inatake ata siya ng pagkaclumsy at natalisod sa bag kong isa pang tanga na nakaharang sa sahig kaya ayun, na-out of balance sa harapan kaya. Bonggang bongga! Natrap ako at natrap ang lips ko sa lips niya!  


Ang first kiss ko!


Hindi kami nakagalaw, but our eyes were wide! Super wide! Hindi pa rin kami gumagalaw, nakadikit lang talaga yung lips namin. But he suddenly closed his eyes then moved his lips! I don’t know why or how but my lips didn’t seem to realize that they’re moving too and my eyes closed! 


I just found myself embracing Mark while kissing him. He suddenly stopped but didn’t move. Ako naman, na-realize ang ka-cheap-ang pinaggagawa ko kaya naitulak ko siya. Tumalsik naman siya. Hawak ko lang yung lips ko, nakatulala ako sa kanya.


WHAT THE HELL HAPPENED?!


“Wow.” Napatingin ako sa kanya. Anong sinabi niya?!

“Anong sabi mo?!” Sigaw ko sa kanya.

“Ang sabi ko, ‘wow’.” Napatayo ako. “First time mo no?” He said while smiling.

“P-Paano mo nalaman?!” Napakagat ako sa lower lip ko. OMG! Nakakaasar tong lalaking to!

“Di ka marunong humalik eh.” Sabi niya sabay tawa, as if natural na bagay lang yung tinutukoy niya! First kiss ko yun! Sacred para sakin yun no!

“Ang yabang mo! Hindi ka nga nagpapaiyak ng babae, naghahalik ka naman!” Grabe, feeling ko puputok na ang butsi ko!


Pinulot niya yung bag niyang nalaglag dahil sa ka-clumsy-han niya. Tapos naglakad palabas, pero bago siya umalis, may pahabol pa siya. “Pero, infairness, ang sarap mong halikan.” Kumindat siya tapos umalis na.


Kinilabutan ako sa mga sinabi niya at sa pagkindat niya! Napatingin ako sa paligid. Saksi ang classroom ko sa aking hindi inaasahang first kiss! Teka, madilim na! Makaalis na nga, baka may iba pang nakawitness nun, ayoko ng banggitin at baka magpakita pa sakin!


Napatakbo naman ako dahil sa kaduwagan ko at nakita ko na naman siya sa may gate. Nagyoyosi. EEEWWW. Di ko na lang siya pinansin, di naman kami close para pagsabihan siya na masama manigarilyo no.


“Hoy.” Di ko siya pinansin at tuloy tuloy lang ako sa paglalakad. “Huy!”Still no response pa rin ang lola niyang napakahaba ng buhok. “Kapag hindi mo ako pinansin, ipagkakalat kong naghalikan tayo sa classroom.”   WHAT?! Napahinto ako agad at tumingin sa kanya! Ano bang klaseng term yung ginamit niya! Nakakakilabot!


He smirked at me tapos inakbayan niya ako sabay hithit ng yosi.“Papansinin mo rin naman pala ako eh.” Tinignan ko siya ng masama.

“Wag ka ngang magyosi sa harapan ko! Ang baho-baho!” Tinapon niya yung yosi niya tapos ngumiti sakin. Kung hindi lang to manyak, nagustuhan ko na to eh!

“May io-offer ako sa’yo.” Napaisip naman ako. Ano kaya yun? Hindi naman kami close no!

“Ano naman yun aside sa paghahatid mo sakin sa bahay ngayon?”Tanong ko sa kanya. Nagulat naman ata siya sa sinabi ko.

“Kapal nito. Papahatid ka sa bahay mo?” Tanong niya sakin.

“Sino kayang ams makapal ang mukha sa atin? Eh ikaw nga tong hindi ko namanka-close eh hinalikan ako sa lips! Tapos aakbay-akbay pa sakin ngayon?” Taas kilay kong tanong sa kanya.

“Oo na, ako na makapal mukha. Pero gusto mo ngang malaman yung offer ko sa’yo?” Pinisil pisil niya yung balikat ko.

“Ano ba yun?” Actually, naku-curious na ako dyan sa offer na yan ah.

“Tuturuan kitang humalik. Lahat ng klase ng halik. Tapos ilalakad kita kay Zeke para sioya ang maging first REAL kiss mo.” Ngiti niya sakin.

“Nababaliw ka na ba? Ako? Tuturuan mong humalik?! Eh hindi nga tayo close eh!” Tinanggal ko yung kamay niya sa balikat ko, nakakaramdam na ako ng pagkamanyak ng taong to eh.

“Hindi ako nababaliw, okay? Kung yung pagiging hindi close natin ang pinoproblema mo eh madali lang yan! Edi maging close tayo! Ganun kasimple!”

“Pero hinding hindi ko na magiging first kiss si Ezekiel!” Sigaw ko sa kanya. “Dahil sa’yo! Dahil sa kamanyakan mo!”

“Bingi ka rin no? Kaya ng first REAL kiss diba? Siya ang kinonsider mong first! Utak naman!” Binatukan ko siya. Hoy! Malaking effort yun! Specially sa taong katulad niyang higante!

“Pasensya lang! Wala akong alam sa mga ganyang bagay eh!”Sumimangot ako habang nag-iisp ako kung papaya ako o hindi.

“Halata naman eh. Wala ka ngang alam sa halik eh. Maski smack. Hahaha.” tawa siya ng tawa. Hindi ko na lang pinansin. Titigil din yan.


Nagconcentrate ako habang naglalakad kami, napansin ko na lang nasa harapan na kami ng bahay. Napansin ko ring nakaakbay na ulit siya sakin. Napakagaling na manyak talaga nito!


“Ano? Nakapag isip ka na ba?” Tinanggal na niya yung pagkakaakbay niya tapos nakatingin lang sakin, nag aabang.

“Okay. Papayag na ako.” Hay. Sana naman hindi ko ito pagsisihan!

“Okay! Wala ng bawian yan ah!” Tumango-tango ako. “Pero may condition! Magiging girlfriend kita habang tinuturuan pa kita! BYE!” Hinila niya ako then hinalikan sa lips pero mabilis lang sabay takbo!


“UGH! Perv!” I stomped my feet then went inside the house.








Lahat ng klase ng halik? Ilan ba ang mga yun?!














SECONDkiss



Okay. Umiiwas ako ng tingin kay Kuya Kriz—also known as Krisantimo, bwahahha—pati na kay Renz na mukhang nawiwirduhan sa akin dahil sinabi kong magpapasundo ako but here I am, nakauwi safely. Makaklagpas n asana ako ng magsalita si Kuya Kriz.


“At saan sa tingin mo, Maria Marciana Ochoco, ikaw pupunta?”Napatingin ako kay Kuya habang naka cross arms sila ni Renz, mukhang sila yung kambal eh no? UNFAIR!

“Uhm, sa kwarto?” Sabi ko habang suot-suot ang pinakapekeng ngiti na nagawa ko today.

“Without even explaining bakit ngayon ka lang nakauwi? At diba sabi mo, magpapasundo ka kay Kuya Kriz? Teka nga—may ginawa ba sa’yo si Ezekiel?!” WTF?! Bakit napasok sa usapang ito si Ezekiel the Great?!

“Walang ginawa sakin si Ezekiel, okay?” I snapped at them.

“Kaya pala namumugto ang mga mata mo no? Binasted ka no?!”Lumaki yung mga mata ni Kuya Kriz sa narinig niya.

“And who the hell is Ezekiel?! At anong binasted? Nanliligaw ka?! I thought your a play girl, Mars?” He smirked. UGH. They’re getting on my nerves!

“It’s none of your business, Kuya and Renz! At kailan pa kayo naging si Mama at Papa? Eh wala namang mga pakialam sakin yung mga taong yun eh!” I snapped at them AGAIN. Totoo naman eh, wala naman talaga akong kwenta para sa mga magulang ko, lagi lang naman napupuri sa bahay na to si Renz at yung isa ko pang Ate na malamang-lamang eh lumalandi sa unibersidad na pinapasukan niya.


So yun nga, nag walk-out ako. Ang galling ko talagang tumakas sa isang sticky situation! Hindi naman ako galit, umiiwas lang ako sa pagiging over-protectiveness ni Kuya Kriz! Pero, surely mamaya, may halimaw na mangungulit sa akin at aalamin kung bakit namumugto yung mga mata ko. Sino pa ba? Edi yung kambal ko!


Di ko sila pinansin ng dinner, mabuti at wala pa si Mama at Papa, baka di pa ako ginanahang kumain kung nagkataon, kasi kapag nandito sila, wala akong ibang marinig kundi compliments kay Renz. Hindi naman sa inscure pero, damn it, kailangan pa bang i-compare kami to the point na pinapahiya na ako? SHEEESSSH. Sana iba na lang magulang ko.


“Ano bang nangyari kanina?” Oh. Look who’s here? STOP IT, MARS! Wala siyang ginagawa sa’yo. But…

“Hindi mo baa lam na matagal ng nailagay sa dictionary ang word na ‘privacy’? At hindi mo rin baa lam na naimbento na ang ‘pagkatok’ before entering someone’s room?” I snapped at her.

“Whoooa. Ang taray mo, kambal. It’s not like, mao-offend ako sa sinabi mo no, mas lalo lang kitang kukulitin kung anong meron!”She said with an evil smile.

“Oo na! Sasabihin ko na! Bwisit.” Ngumiti naman siya ng nakakaloko tapos tinitigan ako habang nag-aabang.

“Ano na, kambal?” Pangungulit niya pa.

“Uh… Kasi… Binasted ako ni Ezekiel.” Nanlaki yung amat niya at sabay sabing…

“OH EM GEE! Nako, kambal! Okay ka lang?” Niyakap niya agad ako. Paano ko kaya sasabihing nagka-first kiss na ako?

“Akala ko ba tatawanan mo ako kapag umiyak ako dahil kay Ezekiel?” Bumitaw siya agad sakin tapos sumimangot.

“Magagwa ko ba naman yun! Kakambal kita no, kaya pala naiiyak ako kanina kahit comedy yung pinapanood namin ni Kuya. Umiiyak ka na pala nun!” Napansin ko na bigla siyang ngumiti ulit ng nakakaloko. “Hmmm… Anyway, may napanood kaming horror kanina, hindi ko alam pero nagka butterflies ako sa tyan ko. Dude, may nangyari ba after ng busted scene niyo?”  Sabi na! Mahuhuli at mahuhuli ako nitong babaeng to!

“May first kiss na ako pero hindi si Ezekiel!” Nagmaktol ako bigla. Tapos tumili siya ng tumili habang tumatalon kaya nabato ko tuloy siya ng unan ng wala sa oras. “Renz! SHUT UP!” Napaupo naman siya bigla tapos nagti-twinkle-twinkle na ang mga mata niya.

“So, kambal? Sino yun? Gwapo ba? O baka manyak lang sa tabi-tabi yan ah!” Binatukan ko naman siya agad.

“Asa ka! Anong tabi-tabi sa daan!? Ano ako cheap?!” Well, nachi-cheap-an na ako sa sarili ko dahil hinalikan ako ni MARK!  Y.Y

“Oo na! Sorry! So, ano nga?”  

“Gwapo naman siya pero manyak! Higupin daw ba ang dila ko?!”tumawa ng tumawa si Renz. 

“At sino naman yang maswerteng lalaking nakahigop na nang dila mo?”   Pwede na bang pumatay ng kakambal mo?  

“Walang iba kung hindi si Mark Villareal.” Nagulat ako ng napatayo siya at sabay sigaw ng…

“OH NOOOOOOO!!!” then she stormed out of my room.


Napaisip naman ako bigla sa inarte ng kapatid ko… Hindi kaya in-offer-an din siya ni Mark ng Kissing Lessons?  



“Maria Marciana Ochoco!!!” Nagising ako sa sigaw ng nanay ko. Oo nga, napaka bungangera! POOOTEEEKK!


Hindi ako pinapansin ni Renz, kahit anong kulit ko sa kanya. Nagtataka na nga si Kuya Kriz eh. Nako, ano kayang meron kay Mark at Renz?! Matanong nga yung Kissing Monster na yun!


Papalabas na ako ng gate ng may naamoy akong usok ng sigarilyo, kanina pa umalis si Kuya Kriz eh. Hindi naman nagyoyosi si Papa.  Isang tao lang ang pumasok sa kokote ko ang may lakas ng loob na magyosi sa harap ng bahay ko!


“HOOOYYY! Kissing monster! Bakit ka nagyoyosi sa harapan ng bahay ko?!” Napatingin siya sakin habang humihithit-buga ng yosi niya. Pagkalapit ko sa kanya bigla siyang bumuga sa harapan ko. Napaubo naman ako, taena, kaya ayoko ng may nagyoyosi eh! May hika ako!“Walang hiya ka! May hika ako!” Tinapon niya sa sahig yung yosi tapos tinapakan.

“Good Morning din sa’yo.” Hinawakan niya yung batok ko sabay hila at hinalikan ako sa lips, saktong paglabas ni Renz na napatingin sa amin na… errr… naghahalikan.


Dinabog niya yung pinto tapos nag walk-out. Napabitaw sakin si Mark tapos ngumiti. “Ano bang meron sa inyo ng kapatid ko?” taas kilay kong tanong.

“Kapatid mo?” he repeated. Tumango lang ako. “Hindi ko nga ka-close yung si Florencia eh.” Mukha nga, Florencia tawag niya eh.

“Eh bakit nung kinwento ko yung kamanyakan mo sakin kagabi eh bigla siyang nagalit nung nabanggit ko yung pangalan mo?” Hindi ko napansing naglalakad na kami at dala-dala na niya lahat ng gamit ko.

“Baka naman type ako ng kapatid mo.” Tinignan ko siya ng masama. Hindi naman siya natinag sa kayabangan niya. “Wala ka namang data ikaselos eh, ikaw naman ang girlfriend ko, diba?” He grinned. Tae tong lalaking to! Muntik ko ng malimutan, kami na nga pala! ARGH!

“Speaking of which, boyfriend na kita diba? So kapag dinarag ako mamaya sa school ni Jillian, ipagtatanggol mo ako.” I smirked at him.

“Pag-iisipan ko.” PAKSYET!

“Sampalin kaya kita hanggang sa mabungi ka.” I glared at him.

“Di ka naman mabiro! Oo na! Poprotektahan kita! Mahal na kita eh!” Napatingin ako sa kanya, then he winked. TAE. KAKILABOT!


Pagpasok naming dalawa sa campus, pinagtitinginan kami agad. OMG. Nagbubulungan pa nga sila. Ano ba to, nako-conscious na ako! Napansin ko pang yung ibang babae eh ang sama ng tingin sakin, yung ibang lalaki naman naka thumbs-up kay Mark na nakangiting aso.


“Mark, nagtataka na ako sa mga tao sa paligid natin… Bakit sila ganyan?” Umakbay naman siya sakin tapos mas lalong ngumiti.

“Kalat na kaya sa school na ikaw ang dahilan ng break-up ni Ezekiel at Jillian, idagdag mo pa na girlfriend ka na ng crush ng bayan.”PWET MO! LUL!

“Hindi ba talaga titino yang bibig mo? Puro na lang kasinungalingan lumalabas eh.” He smirked.

“Bigyan mo ako ng isang sentence na kasinungalingan!” He challenged me.

“Yung kanina, sabi mo mahal mo na ako!” Sabi ko, sanay nakangiti sa kanya, akala niya hah! BWAHAHA—pfft.

“At sinong nagsabing kasinungalingan yun?” he challenged again.

“E-Ewan ko nga sa’yo!” TAE. Mars naman! Bakit ngayon ka pa nagba-blush!

“Uyyyy! Nagba-blush yung girlfriend ko!” Sabay tawa ng tawa.


Nasa loob nap ala kami ng classroom, nilapag niya yung gamit ko sa upuan ako. Tumingin siya dun sa katabi kong lalaki—may seat plan kasi eh—masamang tingin. Sabay tinaboy, palit daw sila ng upuan. TAE. Napaka naman nitong lalaking to!


“Pwedeng dun ka sa upuan mo?!” Inakbayan naman niya ako, nakarinig naman ako ng tili sa likod. ARGH. Bakit kailangang dun pumwesto sa likuran yung tropa ko?!

“Eh gusto ko sa tabi ng girlfriend ko!” AMP naman oh! Nakakahiya! 


Biglang pumasok sa pinto si Ezekiel na bahagyang napatingin samin, umiwas ako ng tingin at nabaling dun sa kakapasok lang ulit… si Renz. Di niya pa rin ako pinapansin! T_T

“Dyan ka na nga!” Tumayo ako tapos lumabas. Makapag hilamos nga para mahimasmasan!


So ayun, pumunta ako ng CR. At sa hindi inaasahang pagkakataon, na trap ako sa mga tingin nila Jillian at ng kanyang tropa.


“Well, well, well. Nandito na ang mang-aagaw.” She crossed her arms. ETO NA ANG SINASABI KO EH!!!!

“Wala akong inagaw sa’yo.” Sige pa. Magmatapang ka pa Mars! Para masambunutan ka. Eh bakit?! Hindi ko naman inagaw sa kanya si Ezekiel ah!

“Oh come on! Wag ka ng magsinungaling. Si Zeke na ang mismong umamin sakin kahapon. ” Alam ko, yung lalaking nambusted sakin!

“Kung ano man yang sinabi niya sa’yo, imbento niya lang yun!” I crossed my arms too. Hahaha. Tarayan ba? Ilalabas ko ang taray ko ngayon. Hmmmpf.

“Sinasabi mo bang inimbento niya lang yun?! HA! Ang ganda mo ah?” She said sardonically.

“Ngayon mo lang ba nalaman? Matagal na kaya akong maganda.” I smirked at her. “Meron ka bang patunay na may gusto talaga sakin si Ezekiel?” I challenged her. Natahimik naman siya. Tignan mo.

“Pu—Zeke?!” Napatingin ako sa likuran ko. Andun nga siya, masama ang tingin kay Jillian.

“Tigil-tigilan niyo nga siya.” Sabay hablot niya sa kamay ko at hinila ako, somewhere.


Habang kinakaladkad niya ako eh pahigpit ng pahigpit yung hawak niya sa braso ko! Bwisit tong lalakig to ah! Kesa hoda gusto ko siya eh may karapatan siyang saktan ako.


“Ezekiel! Nasasaktan ako! Saan mo ba ako dadalhin?!” Natauhan ata siya at biglang tumigil tapos binitawan ang kamay ko.

“You should be thankful that I saved you from her.” Aba! Peste to! Sino bang nagsabing iligtas niya ako?! Kaya ko naman si Jillian ng mag-isa!

“Excuse me lang ha, hindi naman ako humingi ng tulong sa’yo eh! Kaya kong mag-isa si Jillian.” Bigla siyang natawa. Ano namang nakakatawa sa sinabi ko?!

“Bitter ka ba sakin dahil binasted kita?” WHAAAAAAATTTT?! Ang kapal ng mukha nito!

“Ang kapal din naman ng mukha mo no?! Bakit ba lagi na lang ganyan ka?! Ang yabang mo!” He grinned.

“Wala akong pakialam sa nararamdaman mo dahil wala akong nararamdaman para sa’yo.” Ano? Bakit ba ang weird ng taong to?!


Sasagot pa sana ako nang may humawak sa magkabilang balikat ko at hinila ako. Mukhang nagulat din si Ezekiel.


“Okay. Okay. I’ll take it from here. Tol naman, wala naman sanangtalunan ng girlfriend.” Sabay hila niya sakin palayo kay Ezekiel. Okay… What was that?! Pinag-aagawan ba nila ako?! WOWOWEEEEEEEEEEEEEEEEEE!


Buong araw akong hindi pinansin ni Mark. Ewan ko ba kung bakit, ako nga dapat ang magalit dahil wala siya sa tabi ko nung dinarag ako nila Jillian. Imbes na siya na boyfriend ko, si Ezekiel ang nagligtas sa akin sa isang mainit na awayan sa ex niya. Kasalanan rin naman ni Ezekiel kasi siya ang puno’t dulo ng gulo! Nadamay lang ako.  


Akala ko buong araw niya akong hindi papansinin. Pero nung uwian, pagkalabas ko ng room eh inaantay niya pala ako tapos wala sabi-sabing kinuha yung mga gamit ko tapos hinawakan yung kamay ko. Though, nakikita ko yung pagka-aloof niya ngayon. I wonder why he’s acting this way…


“Galit ka ba sakin, Mark?” Tanong ko sa kanya para makaiwas sa tingin ng iba. Syempre, PDA kaya! Holding hands sa loob ng campus!

“Bakit naman ako magagalit sa’yo?” Sabi niya habang nakatingin sa harapan.

“Kanina ang kulit-kulit mo tapos simula nung nakita mo kami ni Ezekiel, bigla ka na lang di namansin.” I heard him sighed.

“Gusto mo ba talaga malaman kung bakit ako nagkakaganito?”Finally, tumingin na siya sakin pero parang natakot ata ako sa intensity ng tingin niya! WAAHH~! MAMA!

“O-Oo naman! Syempre!”

“Nagseselos ako.” BOOM BOOM POW! Ano ba naman yan!

“Mark naman eh! Wag mo nga akong pagtripan!” He looked away. 


Di ko na siya pinansin pero may oras na tinitignan ko siya. Grabe naman to. Ansama ng aura niya today! Baka hindi halik ang gawin nito sakin! Baka ma-rape ako! He looked so pissed kasi eh! SCARRRRRY!


“Mark, saan tayo pupunta?” tanong ko ng mapansin kong hindi ito yung daan papuntang bahay namin.

“Diba tuturuan kitang humalik? Alangan namang sa bahay mo diba?” Nakahinga naman ako ng maluwag ng medyo gumaan yung atmosphere sa aming dalawa. But suddenly, I gasped! Saan niya ako balak dalhin?! “Grabe naman to maka-react! Sa bahay kita dadalhin kasi may ibang tao pa dun! Ayoko namang dun ka sa condo ko, baka mag chicken out ka bigla.” Then he chuckled. Mood swings? Baka may bloody visitor! LOL!

“May condo ka?” WOW. Yaman siguro nito! Hahaha. Mapagkakitaan nga! JK!  

“Oo, di mo ba alam na ang lalaking hinahalik-halikan mo eh anak ni Mayor?” Pfft. Yabang~

“Speaking of kissing lessons, anong una mong ituturo sakin?” He grinned. Naman eh, kakaiba iniisip nito kapag ganyan yung ngiti niya!

“Napag-isipan ko kasing yung 5 basic kisses muna. Tapos saka na sa ibang araw yung mga tricks.” Sabi niya habang nakangiting aso. Mas okay na tong mukha siyang manyak kasi kanina na parang papatayin niya lahat ng taong nakatingin samin.

“Ilang kiss ang ituturo mo sakin kada araw?” Napaisip naman siya.

“Dalawa.” Hayyy… Ilan ba ang klase ng halik na ituturo niya?! Kung 100 yun, 50 days kaming magsyota nun!

“Ilang klase ba ng halik ang ituturo mo sakin?” Napaisip ulit siya.

“Kung ilan yung alam ko.” Nako eh paano kung araw-araw eh padami ng padami yung nalalaman niya? Paano kung nagre-research pala siya?! Bahala na nga!


Nakarating na kami ng bahay nila tapos sinalubong kami ng maraming katulong. Bumati lang sila kay Mark, tapos pinakilala niya ako. Nagulat nga ako ng biglang may middle aged woman na tumakbo at niyakap ako.


“You must be Marciana? My son’s girlfriend, right?” I just nodded, napatingin ako sa direksyon ni Mark na namumula.

“Mommy, ayaw niyang tinatawag siyang Marciana, Mars na lang.”Ngumiti sa akin yung Mommy niya.

“I’m Evita Villareal, Mark’s mom. Gusto mo tawagin mo rin akong Mommy?” Nanlaki yung mata ni Mark.

“MOOOMMMYYYY!!! Wag mo nga akong ipahiya kay Mars!” Natawa naman yun Mommy ni Mark.

“Uhm, okay po, M-Mommy.” Gahd. Kahiya naman. Mukhang kinikilig pa yung mga katulong.

“Sige, maiwan ko na kayo, I need a beauty rest dahil magdidate kami ng Daddy ni Mark bukas. Do whatever you want in this house, walang manggugulo sa inyo.” She winked at me. Huh? Hindi rin loka-loka si Mommy no?


Pumanhik na sa taas si Mommy. Napatingin ako kay Mark na sobrang namumula sa kahihiyan. He looks so cuteeee! Umakbay siya bigla sakin then he dragged me to the sofa.


“So saan mo gustong matutunan ang first lesson mo? Sa kwarto ko? Sa guest room? Sa balkonahe? Sa kitchen? Sa hagdan? Sa garden? O sa banyo?” Binatukan ko naman siya!

“Anong banyo?! Nakakahiya!” Tumawa naman siya ng malakas.

“Hindi ba’t sabi ni Mommy eh gawin natin ang kahit anong gusto nating gawin? Wala namang iistorbo satin eh!” naramdaman kong uminit yung mukha ko! AMP.

“Ano ka ba! Ayoko! Dito na lang.” Ngumiti siya.

“Okay.” Nagulat ako ng bigla niyang nilapit yung mukha niya, inch na lang! Bakit hindi man lang siya nagsabing eto na!

“Now na?” he nodded. “Anong kiss ito?”

“Smack.” he looked deeply into my eyes this time then to my lips.

“Uhm, Mark? Baka biglang lumabas si Mommy—”

“Shut up.” He closed his eyes then I just felt his lips brushed against mine. I just felt like closing my eyes to. He didn’t move his lips, tulad nga ng sabi niya ‘smack lang’ muna. I tried to peek, napatingin ako sa taas at nakita ko si Mommy na kilig na kilig, nung napansin niyang nakatingin ako, she said…


“Oooppss…” Sabay biglang pasok ng pinto. Ako yung unang humiwalay sa halik namin.


“Bakit?” Napansin niya sigurong namumula ako.

“nakita ko kasi si Mommy na kilig na kilig na nanunuod satin.” He grinned.

“Sus, yaan mo siya. Dali, ikaw naman humalik sakin, quiz mo.” He chuckled.

“Pwede bang sa kwarto mo na lang para walang makakita?” He rolled his eyes. SOOO GAY! HAHAHA.  

“Sige na nga.” He stood up then picked up my stuff. Umakyat na kami sa taas tapos sinara niya yung pintuan. “Ila-lock ko ba?” I nodded. Kesa naman sumilip na naman si Mommy!


After niyang i-lock yung pinto, pinaupo niya ako dun sa kama niya tapos pinag antay niya ako ng kaunti dahil nagbihis pa! Pagkabalik niya umupo na siya sa harapan ko. Nakatitig lang siya sakin. Bakit kaya?


“Ano pang inaantay mo? Halikan mo na ako!” PSSSSHHH. What an ass. 

“Oo na, eto na nga diba?”


I put my right hand on his left cheek tapos unti-unting lumapit sa kanya, I think this would be the easiest kiss ever! Eh pagdidikitin mo lang naman yung lips niyo eh! Kaya ayun, ginaya ko lang yung ginawa niya… Tinignan ko muna siya ng maigi sa mata, tapos unti-unti akong tumingin sa lips niya. Sana naman hindi ako mukhang OA nito sa paggaya ko sa kanya. Napansin kong napalinok si Mark, nininerbyos ba siya?!


Unti-unti kong nilapit yung lips ko sa lips niya hanggang sa maglapat na sila. I finally closed my eyes.  Medyo mas matagal yung pagdikit ng lips namin ngayon kesa kanina, lalayo n asana ako ng bigla niyang hawakan yung likuran ng leeg ko pati yung pisngi then he moved his lips! Napadilat ako ng di oras! Pero hindi ako makapagprotesta, paring gusting-gusto ko rin ang nangyayari. I just found myself closing my eyes and kissing him back.


Matagal-tagal rin kaming naghalikan, napansin ko na lang na nakahiga na kami! OMG! Ano na to?! Iba na to! Napadilat ako, habang naghahalikan kami eh sinilip ko kung may suot pa ako, meron pa naman! Pero baka mawala na ito pag hindi ko pa pigilan!


So I pushed him lightly pero ayaw niya pa ring tumugil. Gahd! Gusto ko man nito, ayoko pang pumunta sa next level! So I pushed him hard! Natumba siya sa sahig, napaupo naman ako sa kama. Napatigin ako sa sarili ko. Oh no~ Gusot-gusot na ang uniform ko!!! Napatingin naman ako kay Mark, mukhang nagulat din siya sa kinilos niya pero nung nakita niya akong nakatingin sa kanya habang hawak-hawak yung lips ko, natawa siya bigla, tumabi siya sakin.


“TANGINA. Muntik na yun.” I heard him chuckled. Pero hindi ako makapagrespond dahil iniisip ko na muntik na! Muntik na kaming mag-ano.


Nagulat ako ng hawakan nya yung magkabilang kamay ko. “Look, I’m sorry. Hindi ko sinasadya, lalaki lang ako. I can’t promise you that will not happen again but I’ll try!” He looked sincere at kinakabahan sa reaction ng mukha ko. Ano bang facial expression ko? Mukha ata akong gag0 eh!


Inantay niyang makasagot ako pero hindi ko pa rin mahanap yung boses ko kaya tumango na lang ako. Takte, unang lesson pa lang, sabit na! What more sa susunod?! But he said he’ll try not to do this again.


“Kung hindi ka pa rin convinced, sige. Nangangako akong hinding-hindi ako magti-take advantage sa’yo! Rerespetuhin kita!”Napangiti ako sa sagot niya and so is he. “Better?” I nodded.


Nagkwentuhan muna kami bago mag proceed dun sa last kiss na ituturo niya. Nagpadala muna siya ng meryenda dahil ginugutom na kaming pareho. Marami pala kaming similarities ng lalaking to! Musically inclined din siya, mahilig kumain, movie buff at techie. Nakakatuwa naman. At least, nagkakakilala na kami ng boyfriend ko.  


Anyways, after naming magmeryenda eh humiga kami sa kama niya. Hindi na ako kinakabahan dahil nag-promise siya sakin na rerespetuhin niya ang pagkababae ko. Kaya chill lang.


“Anong kiss yung ginawa natin kanina?” Lumingon siya sakin.

“Diba nga sabi ko smack?” Ang tange naman nito!

“I meant the last one! Yung muntik ng mag lead sa… you know.” He blushed furiously! Bwahaha! SOOO GAY YET SO CUTEEE!

“Yun ba? French kiss na kaya yun. Masyadong kang na-level up.” He looked away then chuckled. “Wala pa nga tayo sa intimate kissing eh. Errr… nagdaan din pala tayo dyan kanina, so nag level ka talaga.”

“Gahd, you’re blushing!” Tawa ako ng tawa. Grabe, kiligin daw ba?! Maasar nga. “Ituro mo na sakin yung next sa smack.” Hinarap ko siya sakin. He blinked twice.

“Hindi mo ba napapansin na nase-seduce mo ako ngayon mismo?”HA! GOTCHA!  

“Hindi ba halatang sinasadya ko?” Kung sa landian lang naman ang labanan, panalo na ako dyan!   

“Stop it! Baka di ko mapigilan!” I chuckled, he’s really hella funny!  

“Ituro mo muna sakin then I’ll stop seducing you.” I grabbed his collar. He swallowed hard. Wala pa lang panama sakin tong lalaking to eh! Hahaha.

“Oo na! Sige na! Passionate to ah!” I nodded. Nagulat ako ng halikan niya agad ako. Mabagal lang siya, masasabi mong passionate nga kasi parang ini-enjoy mo lang yung moment. Then he suddenly opened his lips slightly then I felt his tongue, na-gets ko naman na itong passionate kiss. Madali lang siya kung feel mo yung moment at synchronize kayo ng kissing partner mo.


He’s the one pulled away then stood up. Inalalayan niya akong tumayo tapos lumabas kami ng kwarto. Humarap siya sakin, ano kayang gagawin nito? Don’t tell me di pa tapos? Nagulat ako ng binatukan niya ako! AMP.


“Wag mo ng uulitin yun ah! Baka hindi ko mapigilan!” Natawa naman ako sa reaction niya. Fine, na touch ako. Determinado siyang hindi mabali yung promise niya na rerespetuhin niya ako.

“Sorry! Nag-try lang naman ako kung gagana sa’yo yung seducing powers ko eh.” He frowned.

“Masaya ka na ngayon at gumana?” I smiled at him.

“Syempre naman!” I chuckled.

“Lika na nga! Gutom lang yan!”

“YEY! FOOD!”


Sa kanila ako naghapunan, nakasabay namin si Mommy na nang-aasar kung ano yung ginawa namin sa kwarto ni Mark. Hindi pa nakatulong na nag-blush kaming pareho kaya tawa ng tawa si Mommy. Kaya ayun, puro asar ang inabot namin. After naming kumain, hinatid niya na ako sa bahay. 7PM na kasi eh, baka pagalitan ako ni Kuya Kriz.


“So, sunduin kita ulit bukas ng umaga?” Sabi niya pagdating namin sa harap ng gate.

“Okay.” Nginitian ko lang siya ng matamis na matamis!  

“Okay, bye.”  

“Mark! Wait!” Lumingon siya.


Hinila ko siya at hinalikan sa lips, smack lang syempre.


“Paganti sa ginawa mo kahapon bago ka umuwi. Bye!” He grinned then waved his goodbye.




Ayos din naman pala kapag great kisser ang boyfriend mo no? >.<





















THIRDkiss



Grabe na ito! Sa mga past boyfriends ko, hindi pa ako naka experience ng ganung kiss!    Grabe na ito! Parang Mars + Mark = Kalandian! Hahaha. Perfect match! Ngayon ko lang naalala, hindi kami close bago maging kami… Ano nga ba ang mga alam ko sa kanya besides the fact na magaling siya humalik at manyak siya?  


“Sino yung kahalikan mo sa labas? I thought may nambasted sa’yo kahapon?” Hinarang ako sa pintuan ng room ko ni Kuya Kriz.

“Pwede bang sa loob na tayo ng kwarto ko mag-usap?” I snapped at him. Pumasok naman siya sa kwarto ko at umupo sa edge ng kama ko, ni-lock ko naman yung pintuan ng kwarto ko at nilapag yung gamit ko sa may study table ko tapos umupo ako sa tabi ni Kuya Kriz.

“SO ano nga? Sino yung kahalikan mo? Diba kakabasted lang sa’yo kahapon?” Tinignan ko ng masama si Kuya Kriz.

“Hindi ba`t sinabi mo rin kahapon na play girl ako? Nag e-enjoy lang ako ngayon sa boyfriend ko.” Nanlaki yung mata ni Kuya.

“Boyfriend mo na yun?!” Obvious ba? Hindi naman ako nanhahalik ng lalaki na hindi ko boyfriend! Unless ako yung hinalikan!  

“Oo, gwapo naman siya, mabait, magaling humalik pero may pagkamanyak lang.” Natawa ako sa huli kong nasabi.

“ANO?!” Sabin a eh, aandar na naman ang pagiging over-protective ni Kuya Kriz!

“Kuya, wag kang mag-alala. Nagpromise sa akin yung tao na di niya ako iti-take advantage.” HInawakan naman ni Kuya yung magkabilang balikat ko at inalog-alog ako.

“Siguraduhin mo lang! Kapag mas malala yung ginawa niyan sa’yo kesa dun sa Ezekiel, nako…!” Tinawanan ko lang si Kuya.

“Di niya magagawa yun, takot niya lang sakin.” Bumitaw si Kuya sabay pat sa balikat ko.

“Gusto ko makilala yun ah? Kikilatisin ko ng mabuti yun!” TUmayo siya at lumabas na ng kwarto.


Nako, si Kuya Kriz ayos na. Si Renz na lang, ano ba kasing meron kay Mark at kailangan niya akong hindi pansinin?! Kambal niya pa naman ako!


So after kong magshower at magbihis, pumunta ako sa room ni Renz. Nasa may pintuan ako at kakatok pa lang. Katok naman ako. “Renz? Pwede ba tayong mag-usap?” Katok pa rin ako ng katok. Natuwa naman ako nang sumagot siya. 

“Sige, pasok.” Pumasok ako sa kwarto niya at sinara ang pinto.

“Renz, galit ka ba sakin?” Napatingin siya sakin, nasa harapan kasi siya ng laptop niya.

“Bakit naman ako magagalit sa’yo?” Kailangan niya pa bang itanong yan?! Di nga siya namamansin at lagging nagdadabog sa harapan namin ni Mark. Pero hindi ko sinabi yun, syempre, makikipagbati ako eh.

“Eh kasi hindi ka namamansin eh. Tsaka ano bang meron sa inyo ni Mark?” Umupo siya tapos sumenyas din siyang umupo.

“Hindi naman ako galit sa’yo eh. Sa totoo lang, naiinggit ako sa’yo kasi crush ko si Mark. Pero after kong makapag-isip-isip kanina, marami ka ng pinaraya para sa akin kaya I thought this time, ako naman ang magpaparay para sa’yo. May onting tampo din ako sa’yo kasi hindi mo sinabing kayo na! Kailangan ko pa banag malaman sa mga kaklase natin?” Natawa naman ako sa kanya.

“Sa’yo ko kaya pinaplanong unang sabihin pero umalis ka kaagad nung nalaman mong si Mark yung humigop sa dila ko.” Natawa naman si Renz sa sinabi ko.

“Sorry na, Sis! For being so immature!” Niyakap naman niya ako ng sobrang higpit.

“It’s okay, kambal. So ayan, peace na tayo ah?” Humiwalay ako sa kanya then she nodded.

“So, ipapakilala mo ba ako kay Mark?” Baka agawan mo pa ako…  

“Okay. Siguro bukas, sa uwian.” She smiled. Hmmm… 



Umagang-umaga, naasar agad ako. Kasi naman eh, hindi pa nga ako nakakalabas ng gate eh naamoy ko na naman yung usok ng sigarilyo ni Mark! Dinabog ko yung pintuan paglabas ko, napatingin siya sakin. Hindi ko siya pinansin at dire-diretsong naglakad. Ewan ko ba! Nakakapikon kasi eh, an aga-aga, nagyoyosi! GRRR.


“Huy! Ano bang ginawa ko sa’yo at di mo ako pinapansin?” Di ko pa rin siya pinapansin. “Huy! Pansinin mo naman ako!” Bahala ka sa buhay mo!


Pagdating naming dalawa sa school, pinagtitinginan kami ng tao tapos pag-uusapan. Nakakahiya naman kasi yung ginagawa ni Mark eh. Sorry ng sorry, walang pakialam sa dinadaan at nababangga. Di man lang nagso-sorry! Pero, hindi nakuntento ang mokong, bigla akong hinila habang naglalakad ako sa kalagitnaan ng hallway dito sa 3rd floor. Hinarap niya ako sa kanya pero tumingin ako sa kaliwa. Iiwasan ko na lang siya ng tingin.


“May problema ba tayo? Kagabi naman okay tayo ah?” Hindi pa rin ako sumasagot. “Kapag hindi mo ako sagutin this instance, hahalikan kita dito!” Narinig kong nagreact yung tao sa paligid. Humarap ako sa kanya at tinaas yung kaliwang kilay ko. Talaga lang ha? As if kaya niy—mpf!


Hinalikan ako ng mokong! I gasped so loudly! Tinulak ko siya at nag walk-out, I heard him laugh, tapos sinundan niya ako. “Akala mo di ko kaya no?” Tawa pa rin siya ng tawa. Pumasok ako ng classroom, lahat sila nakatingin sakin, narinig na siguro nila yung ‘show’ sa hallway. Sa bilis ba naman ng balita sa school na ito eh! Nilapag ko yung gamit ko ng padabog tapos lalabas ulit ako pero sumunod ulit siya kaya hinarap ko siya. 


“Wag na wag mo akong susundan! Kung ayaw mong malintikan!”Lumabas na ako ng classroom kahit hindi ko pa naririnig yung reaction niya.


Naglakad ako kung saan-saan. 45 minutes pa naman bago magflag ceremony eh, Friday kasi ngayon eh. Pinagtitinginan ako ng mga nakakasalubong ko. Kaasar, ang hirap maging instant celebrity dahil sa kahihiyan na ginawa ng boyfriend mo! Sa paglalakad ko na wala namang direksyong pupuntahan, napadpad ako sa mini-forest ng school. Marami kasing puno dito kaya siya tinawag na mini-forest.


Umupo ako sa lilim ng isang puno. Pumikit ako at huminga ng malalim tapos sumigaw. “Nakakaasar ka, Mark! Ayos ka na sana eh! Mabisyo ka lang! Ipapakilala pa naman sana kita sa Kuya ko! At bakit kelangan ipahiya mo ako sa buong school?! Nakaka-stress ka! Hayyyyy!!!” Nako mukha akong sira ulo dito! Nagulat ako ng biglang may nagsalita.

“Ayos kayo sa eksena niyo kanina ng boyfriend mo ah?” Kahit kilala ko kung sino yung nagsalita eh nagkunwari akong hindi, instead hinanap ko siya. Luminga-linga ako sa paligid.

“Sino yan?” Lumingon lingon ako sa paligid. I heard him chuckle. Nagulat ako ng may manggaling sa taas at bumagsak sa harapan ko sabay umupo.“E-Ezekiel?”

“Ganyan ka pala kapag naiistress ka sa boyfriend mo.” Narining ko siyang tumawa ulit. Parang nakakalimutan kong binasted niya ako. Natutunaw niya na naman yung puso ko. Dati, tingin lang namin na nagtatama, kinikilig na ako. Ngayon pa kayang kinakausap niya ako at tumatawa sa harapan ko?

“Sa lahat-lahat naman ng makakarinig, bakit ikaw pa?!” He sighed. Napalingon ako sa kanya. “Ezekiel…” Napatingin siya sakin.

“Zeke na lang.” Wow. Close na kami?

“Okay. Pwede bang magtanong?” He smiled at me.

“Nagtatanong ka na kaya.” Pfft. Pilosopo.

“Geez. Ang pilosopo mo. I meant another question.” He chuckled. Then nodded. “May split personality ka ba?” Natawa naman siya sa tanong ko.

“Bakit mo naman natanong yan?” He asked after he recovered from his laugh. 

“Eh kasi… diba nung isang araw lang pinaiyak mo ako, tapos kahapon sinalba mo ko dun sa monsterous ex mo at parang ikaw naman ang aaway sakin tapos ngayon, nagtatawanan tayo.” Naging seryoso naman siya bigla tapos yumuko, nagulat ako ng hawakan niya yung kamay ko. Teka, na-realize niya na bang mahal niya ako? 

“Sorry sa mga nasabi ko. Masyado akong naging harsh sa’yo. Sana mapatawad mo ako.” Oh. Akala ko naman kung ano na…  


Nag-bell na, nginitian ko siya at tumayo. Bago ako umalis nagsalita muna ako, mga sagot sa sinabi niya. “Ayos na ako sa akin na nag-sorry ka.”Naglakad na ako, nagulat ako ng hawakan niya yung braso ko.

“Kung mas maaga sana kitang nakilala, sana hindi na kita sinaktan. Mars, please, hayaan mo akong itama lahat ng maling nagawa ko sa’yo.” Bumitaw siya at umalis na.



Oh-kay… What was that?!



Habang andito ako sa pila habang nagfa-flag ceremony. Napapansin kong panay ang lingon sakin ni Mark galing sa kabilang pila. Napatingin naman ako kay Zeke na nakatulala somewhere. Napaisip naman ako sa nangyari kanina… Paano kung nag-confess nga sakin si Zeke? Paano na si Mark?Ngayon ko lang naisip si Mark. Sa pagkakaalam ko, walang bisyo si Zeke, si Mark obviously, meron. Gentleman sa lahat ng nagiging girlfriend niya si Zeke, si Mark, manyak na nga harutitat pa! Pero kahit ganyan si Mark at ilang araw pa lang kaming close at ‘kami’ eh na-attached na ako sa kanya. Tsaka, kahit manyak siya nag promise siya sa aking hindi niya ako babastusin at aabusuhin. Pero, pareha rin namang oonti lang ang alam ko sa kanilang dalawa.


Siguro, someday, kung babalik yang tanong na yan sa sa utak ko, alam ko na ang sagot. Kasi, for sure, mas makikilala ko pa sila.


Ngayon nga pala ang homeroom subject namin at talaga namang palaging nakatingin sakin si Mark. Napapansin na nga ng teacher namin eh. Laging nakangiting aso sa akin.


“Balita ko eh may naghalikan sa corridor kanina? LQ pa dawn g ganung lagay!” Tawa ng tawa yung teacher namin. Naramdaman ko naman ang pag-init ng magkabilang pisngi ko at mas lalong hindi nakatulong yung mga kaklase ko sa pagtili at pang-aasar! “Sino nga ba yung dalawang yun? Magsitayo nga!” Sabi ni Sir na natatawa.


Tumayo naman si Mark na nangangamot pa ng batok habang kinukulit ako ng mga kaklase ko na tumayo, tatayo n asana ako ng may marinig akong sumigaw.


“SIR, MAY I GO OUT?!” Natahimik yung klase. Tumayo siya at diri-diretsong lumabas ng classroom. Nagtaas naman ako ng kamay.

“May I go out also?” Narinig ko namang mag-‘awwww’ yung kaklase ko. Eto ang huling paraan para makatakas ako.

“Ms Ochoco, antayin mong bumalik si Mr Bautista.” AMP naman!

“Puputok na pantog ko, Sir! Please?!!!!” Tumango na lang si Sir at tumakbo ako palabas. Narinig ko pang nagsalita si Sir.

“Paano ba yan, Mr Villareal? Nasusulutan ka na ata?” Nagtawanan ang buong klase. Naku! Napahiya ko sa klase si Mark! Bad, Mars! Bad!!!!


Tumakbo ako paputang mini-forest. Nakita ko siyang naka-higa sa sanga ng puno. Lumapit ako sa kanya. Nakapikit lang siya.


“Zeke?” Napabalikwas siya kaya muntik na siya mahulog. “Naku! Sorry! Muntik ka ng mahulog dahil sakin!” Sabi ko after niyang bumaba ng puno. Nginitian niya lang ako.

“What brings you here again?” Umupo siya dun sa lilim.

“Uhm, umiiwas sa intriga.” Sabi ko sa kanya. Siya naman sumenyas na umupo ako sa tabi niya. Umupo naman ako.

“Mas iintrigahin ka dahil sa pagsunod mo sakin.” He chuckled.

“Bahala na.” Huminga ako ng malalim at ngumiti. “Ang saya ng ganitong feeling no? Nakatakas ka sa problema mo…” He chuckled again. Bakit ba napaka masayahin nito ngayon?

“Pwede mag tanong, Mars?” Tumango lang ako tapos tumingin ako sa kanya. “Kailan pa kayo nagging mag bf/gf ni Mark?” Oh… Sasabihin ko na after yun ng binasted niya ako? Iisipin niyang rebound ko si Mark.

“Hindi ko rin alam eh. Basta naging kami na lang.” He sighed.

“Mahal mo ba siya?” Lumakas yung tibok ng puso ko. Anong isasagot ko?! Ano?!

“O-Oo naman.” I’m such a big fat liar!

“Pwede bang kapag nagsawa ka na sa kanya, sakin ka mapupunta?”Nanlaki yung mata ko. Sheeet. Eton a yung inaantay ko sa tanang buhay ko pero bakit hindi ko siya ma-feel?! Bakit parang hindi pa ito ang tamang oras?

“I-I think I should go.” Tatayo na sana ako ng hawakan niya yung kamay ko.

“Stay.”



Hindi kami nag-usap pero magkahawak kami ng kamay. Bakit ganun? Eto yung gusto kong mangyari pero feeling ko mali! Kapag nakita ba kami ni Mark, magagalit kaya siya? Kapag nalaman niyang umamin sakin si Zeke, magagalit kaya siya? Teka… bakit ko ba siya iniisip?


Hindi ko namalayang nakatulog na kaming dalawa at nakaunan ako sa balikat niya at nakaunan siya sa ulo ko. Nagising ako, pero mukhang tulog pa siya. I-cherish ko muna siguro yung moment! Ang bango niya… Nakaka in-love yung pabango niya. Sana pabango na lang siya! Tinignan ko yung kamay niyang nakahawak sa kamay ko. Para silang puzzle pieces na meant ba magkadikit para maging buo kami.



Hayyy… Tama ba itong ginagawa ko?



“Uhm, Zeke?” Gusto ko ng matapos to. Nagi-guilty ako eh! Parang mali tong ginagawa ko!

“Yes?” Kanina pa siya gising.

“Kanina ka pa gising?” He chuckled.

“Sino namang nagsabi sa’yong natutulog ako?” AMP. Kaasar naman!

“I think I should really go now.” Binitawan ko yung kamay niya at umayos siya ng upo. Tumayo naman ako at nagpagpag. “Sige, babalik na ako.”

“Tandaan mo yung sinabi ko ah? Andito lang ako kung sakaling sawa ka na sa kanya.”



Oh my God, Zeke. What happened to you?!


Pagbalik ko ng classroom, lahat sila nakatingin. Lumapit agad sakin si Renz. Halata sa mukha niya ang takot at kaba. “What’s… up?” I asked her.

“Si Mark…” A-Anong…?!

“A-Anong nangyari kay Mark?!” She looked down.

“Na badtrip siya bigla nung lumabas ka, antagal mo pang nawala. Tapos lumabas din siya, hinanap ka ata. Tapos nalaman na lang naming may binubugbog na siya!”   Nanlaki yung mata ko!

“What?! Where is he?!” Tumingin ulit siya ng diretso sakin.

“Na kay Madam M, sa Order and Discipline Office.” Di ko alam kung bakit pero napatakbo talaga ako papuntang ODO. Sakto namang papalabas siya at lumabas na rin yung nabugbog niya at wala man lang galos sa mukha niya pero yung nabugbog niya… kawawa.



“Mark! Ayos ka lang ba?” Tanong ko sa kanya pagkalapit ko. Tiningnan niya lang ako. Ang cold niya…

“Ayos lang ako.” Bumilis yung paglalakad niya kaya sinabayan ko yung phasing niya. Naman! Ano bang topak nitong lalaking to?!

“Mark, ano bang nangyari? Bakit ka ba nakipagsuntukan?” Huminto siya then he glared at me.

“Gusto mo ba talaga malaman kung bakit?” Men, hindi ko siya gusto kapag ganito siya!

“Oo.” He looked away.

“Wag na, wala ka rin namang pakialam.” Tapos nag walk-out siya. Oh my… ano bang nangyayari sa mga tao ngayon?!


Uwian na at hindi niya pa rin ako pinapansin… Ano ba talagang meron sa kanya?! Diba nga dapat galit pa ako sa kanya dahil sa bisyo niya? Pero bakit sobrang alalang-alala ako? Syempre naman! Nakipagbugbugan yung boyfriend mo ng hindi mo alam yung dahilan!


Nung nag-bell siya yung pinaka-una sa lumabas, lahat nga sila nagtinginan samin eh. Ewan ko pero naiiyak na ako? Feeling ko may part na may kasalanan ako sa kanya. Gahd! Guilty talaga ako kahit saang anggulo mo tignan! Pero bakit naman siya magagalit diba?! Were not emotionally attached. 


Paglabas ko, wala siya. Sabi na, isa ako sa mga dahilan kung bakit siya nakipagbugbugan. Ewan ko pero tumulo yung luha ko. Siguro kasi hindi lang ako sanay na kaaway yung mgapalagi kong kasama, kapag nakakaaway ko yung tropa ko naiiyak talaga ako. Pati si Kuya at Renz.


Nakayuko ako habang naglalakad palabas ng school gate, paano eh umiiyak ako. Hindi naman hagulgol. Tamang tahimik na iyak lang. Nagulat ako ng may tumabi sakin habang naglalakad. Hindi na ako lumingon kung sino siya dahil naamoy ko yung usok ng sigarilyo.


Nagulat ako ng kunin niya yung gamit ko tapos hinawakan niya yung kamay ko. Hindi ito direksyon papuntang bahay ko o bahay niya. Kaya nagtanong ako kung saan kami papunta.


“Saan tayo pupunta, Mark?” Tumingin ako sa kanya na nakakunot pa rin ang noo.

“Sa condo ko.” Matipid niyang sagot.


Pagdating namin sa condo niya, nilapag niya agad yung gamit niya at ni-lock yung pintuan. Tumingin ako sa kanya, hindi ko na ma-contain yung curiosity ko.


“Mark, magtapat ka nga sakin, bakit ka ba nakipagsuntukan talaga?” Tumingin siya sakin ng masama.

“Gusto mo talagang malaman kung bakit?!” Sigaw niya sakin na pagalit.

“Oo!” He grabbed my arms and twist it, napangiwi naman ako sa sakit.“Mark! Nasasaktan ako!”

“Sa tingin mo, sinong matinong boyfriend ang matutuwa kapag nakita niyang may ka holding hands yung girlfriend niya at nakaunan sa balikat ng ibang lalaki?!” WHAT?! Nakita niya?!

“I can explain!” Nagpupumilit akong pumiglas.


Nagulat ako ng ibato niya ako sa kama at pinunit yung damit ko then he pinned me down and kissed me aggressively, iyak na ako ng iyak. I thought he wont take advantage of me… I was wrong. Dead wrong.


He kissed my neck. Iyak ko lang talaga ang maririnig sa kwarto. But he suddenly stopped then sit up. I burst into tears, halos hindi na ako makahinga. He made me sit down then he hugged me tight. Na-realize niya siguro yung kagaguhang ginagawa niya.


“Diba sabi mo rerespetuhin mo ako? Ano tong ginagawa mo?” I said between my sobs.

“I’m sorry… I’m sorry…” I heard him whisper into my ears. I just sat there, letting this stranger hug me like he didn’t do anything to me. “I’m sorry… Nagdilim yung paningin ko. I didn’t know what I was thinking… I’m so sorry… I’m very sorry…” He pulled away then he wiped my tears.





“I’m teribly sorry… Hindi mo lang alam kung anong selos ang naramdaman ko. Gusto na ata kita, Mars.” And with that I burst into tears again.
























FOURTHkiss



Iyak pa rin ako ng iyak. SI Mark naman, nakaupo lang sa kama. Pinahiga niya kasi ako tapos kinumutan, kaya ito nagmumukmok sa kama niya. Ikaw ba naman, muntikan ng ma-rape magiging masaya ka pa? Magse-celebrate ka pa?!


Humarap siya sakin tapos inabot yung pisngi ko at pinunasan, tahimik lang siya. Halata sa mata niya ang guilt at pagiging concerned. Dapat lang!


“Tsk. Pano ka uuwi nito…” Sabi niya sakin in a low voice. Oo nga, papano to?

“Hindi naman siguro ako pwedeng umuwi nito no?” Sabi ko sa kanya after kong umiyak. Hikbi nga lang ako ng hikbi. 

“Gusto mong tubig?” Tumango lang ako. Umalis na siya tapos pumuntang kusina.


Kakaiba itong condo niya. Walang pintuan yung mga kwarto, lahat nakadivider lang. Kung tumira kaya ako dito? Kahit isang gabi lang? Ano kayang mangyayari sa amin? OOOOHHHH. Wag naman sana. I’m not yet ready.


Pumasok na siya sa kwarto at inabot sakin yung robe tsaka isang basong tubig. Ininom ko naman. Naiilang siya tumingin. !@#$ pala siya eh. Mamunit daw ba ng damit.


“S-So, pano ka uuwi?” Tumingin siya sa kisame.

“Pwede bang dito ako matulog ngayong gabi?” Napatingin siya sakin at halos luluwa na ang mga mata.

“HA?!” Hindi ako bingi! ARGH!

“Hindi naman siguro ako pwedeng umuwi nito, iisipin nilang na-rape ako though frustrated lang.” Napakamot siya sa ulo.

“Tumawag ka na sa inyo.” Inabot niya yung cellphone niya. Hindi ko tinanggap, imbes humiga ako. Walang pakialam kung nakabalandra na yung dibdib ko sa kanya. LOL.

“Wala namang pakialam sakin magulang ko.” Nagulat ako ng may bumalot sakin kumot.

“Umayos ka nga! Nasisilipan na kita eh!” Tumingin ako sa kanya ng masama.

“Para ano pa’t tatakpan ko?! Eh nakita mo na kanina!” He blushed. Bading talaga to! Tumayo siya bigla.

“Sige. Ibibili lang kita ng pantulog mo.” Sabay alis. WHATDA?! Ibibili?! 


Hinabol ko siya pero ang bilis niyang magdisappear. Tanga naman nun! Pwedeng damit niya naman ang gamitin ko. Teka, edi wala naman akong undergarments nun! Ang bobo ko rin eh!


Nilibot ko yung condo niya. Di mo akalaing lalaki ang nakatira. Ang linis kasi! Teka, malay mo may housekeeping dito! HAHAHA. Bumalik ako sa kama at humiga. Napatingin ako sa gilid at nakita ko yung laptop niya. Tumayo ako tapos inabot ko. Mabuksan nga.  


Pumunta ako sa My Documents, then sa may isang folder na ang title ay Claudine. At ang sabi nga nila diba? Curiosity kills! (Ehem. Bee.  ) Nagulat ako ng may makita akong picture na may kahalikan siyang babae! OH MY GOD~ What the hell is this?! Nilipat-lipat ko pa, hanggang sa halos lahat ng kiss na naturo niya sakin eh nakita ko na!


And then, the next folder, ganun din! And then the next… lahat ng sumunod na folder na name nang girls eh puro kiss ang nakikita ko! OH MEN~ He’s a BAD BOYFRIEND! UGH! I hate him! Tinignan ko kasi yung mga date ng pics, jusko! Yung iba, kahapon lang! Nakakainis siya!


Bakit naman ako naiinis?! Oh well, kasi naman, kung makapag-react siya kaninang kasama ko si Zeke, akala mo mari-rape niya na talaga ako dahil sa selos! Pero ano to?! Hmmm… I know! He’ll pay for this BIG TIMEEEE!  


Hours later, dumating na siya. Sinalubong ko siya nagulat siyang hindi nakatakip yung blouse ko sa dibdib ko. Napatulala siya. Hinila ko siya tapos sinara ko yung pintuan, sumampay ako sa balikat niya. (LOL) Napansin kong may nagfo-form na beads ng sweat sa noo niya. Hmmm~ Mukhang may ginawang kagaguhan ito behind my back, ngayon-ngayon lang.


“A-Anong meron?” Nagtataka siya siguro sa kinikilos ko ngayon. Tutal, napatunayan kong tumatalab talaga sa kanya ang seducing powers ko, gagamitin ko ito ngayon.

Nilapit ko yung bibig ko sa tenga niya at nagsalita. “Wala lang~ Masama ba itong ginagawa ko?” I said with a husky voice. Patay ka sakin ngayon!

“M-Magpalit ka kaya m-muna?” May kagaguhan nga itong ginawa.

“Bakit ka nauutal, Mark? Is there something… wrong?” Di ko pa rin nilulubayan yung tenga niya. HAHAHA.

“W-Wala naman. Naiilang lang ako sa ginagawa mo.” I pulled away. But I maintained an eye contact.

“Naiilang ka? Bakit naman? May ginawa ka talaga sigurong kagaguhan.” I crossed my arms.

“I didn’t do something stupid behind your back.” Napataas naman ang kilay ko.

“Oh really? Kiss me, then.” Napakamot siya sa batok niya tapos unti-unting lumapit at hinalikan ako. Syempre, hindi smack! May galaw syempre! HAHAHA! Sa kalagitnaan ng halikan namin, tinulak ko siya.

“What?” Sinundan niya ako papuntang kwarto niya.

“Bakit lasang strawberry ang lips mo? At mapula?” He looked uneasy. Kinapa niya yung labi niya.

“Hindi ah! W-Wala to. Tsaka bat naman mamumula?” I smirked at him.

“I dunno. Maybe because you kissed another girl behind my back. Lip gloss niya siguro yang kumapit sa labi mo.” His face went red.

“Hindi nga eh! Ang kulit mo naman.” Kinuha ko yung paper bag na hawak niya. Eton a siguro yung pantulog ko.

“Sabihin na nga nating, hindi ka humalik ng ibang babae kanina. Pero paano mo madi-deny yung picture sa laptop mo? Marami kang kahalikan dun, nakapost pa ang date.” He gasped then he looked at his laptop. Then he muttered “Sh1t.”


Bago ako pumasok ng banyo, humarap ako sa kanya. Hindi siya mapalagay, halatang-halatang guilty sa ginawa. Then I spoke. “Kapag inulit mo to, babalik ako kay Zeke. Gusto ko ako lang, Mark. Gusto ko ako lang ang makakatikim sa’yo.” And then I went inside the bathroom and took a shower.


Pagkabuklat ko nung paper bag eh natuwa ako sa nakita ko! HAHAHA! Granny panties! Syempremay brassiere na rin na kasama! Hindi man lang nag-abalang maghanap nang VS store! And spongebob PJ’s! LOVE IT! Then tooth brush and other girl stuff. Hahaha. Ayos na rin ito, at least comfy matulog mamaya!


Lumabas ako ng bathroom, nagpupunas ng hair sa towel. Nakita ko siya, nakaupo sa kama at nagla-laptop. Baka may videos pa siya ng mga kisses niya sa girls niya, baka V-LOG niya. LOL. Umupo ako sa harapan niya. Tumingin naman siya sakin, nakipag eye-to-eye ako. Tinanggal niya sa lap niya yung laptop at itinabi sa bed side table. Then umurong papalapit sakin hanggang sa magkatabi na kami.


“What?” He hugged me tightly then snuggled on my neck.

“Sorry na! Promise ko sa’yo, hinding-hindi na ako hahalik ng ibang babae, ikaw lang!” Natatawa naman ako sa actions niya, though kami nga, hindi naman kami emotionally attached sa isa’t isa. Nagsisimula pa lang siguro! (ROFL)

“Fine. Fine. Nakakaasar ka kasi, ang galling-galing mo magselos tapos ikaw din naman pala itong hindi naman loyal! Isa ka ring two-timer. AMP.” Hinigpitan niya ulit yung yakap niya.

“Sorry na talaga.” He made me stand up tapos kinaladkad ako papuntang kusina at pinaupo ako sa hapagkainan. 


“Dahil ako ay isang pasaway na boyfriend. Babawi ako sa’yo. Magiging slave mo ako for this whole night.” I grinned at him.

“That would be great!” I swear I saw him swallow hard. 


Pinagluto niya ako ng CPA, as in Chicken-Pork Adobo. Hahaha. Ang sarap nga eh! May future maging asawa! AHEMMMM! Natawa nga ako isang beses kaya nabulunan ako, nataranta naman ang loko at napatakbo sa ref para makakuha ng tubig. Pinanom niya naman agad ako.


“Okay ka na?” He looked so concerned.

“Yup. Thanks.” He grinned.

“I thought you need a CPR.” Nako. Banat ba yan?! Baka banatan ko siya! >______<

“I think I need it later.” I winked at him.


Parehas kaming naghugas ng plato then we brushed put teeth, then pumasok na nang kwarto. Umupo siya dun sa may sofa niya at naghahandang humiga.


“Hey. Don’t tell me, dyan ka matutulog?” He looked at me.

“Yup. Bakit naman hindi?” I rolled up my eyes.

“As if naman sanay ka dyan. Lika na! Tabi tayo!” His face went beet red.

“Wag na! Baka may magawa akong hindi maganda sa’yo.” I grinned at him.

“Hindi yan, baka ako pa nga ang may gagawin sa’yong masama eh.”He let put an exasperated sigh then he stood up and went beside me on the bed. Humiga na rin siya sa tabi ko.


He looked so tensed. Baka hindi na to gumalaw. HAHAHA! Silly boy!


Humarap ako sa kanya tapos yumakap. Ako mananantsing ngayon.  Napaharap siya sa akin, so few inches na lang ang layo ng faces namin. I naughtily smiled at him and so he did.


“You’re such a naughty girl.” He grinned.

“So you are.” Linapit ko yung mukha niya sa mukha ko. 

“What do you want?” He asked while smiling.

“Naalala kong hindi mo pa ako natuturuan today. So pwede bang magturo ka na ngayon mismo?” I smiled at him.

“Are you sure?”

“Oh yeah~”


Nilapit niya yung labi niya. Then he kissed the corners of my lips then we kissed torridly. After a few minutes, we’re both gasping for air. Shet. That was soooo hot. I turned to looked at him, I saw him smiling. He looked at me then he winked. He caressed my face.


“Want another round?” He grinned.

“Hell yeah.”


I grabbed his collar then I kissed him again. We kissed like there’s no tomorrow. Grabe na ito, it was like we were trading our salivas! HAHAHA! He suddenly stopped. Nabitin ako.


“Kiss me until the sun comes up.”


Right now, the kiss is getting hotter and hotter by the second! He would suck my tongue then explore my whole mouth. Syempre, ginagawa ko rin yun. I’m just giving back the favor! >______________<


At ngayon talaga, masasabi kong painit na ng painit. Naramdaman kong hinahalikan niya na ang pisngi ko, papuntang tenga, todo layo naman ako sa sobrang kiliting naidudulot nito, nung natapos siya sa pagni-nible ng tenga ko, napunta siya sa leeg ko. Nagulat naman ako sa sunod niyang ginawa!


“Bakit mo ko nilagyan ng chikinini?!” Lumayo ako sa kanya. Tumingin lang siya at tumawa. “May nakakatawa ba?” Taas kilay at pagmamataray kong tanong.

“Ikaw.” He smiled playfully.

“Paanong ako?!”

“Wala lang~” Hinila niya ulit ako pahiga ng kama niya, sumunod naman ako. GAGANTIHAN KO SIYA! HAHA!

“OK fine. Kiss na lang ulit tayo.” He kissed my lips passionately again. Ako naman yung humalik sa leeg niya at sunud-sunod ang paglagay ko ng chikinini sa leeg niya!  


Hindi naman siya pumalag pero tawa siya ng tawa. May kiliti siguro to sa leeg!


“Bakit ka ba tawa ng tawa?” Humiwalay ako sa kanya at umupo ng maayos sa kama.

“Nakakatawa ka kasi.” he grinned.

“Kanina ka pa! Ano ba kasi talaga ang nakakatawa sa akin?!”Namula ako bigla. Papansin kasi to eh!

“Masaya lang ako na girlfriend kita. Lika na ulit, sige na!”Kinumbinsi niya ako ng kinumbinsi na humiga, ayoko nga! Papansin siya! Buset!

“Hihiga ako but in one condition!” His eyebrows met.

“Ano yun, labs?” He grinned.

“Labs your face! Bukas, mag malling tayo pero ako mamimili ng susuoin mo, okay?” He nodded then pulled me hard, nag landing tuloy diretso yung mukha ko sa mukha niya.


Hindi niya naman masyado ini-enjoy yung make-out sessions namin no?  


“Ayokong mag suot ng polo shirt lang!” BWAHAHA! Eto na ang ganti ko!

“Eh bakit ba?!” Nakabihis na ako ngayon, kasama pala ito sa mga pinamili niya kagabi, di ko napansin, my bad! >____<

“Makikita yung mga chikinini ko sa leeg!” I grinned.

“Fair lang tayo no! Kita rin naman ang hickey na nilagay mo sa akin ah?” His face reddened.

“Ako lang naman sana kung isa eh, pero sampu yung ginawa mo!”This time I had to laugh! You should have seen his face! XD  


Nakumbinsi ko pa rin siyang suotin yung polo shirt, holding hands kaming naglalakd sa mall. Natatawa nga ako sa mga babaeng nakakasalubong namin eh, ngiting-ngiti kay Mark tapos mapapatingin sa kamay namin yung babae sabay sisismangot. Isang beses nga eh nagCR lang ako saglit, pagbalik ko may tatlong kausap na babae. Lumapit ako ng dahan-dahan. Hindi niya napanasing nandun na ako sa tabi nila at naka crossed arms na ako on my chest with matching one brow raised.


“Sige na, pogi! Sumama ka na kasi samin!” Pumulupot sa kanya yung isang babae.

“Sorry, Miss! May girlfriend na ako!” Pumulupot naman sa kabilang braso niya yung isang girl.

“One night lang naman eh!” Eww. Can I say gross?  

“Sorry girls! I’m too tired from last night with my girlfriend.”WHAT?! HAHA.

“So kaya ka pala may hickeys dyan?” Sabi nung third girl na nasa harapan niya na unti-unting lumalapit. Malapit na yung face nung girl sa boyfriend ko and I think she’s going to kiss him!

“Ladies, if I were you I’d go away right now as fast as I can. Wanna know why?” Bakit? Papatayin mo ba sila?  

“Bakit, pogi?”Lalong humigpit yung pagyakap nung isang girl.

“Coz my girl is right there—” tinuro niya kung nasan ako, “—and she’s about to pull every strands of your hair in your body!” Nagkalasan yung kapit ng mga linta. Ngumiti lang ako sa kanila, actually hindi siya friendly smile, it’s a SMIRK.  


“Ano bang meron sa mga babaeng yun? Tsaka ano yung pinag-uusapan niyo?” Though alam ko na yun, still I have to play innocent.  >_____<

“Nothing, really.” He reassured me with his arms wrapped around my shoulders.

“I heard something like ‘one night lang naman’ dun sa isang girl na mukhang may tipus.”” Lumalabas ang pagiging meanie ko.  

“Nagyaya kasi, foursome daw.”   Can’t he stop being so honest?  

“Like EEEEWWW!” Sabi ko na nandidiri.

“Arte nito! Parang hindi naman natin gagawin yun sa future! I was planning a fivesome nga eh—”

“Shut the fvck up, you perv!” Kinalas ko ng malakas yung pagkakaakbay niya sa akin at nag walk-out, sinundan niya naman ako.


“UY! Nagjo-joke lang naman ako eh!” I glared at him.

“Well I don’t find it soooooo funny.” I continued walking.

“Babe naman!” he grabbed my arm.

“Don’t call me babe! I hate it! And I hate you!” Hindi ko napansin na nakalabas na ako ng mall. Hindi na niya ako sinundan! What a jerk!


“Pwede bang kapag nagsawa ka na sa kanya, sakin ka mapupunta?”Bigla kong naalala ang mga katagang sinabi ni Zeke.


Actually, nagsasawa na ako sa kabastusan ni Mark eh! Tama, close na rin naman na kami ni Zeke at para naman sa kanya naman talaga ang puso ko, babalik na ako sa kanya!




Kahit na dahil din sa kabastusan ni Mark, kaya ako nahuhulog sa kanya.   


Sh1t. Wala akong load! And I don’t have Zeke’s number! How will I be able to contact him?! Mukhang nawawala pa ako! Sorry for being a dumdum but I’m not familiar with this effin’ mall’s surrounding! Mukhang napdpad na ako sa lugar ng mga squatters! At pinagtitinginan nila ako! OH MY! Somebody, please help me! 



“Miss, na wawala ka ba?” Napalingon ako dun sa mamang mukhang goons.

“Opo eh, alam niyo po ba kung saan yung sakayan pabalik sa mall na yun?” Turo ko dun sa mall. Medio malayo na rin kasi ako.

“Halika, sumama ka sakin.” Hinila ako nung mamang mukhang goons, napansin ko namang mukhang papalayo na kami sa mall na dapat eh pupuntahan ko eh nagsalita na ako.

“Hindi niyo naman ata ako dadalhin pabalik sa mall eh! Saan mo ba ako dadalhin?!” Nagpupumiglas ako sa paghawak nung lalaki.

“Sino bang may sabing dadalhin kita dun?! Sa byaheng langit tayo!”WAAAAAHHH! Sa gwapong si Mark nga di ako pumayag sa kanya pa kayang mukhang goons!?

“WAAAAAHHH! RAPISSSSTTTT!” Tinakpan niya yung bibig ko at kinaladkad ako papasok ng isang van pero may humila sa akin palabas! Si MARK!!!


Sinapak niya yung goons, nagulat ako nung dumami sila! Nag-alala naman ako kay Mark, may sugat na siya sa side ng lips niya! Nagdudugo! Pero parang nangangarate yung boyfirned ko, puro round house kick yung nakikita ko eh! Napabagsak niya naman lahat at hinila na niya ako at sinakay sa kotse niya.


Hindi ko alam kung bakit pero iyak ako ng iyak. TAENA, ang saklap naman ng buhay ko! Dalawang beses na akong muntikang ma-rape! At yung pumigil sa pangalawa eh yung pang-unang nag-try! HUHUHU!


“Gusto mo bang ihatid na kita sa inyo?” napahinto ako sa pag-iyak, tinignan ko siya. Nakatingin lang siya sa windshield.

“Ayoko pa.” He sighed.

“Saan mo gustong pumunta?” He asked calmly.

“Balik na lang tayo sa condo mo.” Napatingin siya sakin, then binalik sa wind shield at nanahimik na lang kami pareho.



Tahimik kaming pumasok sa may condo niya, at first hindi ko alam ang gagawin ko. Magso-sorry ba ako? Ano ba?!!!!!!! T_T Pumasok siya sa kwarto niya, pumunta naman ako ng kusina para uminom ng tubig. TANGINA naman, naha-hyperventilate ako nito eh!


Pumunta ako sa may CR, kinuha ko yung first aid kit sa medicine cabinet. Then pumunta ako sa kwarto niya at nakita ko siyang nakaupo dun sa upuan sa harapan ng windowpane. Actually, maaga pa eh. Alas 12 pa lang eh. 


“Mark?” Pansinin mo ako, please!

“Bakit?” Lumapit ako sa kanya ng paunti-unti.

“Gamutin ko yung sugat mo ah?” Tumango lang siya.


WOW naman. Ano ba ito? Cold treatment? Hello?! Muntik ng ma-rape ang girlfriend mo! Baka nakakalimutan mong kelangn niya ng comfort?! ARGH!


Pero dahil sinave niya naman ako sa mga goons na yun, di ko muna siya aawayin. Papalampasin ko muna ito, kahit masakit.


Nakatitig lang siya sa akin habang ginagamot ko yung sugat niya sa labi, tae naman. Paano ko siya mahahalikan nito? May sugat! Masasaktan siya! Naman eh!


“Bakit ka sumimagot?” OOOOPPPPSSSS. My bad. Napansin niya ang pagsimangot ko!

“Kasi naisip kong… di na kita mahahalikan eh.” Namula siya bigla.

“Bakit naman?” Himawakan niya yung kamay ko.

“Masasaktan ka eh, dahil dyan sa sugat mo.” He smiled.

“Kaya ko namang tiisin kahit anong sakit eh.” Di ko napigilan at napaupo ako sa lap niya at yumakap. Iyak ako ng iyak.

“Sorry for being such a brat! Sorry for being soooo sensitive! Sorry for being so immature! Sorry for making you feel bad! Sorry! Sorry!” tawa naman siya ng tawa.

“I’ll forgive only if you get out of my lap.” Then suddenly I felt something twitch between his legs. I pulled away to that hug and kissed him.

“Hard, eh?” He chuckled then he brushed his lips against mine.







For all I care what will happen now, but I’m sure I’ll never regret doing it.







FIFTHkiss



Nakatalikod ako ngayon sa kanya, nakahiga sa kama at balot na ballot ng kumot. Ghad! I can’t believe that I did that! TAE. I’ll take back what I said, pinagsisisihan ko yun! WAAAAHHH. Ano na lang sasabihin ng iba kapag nalaman nila yun? 


Nagulat ako ng naramdaman kong yumakap si Mark sa likuran ko.


“Mars…” Bulong niya sa tenga ko. Ayoko siyang pansinin! Nahihiya ako! Alam ko na, magtutulog-tulugan na lang ako. “Alam kong nagtutulog-tulugan ka lang. Pansinin mo nga ako.” Hindi ko pa rin dinilat yung mata ko. “Ano bang problema? Kapag hindi ka pa dumilat dyan, ilalaglag kita dito sa kama.” Napadilat ako ng di-oras. Hinarap niya ako sa kanya. “Ano bang problema?” Namula ako bigla. 

“Nahihiya ako sa nangyari eh.” I swear my face is beet red now.

Wala namang nangyari satin eh. He chuckled.

“Pero nakakahiya pa rin! Ako yung nag initiate nun, tapos ikaw yung tumanggi.” He brushed his hand on my hair.

“Ako naman talaga yung dapat tumanggi eh. I don’t wanna break my promise. Diba sabi ko rerespetuhin kita? Ganito na lang… let’s just forget about it.” he smiled sincerely.

“Thanks.” He brushed his lips on my forehead.


Ilang araw na akong nandito sa condo niya. I’m still enjoying my stay.     Monday na nga ngayon eh, tinamad kaming pumasok kaya ito, nagtatawanan kami habang nakahiga sa kama. Nagkukwentuhan kami about sa mga pasts embarrassments namin.


“OH MYYY! Hahaha! I can’t believe you were kissed by a fag! Hahaha! That fag is sooo lucky!” We laughed in unison.

“But you’re the luckiest. Kissing me all day? Sinong hindi maiinggit sa kalagayan mo ngayon?” Here we go again, him being sooo conceited.    

“Whatevuuurrr.” I rolled up my eyes.

“Whatever pala ah?” Suddenly he tickled, wala naman akong magawa kundi tumawa ng tumawa.   And saan pa ba mauuwi ang kilitian? Syempre sa halikan.  


Suddenly his cellphone rang. “Hello?” Napaupo siya bigla, so am I. “Yeah, she’s with me.” He scratched the back of his head. “Mkay, bye.” after hanging the phone, he looked at me.

“Who was that?” I asked.

“Si Zeke.” Zeke? Why would he call?

“Bakit daw?” I asked again.

“Nasa school daw parents mo, hindi daw sila magrereklamo kapag nagpakita tayo ngayon.” I frowned.

“Awww. Anon a naman bang meron sa bahay?! I’m still enjoying my stay!” I scratched my head.

“But I don’t want you to get into trouble again.” He brushed his lips on my forehead then he stood up. He helped me stood up then we hurried to go to school.


Pagkadating namin, mukha kaagad ni Mama ang sumalubong sa amin.


“Saan ka na naman nagsuot bata ka?!” She hugged me tight then I saw Papa fiercely looked at Mark.

“Ikaw ba nag-uwi sa anak ko? Anong ginawa mo sa kanya?!” He asked hotly.

“Sir, I didn’t do anything bad to your daughter.” Papa closed the space between them by grabbing Mark’s collar 

“You stay away from my daughter or else…” Thhis time I think I had to intrude, I went between them and grab a hold of Mark’s arm then I looked fiercely at Papa’s eyes.

“Shut up, Dad.” Then I dragged Mark away from my parents.



Umupo ako sa may field. Bahala na, iiyak ako dito. Buset naman si Papa eh! Bakit ginanun niya si Mark?! Yun na nga lang yung taong nagpapasaya sakin eh, sila na nga tong palagi na lang ako ang nakikitang masama at palagi na lang pinapasama yung luob ko sa pagko-compare sakin sa mga kapatid ko. Kay Mark ko nga lang nakita na may importansya din naman pala ako! Sa kanya ko lang naramdaman na minahal ako. Kahit hindi naman talaga ako sure kung mahal na nga niya ako.


Niyakap niya ako pagkaupo niya sa tabi ko, tapos pinunasan niya gamit yung hanky niya yung mukha kong puro luha at uhog.


“Tumigil ka na nga, para kang bata umiyak eh.” Sabi niya habang pinupunasan yung mukha ko. 

“Buset si Papa eh.” I sobbed. Nagulat ako ng batukan niya ako.“Araaaaay! Para saan yon?!” I scratched my wear his hand landed on my head.

“Ang tapang-tapang mo kanina, shinatap-shattap mo pa tatay mo tapos iiyak ka ngayon?” He chuckled.

“Syempre kailangan kong maging matapang, sasapukin ka na ng hinayupak kong tatay eh.” He looked down.

“Sorry. Mukhang mapapahamak ka talaga ng dahil sakin.” Nagbunot na siya ng damo sa field habang nakaupo sa tabi ko.

“Okay na to, atleast may thrill ang buhay natin ngayon.” I smiled at him.

“Sira ka talaga.” He pinched my nose.

“Pag hindi mo tinanggal yan, mapipiga mo yung sipon ko. Hahaha.”Bigla niyang tinanggal.

“Eeewww.” Umarte siya nandidiri.

“FAG.” Nagulat ako ng halikan niya ako sa right cheek ko tapos ginulo niya yung buhok ko pagkatayo niya.

“Tara na, Bebi.” Hinala niya ako patayo. Dahan-dahan lang kaming naglakad papuntang school building. Biglang huminto si Mark tapos may binasang text after niyang kunin sa pocket niya yung cellphone niya.


I heard him sigh. “Nag-text si Zeke, umalis na daw parents mo. Pero kumalat na sa buong school yung eksena, may mga nakakita kasi eh.” Napahawak naman agad siya sa kamay ko ng may mga dumaan sa harapan namin. Sila Jillian…


“Naku po, pa-demure effect pa nung una, binabahay nap ala ng boylet niya ngayon.” Humigpit yung hawak ni Mark sa kamay ko.

“Alam mo, Jillian? Wag mong ibunton sa girlfriend ko yung inis mo sa ex mo. Kaya siya nakipagbreak sa’yo dahil sa kasamaan ng ugali mo hindi dahil sa girlfriend ko.” Hinila naman ako ni Mark, leaving Jillian dumbfounded.



Pagdaan naman namin sa may Gym eh saktong nagsilabasan yung teammates ni Mark. Halos lahat nga sila naka evil grin samin eh.


“Mark! Long time no see! Balita ko nagbahay-bahayan daw kayo ah?”Nagtawanan sila, ngumiti lang si Mark.

“Pakyu! Lul!” They continued laughing.


After nilang magtawanan at mag-asaran eh ipinakilala ako ni Mark sa teammates niyang mga pilyo. Mukha naman silang harmless eh. At isa pa, binantaan sila ni Mark.


“Walang aagaw dito sa girlfriend ko, magkakasubukan tayo.” Um-oo naman sila, malaki ata takot nila kay Mark?



“Mark, bakit parang takot silang alhat sa’yo?” Tanong ko sa kanya after mag-alisan yung mga teammates niya.

“Subukan lang nilang gaguhin yung girlfriend nila kung gusto pa nilang mabuhay. Pamatay yung ibibigay ko sa kanilang warm-up kung sakali.” Ibibigay niyang warm-up?

“Taga-bigay ka ng warm-up?” Binatukan naman niya ako bigla.

“Abnoy! Captain ball ako eh.” Napakamot naman ako ng ulo ko.

“Talaga?!” Pasigaw kong tanong dahil sa gulat.

“Hindi mo alam?!” Tanong niya habang nanlalaki ang kanyang byutipul set of eyes. [Parang ngipin lang eh?! HAHA.]

“Hindi ko alaaaaaam.” T_T Ghad, I’m helplessss.

“Saang planeta ka ba galing, Bebi?! Matagal na akong naglalaro dyan no? Don’t tell me hindi ka nanunuod ng laban namin?”Umiling ako.

“I’ve watched only one game but I haven’t seen you there!” He chuckled.

“You’re dumb yet sexy.” Aba? Biglang banat? Pero parang insult ata yun eh! XD

“Shut up, Fag.” And then he did the unexpected.






Our Second Kiss in Public.














SIXTHkiss



Naghiyawan yung tao sa corridor and napatakbo ako ng di-oras! Hahaha! I’m so lame. Di ko na kasi alam kung anong iri-react eh. Awww men. Kawawa ang boypren ko. I left him hanging.   Well, it’s his fault, di siya nagbigay ng warning sa akin na hahalikan niya ako, edi sana prepared ako diba?!  



Pumunta ako sa classroom namin tapos naghiyawan ulit yung mga nakakita sakin! Grabe naman! Sobra na ako sa exposure! Hahaha. Ayoko sa spotlight no! Anyway, ayun, isa pa palang factor na nagpapahiyaw sa kanila eh nasa likuran ko na agad si Mark. Gahd. When will he stop…from being so HOT?! Hahaha! Tae. May ganun?! Nasasabaw na ako! Walang naidudulot na maganda ko sa pagsama k okay Mark, nasasabaw ako eh!  



“Bebi, instant superstar tayo.” He grinned. Dumiretso naman kami sa upuan namin. Hinawakan naman niya yung kamay ko tapos may kung ano-anong pinagsasabi, ang naintindihan ko lang eh… “Tangna. Ang swerte ko.” Napatingin ako sa kanya, then I smiled.

“Swerte rin ako.” I smiled at him. Biglang naghiyawan yung klase. Amp! Nakatingin pala silang lahat samin! Ano kami?! Live show?!  


“Oh. Kaya pala maingay, andito na ang mga estudyanteng nagbabahay-bahayan!” Joke ni Sir. Ha-ha-ha. Funny, Sir. As in, super funny.  

“Yo, Sir!” Nagsalute naman siya kay Sir.

“Anyway, Marciana. Kakausapin kita mamaya after classes, okay?”Sabi sakin ni Sir.

“Okay, Sir.” Ngumiti ako kay Sir.


Nag-umpisa ng mag lesson si Sir. Samantalang mukhang na-badtrip naman yung boyfriend ko. “Problema mo?” Napatingin siya sakin. Napakamot naman siya ng batok niya.

“Eh… kasi gusto ko mamaya, manuod ka sa practice game namin. Eh mukhang may papagawin sa’yo si Sir.” Hinawakan ko yung kamay niya.

“Don’t worry. Bibilisan ko para mapanuod kita at ng hindi ka naman ma-disappoint sakin!” ^_____^v



Nung nag-lunch, kami ang magkasama, okay lang naman sa tropa ko. [Lalabas din yang mga characters na yan!   ] Pagkatapos naming kumain sa canteen eh magkaholding hands lang kaming naglalakbay sa field. Cloudy day kasi ngayon tapos mahangin, may times nga tumataas yung palda ko, siya pa yung na uuna saking ibaba yun! Haha.



So ayun, habang palakad-lakad kami sa field, holding hands, may na-feel ako bigla. Lumingon ako sa kanya, nakatingin siya sa malayo… Then I felt butterflies. What is this feeling? Could it be? Errrr… Love?



Bigla niyang binitawan yung kamay ko. Bakit kaya? Hindi naman ako pasmado eh—naramdaman ko naman yung braso niya na pumulupot sa leeg ko. Bakit naman bigla-bigla siyang yumayakap?! Napupuno na ng butterflies yung tyan ko eh! Hahaha!


“Bakit, Mark?” I asked him. Grabe, ang bango-bango ng boyfriend ko! I am crushed in his chest! And I can hear his heartbeat.

“I just wanna ask you something.” Nakayakap pa rin siya sakin.

“Hmmm. What is that?” I wrapped my arms around him too.

“Have you ever felt so in love?” I heard his heart beats faster  after he said those words.

“Yup. Right now, I guess?” I heard him sigh then I felt him kiss my hair.

“H KNUD XNT, My Eight.” What?! My eight? 8 ba Monthsary namin? Parang wala akong natatandaang 8 kami ah?

“My eight? Sino yun?!”

“Marciana Ochoco. OTSO-KO. My eight.” Oh… Code name ko? Haha. Astig ah!

“I like it.”



Biglang bumilis yung heartbeat ko. Not because I’m feeling sooo in love. Yeah I admit it. I love him na! >____< I’m kind of scared and nervous. But I don’t know why… I think something bad is bound to happen.



Tapos na ang klase and papaalis na kami ni Mark. Ihahatid niya daw muna ako sa faculty tapos pupunta na siya sa gym. Ano kayang gagawin ko dun sa faculty room?



“Bebi, iwan na kita dito ah? Practice na kami ah?” He pouted his lips, I gave him a peck on the lips.

“Bye.” Umulit pa ng isang kiss tapos nag-wink tapos naglakad na paalis.



Kumatok naman ako sa may pintuan, mga 5 knocks lang ata (?) bumukas na yung pinto at pinapasok ako ni Sir. Tapos nagsilapitan yung mga teachers ko sa ibang subject. WHOOOOAAA. Anong meron?!



“Miss Ochoco, fill this up.” Binigay sakin ng isa kong teacher. Pagkabasa ko dun sa papel.

“Mr and Ms Orpheum High registration form?!” Ako ang isasali nila?!

“Miss Ochoco, ikaw ang representative ng section natin. Ngayon ang last day ng pasahan niyan, kailangan mo yang mapasa ngayon.” Sabi naman ni Sir. Eto ata yung kinakakaba ko kanina eh! Binasa ko yung mga tanong sa papel.

“Eh Sir, essay yung huli kong pi-fill up-an oh!” Tinuro ko yung papel.

“We’ll give you ideas, basta i-represent mo lang ang section natin!”Ghad. Is this what you called pressuring?!



Inumpisahan ko ng fill-up-an yung form. Medyo binibilis-bilisan ko na, gusto kong manuod nung game ni Mark no! I want to watch badly! >_____< Dumugo pa yung utak ko nung pagdating sa essay! Damn. Naubos English words ko dun! Masyadong na-consume nung registration form na yun yung utak ko!



Finally, isinusulat ko na yung last line ng essay ko. Binigay ko agad kay Sir after I finished writing it. Binasa niya paaaaaa. My Ghad. Nakakabuset! Ayaw pa akong paalisin! I’m doing him a favor na nga na sasali ako eh, ayaw pa akong paalisin agad. Pinag-hihintay pa ako!


“I never thought you could be this smart, Miss Ochoco.” Pfft. Ano yun?! Insulto?!

“I’ll take that as a compliment, Sir. Now, pwede nap o ba akng umalis? Nagmamadali po kasi ako eh.” Tumango naman siya.

“Paghandaan mo ang talent portion ah? Dapat kakaiba.” Then he opened the door tas lumabas na ako.



Napatakbo naman ako ng di-oras sa gym. Walangya! Alas sais y medya na! 5 pa yung uwian namin eh! Malayo-layo pa naman ang faculty at gym. Tumakbo lang ako ng tumakbo, napahinto naman ako sa harapan ng cafeteria. May tubig kaya yun? Mabilhan nga. So, ayun, bumili ako ng tatlong bote. Para syempre prepared diba? Hahaha. Hindi na ako babalik kung sakaling magkulang.  


Naglakad na lang ako, instead na tumakbo. Nakarating din naman ako sa gym. Inayos ko muna yung uniform ko tska yung pagkakasabit ng bag ko sa balikat ko. Papasok na sana ako ng may narinig akong hiyawan sa luob ng court. Pero halata mong kaunti lang ang tao. 



So ayun, binuksan ko ang pintuan—WTF?! Nahulog ko bigla yung tatlong boteng nakalagay sa plastic. Napalingon lahat ng tao sakin, yung players, yung cheerdancers at silang dalawa…. Yung boyfriend ko at yung kakambal kong…naghahalikan. Napabitaw naman bigla si Mark sa pagkakahawak niya sa mukha ni Renz. Lahat kami tahimik. He took a step forward.


“L-Look, Mars… it’s not what you think it is—” 

“Fcuk off.” tinalikuran ko siya at nagsimulang maglakad.



Tumulo bigla yung luha ko. All this time, pinaniwala niya akong ako lang. Wala ng iba. Yun pala, kapatid ko pa pala?! Bakit kung kelan tinanggap ko sa sarili ko na mahal ko siya, saka ko to nalaman!? Sana noon pa diba?!


“Mars! Baby! Wait up!” Binilisan ko ang paglalakad. Nakalapit naman siya agad then hinablot yung braso ko.

“Ano ba?!” Nagpupumiglas ako.

“Baby, it’s not what you think it is! It was just a kiss—”  I slapped him.

“Just a kiss? Just so you know, kapatid ko yun! Kakambal ko din siya! Bakit kung kelan nahuhulog na ako sa’yo, nangyari to?! Sanan noon pa diba?! I shouldn’t have took you offer! Bakit nga ba ako nagre-react ng ganito?! Diba at the first place, dapat kay Zeke naman talaga ako?! So now, back off! Let’s just end this worthlessrelationship!” Then I walked out.



So hindi pala yung about dun sa registration ang naramdaman kong nakakatakot. Eto pala yun. A fcuking heartache.



Umuwi na ako ng bahay. Sinalubong ako ni Mama at Kuya ng yakap at halik. Namiss daw nila ako. Si Kuya naman, na-sense na may problema ako kaya sinundan ako sa kwarto ko. 



“Anong problema?” My eyes starts to produce tears.

“My boyfriend cheated me.” I looked down, alam ko kasing bubungangaan ako nito eh!

“Anak ng! Mapapatay ko yun! Wala siyang karapatang paiyakin yung paborito kong kapatid no! Gusto mo resbakan natin yung babae niya?!” Natawa naman ako nun. “Anong tinatawa-tawa mo diyan?! Nababaliw ka na ba?! Kanina lang umiiyak ka ah!”

“Si Renz yung babae niya.” Natahimik si Kuya.

“Gusto mo bang kausapin ko si Renz?”  Umiling ako. “Alam ko na! Gusto mong isumbong k okay Mama?!” Nabatukan ko naman si Kuya Kriz. “Aray naman! Joke lang yun no!” Niyakap naman niya ako, which made me cry.

“Kuya… bakit ganun? Bakit kung kelan… amindao na akong mahal ko siya, saka niya ako lolokohin?! Tsaka bakit kelangang si Renz pa?! At bakit pumayag si Renz?!” Hinagod lang ni Kuya yug likuran ko.

“Everything will be alright, Mars. You’ll see.” Hinalikan ako sa noo ni Kuya. “Hay nako! Ang paborito kong kapaid, dalaga na talaga! Hindi na mapigilan!” he chuckled.



Iniwan na ako ni Kuya, may ginagawa pa kasi siyang homework eh. At ako ito, kakatapos lang maligo. Nagpapahangin sa veranda ng kwarto ko, nag-aantay ng tawag para kumain na. Hindi ko alam kung paano ko haharapin sa hapag-kainan si Renz at si Papa.



“Mga Anak! Kain na!” Sigaw ni Mama. Pasensya na, nakalunok lang talaga yan ng megaphone.

“Bababa na po, Ma!” Sigaw ko. Pagbaba ko, nakaupo na silang lahat sa lamesa. Buti wala yung ate ko ngayon, dun na lang ako sa pwesto niya uupo, sa tabi ni Kuya Kriz, kesa sa tabi nitong si Renz. So kinuha ko yung plato ko at yung utensils ko at nilapag sa tabi ni Kuya at umupo na. Nag-umpisa na ring kumain. Tahimik lang kaming kumakain, tunog lang ng kutsara’t tinidor ang maririnig mo.



Dad break the ice when he cleared his throat tumingin siya sakin. “What brings you back here?” Tanong niya. Napa-smirk naman ako.

“why don’t you ask your favorite daughter? Maybe she’ll tell you why she kissed my boyfriend…” Napatingin sakin si Renz. Mom gasped.

“Bakit mo hinalikan yung boyfirned ng ate mo, Renz?!” Sabi ni Mama pagkalapag niya ng kutsara’t tinidor niya.

“Because she liked him so much… So much na kaya niyang saktan yung sarili niyang ate…” Uminom ako ng tubig.

“Ate…” Nilapag ko yung utensils na hawak ko.

“Save it.” Tatayo na sana ako ng biglang bumukas yung pintuan.

“Hi, Mom and Dad! Miss me, Guys?!” Oh c’mon! Si Ate Krista?! Bakit bumalik pa siya?!

“Oh great. So much for my happy happy life.” Tumayo naman ako at umakyat papunta sa kwarto ko.



Maag akong pumasok. Sa itsura ko ngayon? Hindi makakaila na umiyak ako kagabi. Kulang na lang, hindi ako makadilat sa sobrang puffy ng eyes ko. Shet naman. Tantalizing eyes na naman ako…NOT! Pagpasok ko ng classroom, di ko inaasahan na sila ang unang makikita ko.


“Oh c’mon! kaya nga pumasok ng maaga para makaiwas eh!“ I murmured.


Napatayo naman siya agad nung nakita niyang nilapag ko yung gamit ko sa usual seat ko. Lumabas naman agad ako, sasalubungin ko na lang yung barkada ko sa gate. Sumunod pala siya sakin.


“Mars, please let me explain.” Humarap ako sa kanya.

“Tama na, please. I am begging you, stop talking to me para matigil na yung pagsakit nito.” Tinuro ko yung left part ng chest ko. “Itigil na natin tong relasyon na to. Tama na.”



I turned my back on him, I ran quickly para makawala na sa kanya. Napunta ako sa mini-forest na teritoryo ni Zeke. Sana wala pa siya dito. Napasandal naman ako dun sa may puno at napaupo habang umiiyak. Parang kahapon lang, ang saya-saya namin, I’m planning to tell him pa naman na totohanin na. Kasi akala ko… akala ko… pareha kami ng nararamdaman sa isat isa.


“Heyyy…” Napatingin ako sa taas. Si Zeke, andyan pala. Tumalon naman siya tapos pinatayo niya ako. Pinunasan naman niya yung luha ako.“Anong problema?” He asked me.

“I broke up with him.” Pinunasan niya ulit yung luhang tumulo galing sa mata ko. “Ang sakit pala… ang sakit-sakit.” Kasi nag-uumpisa pa lang eh. Nawala agad?

“Then let me mend your broken heart.” Napatingin ako sa mga mata niya.

“Zeke, I don’t think its appropriate. Kaka-break lang namin, best friend ka ng ex ko at isa pa may issue sa  ating dalawa—mpf.” 




Hinalikan niya ako.



I kissed back, just to feel if there’s a spark or yung kakaibang electricity, yung butterflies, yung pagbilis ng tibok ng puso. Pero… wala.


Siya ang first love ko diba? Siya ang dahilan kung bakit ako pumayag na makipagrelasyon kay Mark para mailapit ako ni Mark sa kanya… At the first place, sa kanya naman talaga ako diba? Pero ano itong nararamdaman ko?Wala akong maramdaman.


Bumilis bigla yung tibok ng puso ko ng makita kong nakatingin siya, then he took a step backward the he started to walk away.



Ugh. Is this what they call ‘confusion of first love’s kiss’?













SEVENTHkiss



I slightly push him away. Yumuko ako at nagpunas ng luha. I think he got the message. Narinig ko siyang tumawa. Napatingin naman ako sa kanya.



“Anong nakakatawa?” Tanong ko sa kanya, habang umiiling-iling siya.

“Na-realize ko lang kasi na dati ikaw yung naghahabol sakin, tapos ngayon… ako naman ang humahabol sa’yo.” Natawa naman ako medyo dun. Oo nga no? Ang bongga ko naman.

“Kasi naman eh, kung noon ka pa nagkagusto sakin, tayo na sana. Iba na ang sitwasyon ngayon eh. May mahal na akong iba.” I heard him sigh.

“Ang laking panghihinayang nun sa part ko.” He smiled at me. “Tara na nga.” Hinila niya ako papuntang classroom, kaunti pa lang ang tao.


Iniwan naman ako ni Zeke sa upuan ko at umupo siya sa usual seat niya, at si Mark? Ang kapal ng mukha niya kung tatabi siya sakin ah! Nasa pinakalikuran siya at nakayuko. Maigi yan, matulog na lang siyang buong araw or wag na siyang dumilat pa, ever!



Sheesh. Look what he have done to me! Nagiging ampalaya flavor na ako!


Lahat ng kaklase ko nagtataka kung bakit magkahiwalay kami, kung bakit puffy ang eyes ko, kung bakit natutulog lang siya at kung bakit wala yung peste kong kakambal. Maski yung mga teacher, nang-iintriga. Mabuti na lang at nahalata nila na wala ako sa mood kaya tinantanan na nila kami. 



Habang nagkaklase, napaisip naman ako bigla. Hinalikan na ako ni Zeke.Was that my first real kiss? Parang ayoko… Parang ang gusto kong i-consider ay si Mark. And technically, siya naman talaga diba? Siya ang first kiss k at siya rin  ang first real kiss ko. Kahit sinaktan niya ako.



Biglang nag-bell na, kahit hindi pa nagdismiss nang klase si Sir eh tumayo may tumayo na, si Mark. Habang naglalakd siya palabas ng classroom eh nagpupunas siya ng mata. Umiyak din ba siya?



Pagkalabas na pagkalabas niya eh napatingin sakin yung mga kaklase ko at lumapit sakin yung adviser namin. “Mars, may problema ba kayong dalawa?” Napayuko naman ako. Hindi ko kayang sumagot. Hindi ko kayang sabihin na wala na talaga kami.


Napansin naman ata yon ni Sir kaya pinalabas niya muna yung ibang estudyante. Pagkalabas nila eh tumabi siya sakin. “Sir, wala nap o kami.”Nagulat naman yung teacher ko. Kelan lang naman niya nalaman na kami diba? Hahaha. This is sooooo pathetic.

“Kakasimula pa lang ng relationship niyo diba? Magpinag-awayan ba kayo?” Napaiyak naman ako bigla.

“Sir… Nakita ko sila ni Renz… Naghahalikan sila…” Nagulantang na naman si Sir. Hahaha. Maski naman ako nagulat eh.

“Renz? Yung kakambal mo?” Tumango ako. “Pinag-explain mo ba siya?” Umiling naman ako. 

“Sir, para san pa? Marami na siyang hinalikang babae behind my back! Pero pinalampas ko yun, pero ngayon, hindi na! Kapatid ko na yung tinalo niya!” Pinatahan naman na ako ni Sir.

“Pero diba crush ni Renz si Mark? Malay mo… may story behind dun. Malay mo may dapat ka pang malaman. Bakit hindi mo pakinggan yung side ni Mark? Tsaka diba kapag mahal mo ang tao, tanggap mo mga kalokohan niya? Malay mo it’s just a dare? Alam mo naman mga utak ng cheerleaders at jocks dito sa school na to.”



Patuloy-tuloy lang ang sermon ni Sir. Iniwan din agad ako ni Sir para makapag-isip isip daw ako. Hindi na rin ako lumabas para kumain, wala naman akong gana eh. Umiiyak lang ako dito, medyo bumibigat na ang paghinga ko kakahikbi. May isang bagay akong kinaiinisan sa sarili ko, once na umiyak kasi ako, matagal akong patahanin. At kung mamalasin pa…Hihikain pa ako.



Eto na nga sinasabi ko, hinihika na ako. Hindi ko pa naman dala yung inhaler ko. Kamusta naman yun?! Nagulat naman ako ng may pumasok… Si Mark. Napansin niya ata na hinahabol ko na yung hininga ko kaya lumapit siya sakin.


“Mars!” Napatakbo siya sakin. 

“H-Hindi ako m-maka… hingaaaa…” Pinilit kong tumayo, muntik naman akong matumba, mabuti na lang nasalo niya agad ako.

“Bubuhatin na kita papuntang clinic.” Aapela pa sana ako pero hindi ko na kaya. Nanghihina ako sa mga hawak niya.




So ayun, binuhat niya nga ako, pangkasal. Tinakbo niya ako sa clinic, maraming nakakita samin. Nakarating naman ako sa clinic. Pero nawalan na ako ng malay…




Nagising naman na ako. Siya ang una kong hinanap. Lumapit sakin yung nurse. “Okay ka nab a, Hija? Ngayon ka na lang ulit napadpad dito ah?” Natatawang sabi nung Nurse.

“Oo nga po eh. Na saan nap o pala yung nagbuhat sakin dito?”Tanong ko sa kanya.

“Ang yung boyfriend mo? Pinapasok ko na kanina pa. Ang kulit nga eh, ayaw kang iwanan. Para namang mawawala ka kapag iniwan ka niya dito.” He wanted to stay?

“Hindi ko na po boyfriend yun.” Napangiti naman yung nurse.

“Kaya ka siguro hinika kakaiyak dahil sa break-up niyo no?” Aba, si Ateng Nurse, tsismosa?   “Alam mo ba, umiiyak yung boyfriend mo kanina. Mahal na mahal ka ata eh. Hahaha. Magbalikan kaya kayo! Para kayong mga sira.” Tawa siya ng tawa. Sipain ko kaya to?! 

Aalis na sana siya, maypahabol nga lang. “Mga kabataan nga naman, mahal ang isa’t isa pero naghihiwalay? Ang laboooo~” At tuluyan na siyang umalis.

“Hindi lang naman to tungkol sa pagmamahal… Iba na kapag nasira ang tiwala…” I murmured to myself.




Lumabas na ako ng clnic, nakaramdam na ako ng gutom eh. Hahaha. Pero hindi ko feel magkanin. Mag-ice cream na lang siguro ako? Sige. Magandang ideya yan! Lulusog ako sa napakasustansyang ice cream na yan.   So ayun, pumunta ako sa canteen at bumili ng paborito kong cornetto. Binalatang ko muna lahat saka ko kinain. 



Naglakad-lakad naman ako sa kung saan-saan. Kung saan lang ako madala ng paa ko. Hanep no? May utak yung paa ko?   Papaliko sana ako sa isang daanan ng may marinig akong nag-uusap.



“I still can’t believe it. Naagaw mo yung boyfriend ng ate mo? Hahaha. That’s cool.” Boses ni Jillian to ah? Bakit feeling ko… ako yung pinag-uusapan?

“Oo naman. I never thought na napakadali nilang paghiwalayin. Sooner or later, magiging kami na rin ni Mark, nahalikan ko na naman siya eh.” Boses ito ng kakambal ko ah?! Hindi ako pwedeng magkamali! Buong buhay ko, siya ang nakasama ko!



Sumilip ako, just to make sure na hindi ako nagkakamali. Sila nga ni Jillian. Ano to? A secret alliance to put me down?



Nakinig pa ako… baka may malaman pa akong iba.


“Paano mo pala napapayag si Mark na halikan ka niya?” Oo nga.. Napapayag? So that means… wala silang relasyon?

“I dared him.” She dared him?!

“You dared him? How?” Oo nga! Paano?!

“Sinabi ko na kapag hindi niya ako hinalikan… sisirain ko ang reputasyon ng kapatid ko. Sisirain ko silang dalawa sa Mama at Papa ko, sa pamilya namin.”  



Walanghiya ka, Maria Florencia Ochoco!!!



Nagpaalam na sila sa isat isa. Hindi pwedeng wala akong gagawin!? Naalala ko naman yung hawak kong ice cream… 




Hmmm… Sometimes it’s good to be evil.  



Hinabol ko silang dalawa. Hinawakan ko sa balikat si Renz at hinarap ko siya sakin. Sabaydutdut sa mukhkaniya  yung ice cream na hawak ko. Kinalat ko pa sa mukha niya at pinunas sa damit niya. Natulala naman sakin si Jillian.


“Hindi ka pa aalis sa harapan ko?” Pagmamataray ko kay Jillian.“Baka gusto mo ring manlagkit sa ice cream?” Umalis siya agad.


Humarap naman ako sa kakambal kong mukha ng ice cream.


“Ate?! Ano ba tong ginawa mo?!” I smirked.

“You’re seriously asking me that? Narinig ko ang buong usapan niyo ni Jillian! Huwag mo kong gawing tanga! Kung inaakala mong magtatagumpay ka.. well, you’re not.” Tinulak ko siya at napaupo siya sa sahig. Nag-umpisa na akong maglakad… Teka may nakalimutan akong sabihin.


Huminto ako at humarap ulit sa kanya na umiiyak na. “Oh, serves you right, b*tch.”  



I admit it. I am sooo mean. Pero ano ba, nag enjoy naman kayo! Hahaha.


Dumiretso ako ng CR at naghugas ng kamay.  Naglakad-lakad na naman si ako… Tinamad na akong pumasok eh… Tsaka baka may masagap na naman akong impormasyon. Wala nga lang akong ice cream this time.  



Sa kalagitnaan naman ng paglalakad ko sa hallway eh may humila sakin, dinikit ako sa mga locker at hinalikan ako. Pinakamasarap at damang-dama na halik na natanggap ko galing kay Mark.

My first REAL Kiss…


Wala sa perfect time… Wala sa perfect place… Pero nasa deserving na tao. <3 

Click this!

EIGTHkiss



Siya ang unang humiwalay sa halik namin, he maintained an eye contact habang nakadikit yung noo ko  sa noo niya and he’s holding my both cheeks. I can see tears forming from his eyes.


“Bakit ka umiiyak?” I asked him while smiling.

“Kasi… ayokong mawala ka sakin eh. I’m sorry, just let me explain, okay?” He said after I wiped his tears.

“You don’t have to. Alam ko na ang lahat… lahat-lahat.” I smiled at him.

“So that means… tayo na ulit?” He asked while smiling. Nako ha! Yang ngiti na yan! Napapalambot ang tuhod ko!  

“Okaaay~ But in only in one condition!” Humiwalay siya sakin tapos nagseryoso ng mukha.

“Anything just to win you back.”   Ayieeee~ how could I say no to him? Yung pagiging sincere niya pa lang eh malaking factor na para mahalin ko talaga siya. :’[

“Wag mo na lang akong ulit saktan, okay na sakin yun. Okay?” He kissed me again, pero saglit lang! Mag-uuwian na rin kasi, mahirap na at may makakita na teacher or kung sino man na magsusumbong!   Bawala ang PDA sa school eh.  



Yumakap siya sakin tapos may linyang binulong… DAMN! Kinilig ako. Hahaha.


“The only way I could hurt you is by biting your lips when i'm torridly kissing you.”



Naglakad lang kami pauwi, holding hands while walking na may pa-swin-swing pa!   Pinagtitinginan nga kami ng mga nakakasalubong naming schoolmates namin eh. Ganun nab a kami kasikat? Alam ng lahat na nag-away kami at nagkabalikan naman na ngayon? HAHAHA. Astig naman yun, men!  



Hinatid niya ako sa harapan ng bahay at syempre, hindi mawawalan ng goodbye kiss. Pagpasok ko naman ng bahay eh sinalubong ako ng masamang tingin na tatay ko.



“What now?” Tanong ko sa kanya. Hindi ko gusto kapag tinitignan ako ng ganyan ng tatay ko eh, teka ngaaaa~ Kahit kelan naman hindi ko nagustuhan ang tingin ng tatay ko eh! HAHAHA.

“Sigurado kang tinatanong mo sakin yan?!” Ohhh. Ang init ng ulo ni ama!  

“Yes, sigurado ako. Ano ba talagang meron?” Grabe, takang-taka na ako dito ah!

“Umuwi dito yung kapatid mong punong-puno ng ice cream sa mukha! At ikaw daw ang may kagagawan!” Natawa naman ako. Bakit hindi? Napaikot na naman sila sa palad ng kapatid kong great manipulator.  

“Grabe ah? Kapag ba nagpaliwanag ako ng side ko paniniwalaan niyo ako? Dad, sawang-sawa na akong i-compare sa mga kapatid ko, sawang-sawa na ako na pinamumukha niyo sakin kung gaano ako kawalang kwenta! Bakit ba kasi hindi niyo ko paniwalaan? Bakit ba palaging siya? Dahil paborito niyo siya? Ganun?” I smirked and walked-out. Nakakapikon na sila ah! Punong-puno na ako!



Pagdating ko sa kwarto ko, hinanap ko yung maleta ko, MAGLALAYAS NA AKO! Final decision ko na to! Hindi ko na talaga aya sa pamamahay na to! Wala akong kakampi, nasa Manila na si Kuya Kriz!



“Mars? Saan ka pupunta?” Nabigla ako ng pumasok siya sa pintuan.

“Anong ginagawa mo dito sa kwarto ko?” Taas-kilay kong tanong.

“Wag mo akong sagutin ng tanong ang tanong ko!” Aba? Sinisigawan ako ni Ate?

“Maglalayas ako. Tama nang sagot yan.” Nagulat siya.

“Hindi ka aalis nang bahay!” Aba? Mas demanding pa pala si Ate sa tatay namen. 

“At kelan ka pa nagkaroon ng pakialam sakin?” Nakakapanibago eehhh. Ang weird. HAHAHA.

“Pwede ba, Mars! Sumunod ka na lang sakin!” Ako? Susunod sa kanya?

“Kelan pa ba ako sumunod sa mga batas niyo? At ano bang pakialam mo sakin ha?!” Sinarado ko na yung aking maleta at sinara na rin ang zipper.

“Kapatid kita, Mars! Natural na mag-aalala ako sa’yo!” Ha! Nagpapatawa ba siya?

“Really now?” I smirked.

“Alam ko na ang lahat, Mars.” Lahat? By means of what?

“Anong pinagsasabi mo?”

“Yung nangyaring aksidente dati… alam ko na ang totoo…” Ano ‘totoo’?! Paano?

“Paano?” Sheessshhh. Wala pa akong sinasabihan nun!

“Binasa ko yung diary mo.” WHAT?!

“Bakit mo pinakialaman ang gamit ko?!” Nairita naman bigla si Ate.

“Hindi na yun mahalaga! Ang point dito eh alam ko na ang lahat, malilinaw na natin kay Papa 
yun!” Aghhh… Never akong makikipag-ayos sa tatay ko. 

“Ayoko.” Sabay hila ko ng maleta ko at lumabas ng kwarto ko.



Hindi naman ako tinantanan ni Ate Krista at hinabol habol ako hanggang sa makuha niya ang atensyon ni Mama at Papa.


“Mars? Anong ibig sabihin nito?” Tanong ni Mama.

“Mama! Si Mars, maglalayas! Pigilan niyo siya!” Sabi ni Ate Krista kay Mama, mukhang desperado na siyang hindi ako makalayas.

“Walang aalis ng pamamahay na `to!” Sigaw ni Papa.

“Watch me, Dad. Watch me…” Tuloy-tuloy akong umalis kahit sigaw ng sigaw silang tatlo para mapabalik ako. 



Saan kaya ako pupunta? Hmmm… Kay Lola kaya? Oo tama! Hindi ko ata nabanggit sa inyo na ako ang paboritong apo ni Lola at siya ang pinakamalupit kong tagapagtanggol sa tatay ko! Astig no? Kinakalaban ni Lola ang sarili niyang anak para sakin? Wahahaha. Sige na nga. Dun ako kay Lola!  



Nandito na ako sa kwarto ko at happy na happy dahil mas malaki yung kwarto ko dito kaysa sa kwarto ko sa bahay ni ama.   Iba na talaga pag spoiled ng Lola.


“Bakit ka naglayas, apo?” Tanong ni Lola pagkatapos kong makakain ng paborito kong ulam.

“The usual problem po. Sibling rivalries. Mas malala nga lang po ngayon, kasi pati boyfriend ko inaagaw ni Renz. Buti na lang at nalaman kong pakana niya ang lahat nang nangyari kaya nagkabalikan kami ni boyfriend ko, Lola!” ^_______^v

“Iyang kapatid mo talaga! Wala ng naidulot na maganda sa iyo! Napaka-sama ng ugali.” Niyakap naman ako ni Lola. “Kaya mahal na mahal ko kayo ng Kuya Kriz mo eh, kayo lang ang mabait.” Ayieee. Nilalambing ako ni Lola.

“Pero ako ang pinakapaborito mo no, Lola? Yikeee!” Kinurot naman ako sa tagiliran ni Lola.

“Napakaharot mo talagang bata ka!” Tinawanan ko lang si Lola.“Kelan mo ba ipapakilala sakin yang lalaking kinababaliwan niyong magkapatid?” Napaisip naman ako bigla. Pati pala si Kuya hindi pa name-meet ng personal si Mark no?

“Kapag andito na si Kuya Kriz para sabay na, Lola. Ayos lang po ba sa’yo yun?” Tumango naman si Lola tapos hinalikan ako sa noo.

“Ayos lang, apo. Siguraduhin mong magugustuhan ko yang lalaking yan ah?” Tumango naman ako.



Medyo na bored na ako dito sa bahay ni Lola, matawagan kaya ang tropa ko? Lately, hindi na kami nakakagimik dahil sa panlalandi sakin ng boyfriend ko.   Sige na nga, namiss ko na ang mga bruho at bruha!  


Dinial ko yung number ni Kolleen sa telephone dito sa sala, ayos naman dito ang telebabad eh!   Di ako pakikialaman ni Lola Dearie~ Mga five rings lang sumagot na siya.


“Hello?” Bati naman niya.

“Kolleen! Si Mars to! Musta na?” Bati at tanong ko sa kanya.

“Aba’y himala at naalala mo pa ako? Hahaha. Ayos naman kami ng barkada, ikaw? Kamusta ang kalandian mo?” Sabay tawa niya. Eto talagang si Kolleen!  

“Ayun, nagkaayos na kami! Ang saya nga eh, maha na mahal ko na siya! Ayiee~ At alam mo ba?...” Ayun, tuloy-tuloy ang kwento ko tungkol sa kasamaan ng kapatid ko at kung paano kami nagkabati ni Mark. Til naman ng tili sa kakiligan si Kolleen.

“So kung nakapaghalikan na si renz at Mark, I presume may nagki-kiss na kayo?” Uhhh.. Naman. Hahaha. Dun nga nag-umpisa ang lahat eh.

“Oo naman! Mapa smack, passionate, torrid and French kiss, you name it, nagawa na namin.” Totoo naman eh. Hahaha.

“What about sex?” Tekaaa---ano daw?!

“Ha?” WTF diba? C’mon! Ang babata pa naman para dun!

“Oh c’mon! You know what I mean! May nangyari na ba sa inyo?” I was really caught off guard.

“Bakit mo ba tinatanong?” Obviously, iniiba ko yung usapan.Hahaha.

“Have you ever tried that?” Hindi talaga siya titigil! T____T

“Uhhh… muntik na?” I heard her laugh.

“Naalala ko tuloy nung may nangyari samin ni Melvin.” She giggled. Si Melvin? O_O Yung napakatahimik niyang boyfriend?! Lumalandi din pala yun?!

“May nangyari na sa inyo ni Melvin?!” Pasigaw kong tanong sa kanya.

“Yep. And his my first! Wag ka~ Mahal naman ako ng tao at mahal ko siya.” She said.

“Uhh, Kolleen? Are you out of your mind? Hindi pa sure na kayo talaga sa huli no! At hindi ba sabi nga nila, ‘Virginity is the best gift to your husband’?” Paliwanag ko sa kanya.

“Duh, Mars. We’re in 20th century, for God’s sakes! Liberated na ang tao ngayon, and anong best gift-best gift?! Shouldn’t it be the ‘love’? Hindi ang katawan ng babae para sa mapapang-asawa niya? And kung hindi nga kami ni Melvin sa huli, atleast we did it for love not just for lust. At kung may iba pa ngang lalaki para sakin diyan sa tabi-tabi, tatanggapin niya ang pagkatao ko and even my not-so-virgin body.” Natawa naman ako sa huling linya ni Kolleen.

“May point ka diyan ah.” Sabi ko naman sa kanya.

“Teka—diba you said earlier na muntikan ng may mangyari sa inyo? Bakit hindi natuloy?” Naalala ko tuloy. T___T Nakakhiya kaya yun! Ako yung nag initiate.

“Nung unang beses, kasi tinulak ko siya tsaka nasa bahay kami nun nila Mark! Nasa kabilang kwarto lang ata yung Mom niya. Tapos yung pangalawa, tumanggi siya kasi he promised me na rerespetuhin niya ako at hindi niya ako mamadaliin sa mga ganung bagay.” Paliwanag ko naman kay Kolleen.

“Eh hindi ka naman naku-curious how does it feel?” Bigla akong nakaramdam ng electricity sa buong katawan ko at bigla akong kinilabutan.

“S-Syempre naman, naku-curious din ako.” Sabi ko naman.

“Why don’t you try it with him? Mahal mo naman siya diba?” Uh.. Yeah. Mahal ko siya, pero is that enough?

“Nako ha, Kolleen! Napaka bad influence mo!” Natatawa kong sinabi sa kanya.



Tuloy tuloy lang yung pag-uusap namin hanggang sa sumakit at uminit na yung tenga ko. At ngayon, eto ako… Pinag-iisipan yung mga sinabi ni Kolleen, kahit kelan talaga, napaka liberated ng taong yun! Pero may point naman siya diba? Sa panahon naman kasi ngayon, hindi naman na kasama sa mga tinitignan yun sa tao, diba?



Dahil sa mga napag usapan naming yun eh lumipad ang utak ko at hindi ko alam na nagba-brouse na ako ng channels sa TV. Napahinto naman ako sa ‘adult channel’ na alam niyo na ang palabas! >____________< nawindang pa ako sa sumunod na eksena! Kasi sabi nung bidang babae…



“Ooohhh… Maaarrrkkk!” Bakit kasi Mark ang pangalan nung ka-anuhan niya diba?!


Napalipat ako kagad sa Disney Channel ng marinig kong lumabas si Lola. Mukhang narinig niya yung ungol nung girl sa TV! Halaaaa~ Anong ipapalusot ko! I’M DEAAAAD. T__________T


“Apo, sino yung umungol?” AAAAHHH! Anong sasabihin ko?!

“Yung TV po kasi, nagba-brouse ako kanina ng channel, hindi ko naman po alam na may channel na pang ‘adult’ ang pwedeng manuod dito.” Natawa naman si Lola. Siguro nanunuod siya dun? HAHAHA! I can’t imagineeee~


Pinalagpas naman yun ni Lola at tinantanan niya na ako. Nakakakaba yun ah! Hindi ko alam kung magsisinungaling ako o hindi! Buti I chose not to, baka mawalan ng tiwala sakin si Lola eh. Edi wala akong matitirhan nun?! >_____<

Kinabukasan eh mag-isa lang akong pumasok. Eh malamang alamang eh hindi ko nasabi kay Mark na wala na ako sa pamamahay na yun! Ampupu naman oh. Hindi ko pa naman alam kung paano ko siya haharapin, iniisip ko kasi yung sinabi ni Kolleen sakin kagabi eh. Amp naman yung abbaeng yun oh!


Pagkarating ko naman ng classroom eh sinalubong ako ni Mark ng yakap at halik sa pisngi, napansin ko namang andun na si Kolleen at kumindat sakin. Nung bumitaw na sa yakap si Mark eh nag proceed na ako sa upuan ko ng walang imik. Tumabi naman siya sakin. GAAAHHHDDD~ Naapektuhan nitong iniisip yung pakikitungo ko sa boyfriend ko eh.


“Balita ko naglayas ka daw ah?” Napatingin naman ako sa kanya.

“Uhhh… san mo naman yan nalaman?” Tanong ko sa kanya.

“Kay Ate Krista mo, tinaboy nga ako agad nun eh, baka makita daw ako ng Papa niyo. Hahaha. Tapos sabi niya pa, alagaan daw kita. Mabait naman Ate Krista mo ah?” Napanguso naman ako.

“Ewan ko.” Nagkibit balikat ako.

“Awww… Galit ka na niyan sakin?” Nginitian ko lang siya to assure him na hinidi ako galit.



Buong klase ako tahimik ako. Grabe naman kasi si Kolleen eh! Naloloka na ako! Nakabusangot tuloy ako buong araw, nag-aalala na nga siya sakin eh. Minu-minuto niya akong tinatanong kung okay lang ako, tango lang naman ako ng tango.


“Mars, san tayo? Sa condo ko?” Tanong niya sakin habang palabas na kami ng school gate. Bigla naman akong kinabahan. Kumabog bigla yung dibdib ko! 

“C-Condo mo?” Pautal kong tanong sa kanya.

“Bakit? Ayaw mo ba? Kung gusto mo sa bahay na lang namin?”


“What about sex?”


UGGGHHH. Badtrip~ Ano ba itong utak koooo!


“Eh hindi ka naman naku-curious how does it feel?”

Ano ba itong utak ko!


“Why don’t you try it with him? Mahal mo naman siya diba?”


Masama ba kung ita-try ko?


HALAAAA~ Ano na itong iniisip ko? Ang green na ata ng utak ko! Kailangan kong mag cool down! Chill ka lang , Mars… Chill laaaang~



“Uhhh… Sige, sa condo mo na lang siguro?” Tumango naman siya at ngumiti.Napalunok naman ako bigla.



Pagkadating naman naming dalawa sa condo niya eh dumiretso ako sa kwarto niya at napahiga sa kama. Hmmm… Actually, may point naman si Kolleen, mahal ko siya pero mahal niya ba ako? Oo, nakikita ko naman sa mga kinikilos niya eh pero hindi niya pa rin na sasabi yung 3 magic words! Iba kasi yung impact na pinapakita niya na nga, sinasabi niya pa, hindi ba?



Pumasok siya sa kwarto niya at dumiretso sa cabinet, kukuha ata ng pamalit ng damit. Kausapin ko kaya siya? Mukhang nawawala yung pagkaprangka ko ah? Sige, tanungin natin kung mahal niya ako! Hahaha!



“Uhmm.. Mark?” Lumingon naman siya.

“Yes, Mars?” Tanong niya.

“Can we talk?” Tumango naman siya at tumabi sakin.

“Tungkol saan ba?” Hinawakan ko yung dalawa niyang kamay.

“About us, Mark. Are we… uh… a real couple now?” He smiled.

“Ayaw mo?” Napangiti naman ako.

“Gusto ko naman na maging tayo na for real pero… kasi…” I hesitated. Nakakahiya kaya yung sasabihin ko!

“Pero? Kasi?” He asked.

“Wala pa akong nakukuhang go signal sa’yo eh.” he scratched the back of his head.

“Go signal? Anong go signal yun?” Hindi naman ako nagsalita. He should know that! Every girl wants to hear that from the man they love, right? Napangisi naman siya. “Ohhh… So nagpapaka Blair Waldorf ka? 3 words, 8 letters? Say it and I’m yours?” he chuckled. How could he know that?! Nanunuod siya ng Gossip Girl?!

“You’re watching Gossip Girl?! That is ssooo gaaayy—hmpf.” Ayun hinalikan ako ng loko! 

“I love you.” He said between his kisses. Syempre gumanti rin ako ng halik diba? Unfair naman sa part niya na siya lang ang gagalaw! >____<



He pulled away first then he smiled. “I love you, Mars.” He caressed my face.

“I love you, too, Mark.” Then I kissed him again. It was more aggressive, ako yung aggressive sa aming dalawa. I just found myself on top of Mark, nakahiga nap ala kami. Bigla siyang tumigil sa paghalik sakin, tumigil din ako, huminga ako ulit.

“Mars, may problema ka ba?” Hindi kami umayos ng pwesto, nakapatong pa rin ako sa kanya. He caressed my face.

“I want us to have sex.” Napaubo naman siya bigla. Nabilaukan ata siya sa sinabi ko.

“Are you sure about that?!” He said right after he recovered.

“Yes, I am sure.” Napaupo naman siya bigla.

“At bakit? And Mars, I don’t do sex, I make love.” I sighed. Hindi ito madali ah!

“I wanna do this with the person whom I truly love.”Pangkukumbinsin ko sa kanya.

“Won’t you preserve it after marriage?” He asked me.

“Mark, kung ayaw mo pwede ka namang tumanggi eh.” Tumayo ako, napaupo naman siya.

“It’s not that ayoko, ikaw lang ang inaalala ko. I don’t want you to get hurt again. Diba nagpromise na ako sa’yo na hindi na kita sasaktan?” Naalala ko nung nag reconcile kaming dalawa sa hallway.

“Just say yes or no. Tatanggapin ko ng buong-buo.” He sighed. Lumapit naman siya sakin tas pinaupo ako sa kama.

“I will make love to you.” He heald my face and kissed me passionately.



The kiss went so intense, I just found myself unbuttoning his school uniform and he’s doing the same thing. He’s now on top of me, I am totally naked now habang naka pants pa siya. He pulled away from our kiss and he stood up and looked at his bed side, mukhang naiinip na siya ng hindi niya makita yung hinahanap niya.


“Ano ba yung hinahanap mo?” I asked, a bit annoyed.

"Fcuk naman oh! I'm not prepared! Stay there! Bibili lang ako ng condom, okay?" Nairita naman ako bigla. Game na game na eh!

“Don’t make me wait… or else!” Nagbihis naman siya ng ibang shirt tapos napatakbo palabas ng kwarto at narinig kong kumalabog yung pintuan.



Napahiga naman ako bigla. Shet. Eto na yun, etong eto naaa!



After 15 minutes, dumating na siya na mukhang inis na inis. Mukhang alam ko na kung bakit siya nakabusangot. He’s just a minor, bakit siya papabilhin sa 7eleven nun diba?! 



“Wala?” He nodded tapos umupo sa kama. “Edi hindi na natin itutuloy?” I asked him.

“May withdrawal method pa naman eh.” Naisip ko bigla yun. Naging lesson namin yun sa SexEd eh, natural way ng family planning. Though, wala pa naman kaming balak na gumuwa ng pamilya.



So ayun, he took off his shirt again and we kissed aggressively and passionately again. Grabe, ang init~ Hindi ko ma-explain yung feeling. Hinalikan niya ako sa labi, sa pisngi, sa leeg, sa dibdib, sa balikat… he kissed every inch of my body.



Hanggang sa nakakalokang part na, kung saan kailangan ng pag-iingat. He’s on top na, we’re both sweating and having a hard time to breathe.


"For the last time before we do this, I'm going to ask you... Magiging mabuti ka bang nanay?" Huling hirit niya.

“Ano ba yang pinagsasabi mo?” I asked him, getting a little bit excited/annoyed.

“Just in case lang naman.” he said.

“basta nandiyan ka sa tabi ko.” He kissed my forehead.



He was about to do it when the fire sprinkler discharged water! Then nag alarm ng bonggang bongga. Hindi na namin alam ang gagawin naming dalawa, napatayo na lang kami at nagmadaling magbihis kahit basa na kami. Pagkababa naming dalawa sa lobby eh ang daming tao.


Naalala ko naman, muntik NA NAMAN! Punyeta! Kelan ba kasi matutuloy?!


Niyakap niya anman ako bigla. Humalik siya sa noo ko at may binulong sa tenga ko.





“Hindi pa talaga ngayon, Mars. Hindi pa talaga. May tamang oras talaga para dun.” I nodded. He kissed my forehead again. “I love you.” He murmured.

“I love you more.”

















NINTH kiss


Ilang lingo na ang nakalipas since nangyari yun. Wala naman kaming ilangan pero parang kinakabahan ako. Feeling ko may hindi magandang mangyayari sa relasyon namin. Sana mali itong feeling na to.  



“Bat ang tahimik mo?” Bulong niya sakin. Andito nga pala kami ngayon sa auditorium. Pinatawag kasi yung mga kasali sa school pageant. Yup. Kasali rin tong mokong na to, hindi ko nga rin alam kung pano at bakit eh.

“Wala. May iniisip lang ako.” Bigla naman siyang nag evil smile. Nakoooo~ Ano na naman kaya ang iniisip nitong gagong to?!

“Eto naman oh! Andito lang ako sa tabi mo, wag mo na akong isipin.” Inirapan ko na lang siya.

“Sira!” He giggled.

“I love you.” Sheeeesh. Ayan na naman siya sa pakilig powers niya.



Tumingin na ako sa harap at sinubukang making. Sabi nung speaker eh magbubunutan daw ng partners para sa pageant. Kaya ayun, nagsisimula nap ala yung bunutan. Sana si Mark ang mabunot koooo!




“Awww. What the hell!?” Bigla kong nasabi nung Makita kong magkaiba yung picture nang mga nasa papel naming dalawa ni Mark. Dapat kasi match, kung sino yung ka-match mo, yun yung partner mo.

“Anong problema?” Nagpout naman ako. Hindi ba obvious?! Siya lang ang gusto kong maging partner ko!

“Buset na buhay yan oh! Ikaw ang gusto kong makapartner eh! Ano ba sa tingin mo?” Sabay irap ko.

“Hayaan mo na, sa pageant lang naman tayo hindi magkapartner eh, pero sa totoong buhay tayo ang partners? Diba?”   Ang sweet talaga nitong mokoMa’ang na to. Lagi na lang nagpapalubag ng loob ko.

“Whatever you say.” Tinago ko lang yung kilig ko, baka lumaki ang ulo. HAHAHA.



Nung pinagmatch match na kami eh, nalaman ko na wala akong ka-match! Absent yung lalaking ka-match ko kaya nasa bunutan pa yung isang papel n asana nabunot na lang ni Mark. As for Mark, yung babaeng nababaliw sa kanya yung kapartner niya. Mukha naming okay lang kay Mark kasi nakangiti siya dun sa girl. Mukha naming walang malisya eh o patay malisya lang?



  “Ma`am, sino po ba yung absent?” Tanong ko dun sa adviser ng pakulo na to.

“Si Christopher ng IV-Carbon.” Christopher? May Christopher ba sa Carbon?“If I’m not mistaken, siya yung transferee last, last week.”

“Ahh…” Yun lang ang nasagot ko. Kung sino mang yang Christopher yan, bahala siya. Wala akong pake sa kanya. Hindi ako interesadong makilala siya.



Okay. I lied. soooobbbrang interesado akong makilala siyaaaa! Kung sino mang yang Christopher na yan, sana pumasok na siya bukas at ng malaman ko na kung gwapo ba siya or what! Teka lang. I sounded like a cheating girlfriend! >___________< HANO BAYAAAAN!? Napapraning na ako dahil diyan sa Christopher na yan ah!



“Hey, sinong kapartner mo sa pageant?” Nabigla naman ako ng biglang sumulpot si Mark.

“Hindi ko pa nga kilala eh.” I pouted.

“Bakit di mo pa kilala?” Nagtataka niyang pagtatanong.

“Eh absent eh. So bale no choice siya at ako ang partner niya.” I sighed.

“Ang malas niya naman.” ANOOOOO?!

“Ulitin mo nga yung sinabi mo!” Eto na, simula na naman ng away.

“Ang sabi ko ang malas niya.” He smirked.

“At baket?!” Eh mas malas siya kasi siya ang boyfriend ko!

“Kasi bubugbugin ko siya kapag hindi ka niya inalagaan at inalalayan sa practices.” Sabay yakap sakin.


Awwww… Kahit kelan talaga ang landi mo, Mark Villareal!  


“Ang landi-landi mo talaga!” Sabi ko habang nakasubsob yung mukha ko sa dibdib niya.

“Mahal mo naman ng sobra-sobra!” Pshhh. Yeah-yeah! Mahal nga kita ng sobra-sobra.  

“Oo na, oo na!” he chuckled.



Palabas na kami ng school ng bigla siyang huminto at dumokot sa bulsa. Tinignan ko lang kung anong ginagawa niya. Ayun, kumuha ng barya. Hinawakan niya ulit yung kamay ko tapos tuloy-tuloy kami sa labas. Dire-diretso naman kami sa may tindahan. Nginitian naman kami nung tinder. Teka nga, don’t tell me may pagnanasa tong tinder na to sa boyfriend ko? XD



“Ate, alam niyo na ah.”

“Ang alin yun, Mark?” Ngumiti lang siya sakin, pagkatingin ko naman dun sa inabot nung babae, napasimangot ako. Sheeesh. Ano pa nga ba?! YOSI. Amp.



Hinala niya ulit ako. Habang naglalakad naman kami or should I say habang hinihila-hila niya ako eh nakakita ako ng tindahan ng ihaw. Bumitaw ako sa kanya at tumakbo dun.

HAHAHA. Kung meron siyang kinaaadikan, syempre meron din ako.  Mukha namang nagtaka siya at sumunod din sakin.


“Anong ginagawa mo dito?” Tanong niya.

“Ako? Obvious ba? Edi bumibili.” Nagulat naman siya. Teka, may kagulat-gulat ba sa sinabi ko?

“Bibili ka niyan?!” Gulat na gulat at taking-taka niyang tanong.

“Oo nga eh! Tsaka bakit ba?!” Binatukan niya naman ako bigla.

“Eh hindi ka naman sure kung malinis pagkakaluto niyan eh!”Napatingin naman ako dun sa tinder na nanlilisik na yung tingin kay Mark. Si Mark naman wapakels, basta maaway lang ako.

“Kaya nga iihawin para matanggal yung germs! My God, utak naman, Mark!” Naiinis kong pagkasabi.

“Wag ka ng bumili niyan! Babad breath ka niyan eh! Magki-kiss pa tayo eh!” Tumingin ako ng masama sa kanya.

“Eh mas magkakabad breath ka naman dyan sa yosi no!” Inirapan ko siya, tumingin naman ako dun sa tindera. “Ale, sampung isaw, 5 na balat tapos 5 betamax! Tenkyu!” Natawa naman sakin yung tindera. Narinig ko namang nag-grunt si Mark. Bahala ka diyan sa buhay mo!  




Nakaamoy naman ako ng usok. Malamang kanina pa dahil sa usok dito sa ihawan diba? Pero ibang usok to eh! Amoy yosi! Napatingin naman ako kay Mark, at ayun bumuga tapos ngumiti tas humithit! Ay bandtrip! Sama talaga ng ugali! Inirapan ko siya at chinika ko na lang si Aleng tindera.



So ayun ako, lamon lang ng lamon. Hindi ko namamalayan na nasa tabi ko na lang pala siya. Pinagmamasdan akong kumain, yung expression ng mukha niya, may hint na medyo nandidire. Well, hindi ko siya masisisi, anak mayaman yan eh, anak ni Mayor.  


“Gushto moh?” Tanong ko sa kanya habang nginunguya yung betamax. Napalunok naman siyang bigla.

“No, thanks.” Pagkatapos ko namang kumain eh hinala na niya ako at nag-umpisang maglakad.

“Saan tayo?” Tanong ko sa kanya nang mapansing iba yung dinadaanan namin.

“Sa grocery store dun sa kanto, bili tayong toothbrush tsaka pang-gargle mo.” Kumunot naman noo ko. 

“Ano bang mabaho sa kinain ko?” Huminto siya sa paglalakad tas lumapit sa mukha ko, umaktong inamoy yung bibig ko tas lumayo.

“Amoy suka.” Sabi niya. Nako! Malamang, suka yung sawsawan eh!

“Diyos ko! Malamang, yun yung sawsawan eh! Ikaw nga eh, kahit amoy usok yung hininga mo, hindi ako nagrereklamo kapag naghahalikan tayo!” Sumimangot ako.

“So may bad breath pala ako?!” Sigaw niya sakin.

“Kapag nagyoyosi ka lang! So if I were you, tatantanan ko na `yan kundi hinding-hindi kita hahalikan ulit!” He smirked.

“Hindi ako titigil sa pagyoyosi hanggat hindi ka tumitigil kumain nung itim na mukhang brownies!” Aba! Nanghamon pa! Atsaka, BROWNIES?! HAHAHAHA!

“Tanga! Betamax yun! Atsaka sige, bahala ka! Wala kang halik sakin, uuwi na lang ako!”   Tumalikod ako at nagsimulang tahakn ang daanan papunta sa bahay ni Lola.



Hinila niya naman bigla yung braso ko tapos hinarap ako sa kanya. Nakataas lang yung isang kilay ko.



“Yes?” Painosente kong tanong.

“Sige na, sige na, panalo ka na, pipilitin ko ng hindi magyosi!”Napangiti naman ako, nilahad ko naman yung kamay ko.

“Ano `yan?” Tanong naman niya.

“Akin na yung yosi mo.” Nagulat naman siya tas napa step backward.

“Bakit? Anong gagawin mo sa yosi ko?” Nako, titgilan na daw oh.  

“Puputulin natin. Tsaka para hindi mo na gamitin talaga `yun.”Ngumisi ako.

“Last na lang yun. Pramis! Tas bukas, hindi na talaga!” Binawi ko yung ngiti ko tas sumimangot at umakmang aalis, hinila niya naman agad ako. “Eto na nga eh,” He sighed. 


Humarap ako sa kanya, kinuha niya sa bulsa yung yosi tas nilaglag sa sahig tas tinapak-tapakan hanggang sa madurog yung yosi. Ayieee~ Kinilig naman ako. MWAHAHAHA!  


“Awww… Na-touch naman ako!” Tawa ako ng tawa tas niyakap ko siya.“Ayoko nang magyoyosi ka ah?” Sabi ko sa kanya.

“Opo, opo. Labyu.” Humigpit naman yakap ko sa kanya.


Dumiretso kami sa condo niya after bumili ng sipilyo at gargle, sinunod ko na siya, sinunod niya na rin naman ako. Tsaka para walang hassle mamaya sa kissing session naming dalawa diba?  


So nagtu-toothbrush kami napatingin naman ako sa kanya na nakatingin sa salamin at kinakapa yung bigote at balbas niyang nagtutubuan na. Nagmumog na siya tapos inabot yung shaving cream, naglagay sa kamay tapos pinahid na sa mukha niya. Nagmumog naman ako tas humarap ako sa kanya.


“Gusto mong ako magshvae sayo?” Tanong ko sa kanya. Napatingin naman siya sakin.

“Marunong ka?” Gulat niyang tanong.

“Duh.”   Anong tingin niyang ginagawa ko sa buhok ko sa kili-kili?! PInapatubo ko lang?!  

“Ay, hahaha.” tas parang may naisip siya kakaiba. Hmmm… Alam na.  Gunggong talaga tong si Mark!


So umupo ako sa sink tas humarap sa kanya, tapos ayun, shinave ko na balbas niya at bigote habang siya nakaitig lang sakin. Hinilamusan niya naman yung mukha niya tas inabot ko sa kanya yung face towel niya.After nun humarap siya sakin, tas unti-unting lumapit yung mukha niya sa mukha ko hanggang sa nagdikit na yung mga labi naming dalawa.


The kiss was aggressive, hindi ko napansin na karga-karga na ako ni Mark habang nakapulupot yung legs ko sa kanya. (Can you imagine that?!   ) Dahan-dahan niya akong nilapag sa kama niya. Patuloy pa rin kami sa paghahalikan, napatigil lang kami nung kinagat niya yung lower lip ko.


“Ouch!” Napahawak ako sa labi ko.

“Sorry!” Hinakawan niya naman yung lower lip ko.

“Bakit mo naman kasi ako kinagat?” Ang sakit kaya.  

“Nanggigigil kasi ako sa’yo.” He naughtily smiled. Sumimangot naman ako.

“Leche ka! Ang sakit!” Still, nakangiti pa rin siya.

“Ki-kiss ko na lang ulit para mawala na yung sakit?” Hindi pa ako nakakapag-respond nang halikan niya ulit ako. Ampf. Oportunista!  


Pasaway taaga tong boyfriend ko! Pero kahit ganyan yan, hinding-hindi ko yan ipagpapalit.   


.
Ngayon ko nap ala makikilala kung sino yung Christopher na magiging kapartner ko sa pageant! Ngayon ko na lang ulit naalala yung tungkol sa kanya! Kinakabahan pa akong makilala siya, kasi gustong sumama ni Mark.


Wala naman akong dapat ika-kaba diba? Bakit ganun?! Pinapunta na kami ng auditorium tapos as usual magkatabi kami ni Mark sa upuan. Tinawag naman ako nung adviser, nasa may harapan daw yung Christopher. Leche! Siya ang lalaki, dapat siya ang lalapit! Oh well, wala na atang gentleman ngayon.  


Sumunod naman sakin si Mark papunta sa harapan.


“Ma`am? Asan po yung partner ko? Yung Christopher?” Napangiti naman yung adviser ng school pageant.

“Ayun siya oh!” Tinignan naman namin yung direksyon na tinuro niya. DEYM! Nakatalikod! T____T 

“Ma`am naman eh! Nakatalikod!” Mukhang kinakabahan din ang boyfriend ko ah?    

“Halikayo, lapitan natin siya.” Nagsimula ng maglakad si Ma`am. Umakbay naman sakin si Mark tas bumulong.

“Shet to si Ma`am. Bat tayo pang lalapit?” Natawa naman ako sa sinabi ni Mark, parehang-pareha kasi kami ng iniisip eh.  


So yun nga, lumapit kami dun sa Christopher na nakatalikod pa rin. Nako ha, feeling ko ‘talikod-genic’ lang tong taong to! Ang broad kasi ng shoulders eh!   Landi ko! MWAHAHAHA!


Kinalabit siya ni Ma`am pagkaharap niya… I gasped.




“Crispy?!”









Si Cristopher Mariano ang partner ko?! Ang FIRST EVER BOYFRIEND ko?!   










TENTH kiss


Still in shock, my eyes were still wide. Mark nudge me lightly, which brings me back to reality.


“K-Kelan ka pa bumalik?” He`s been in States for the last 2 years.

“Last month lang.Ngayong week lang na to naisipan kong pumasok. ” He smiled. Hindi pa rin nagbabago yung pagiging charming niya.

“Psh. Tamad ka pa rin.” Ngiti ko sa kanya.

“Ehem.” Napatingin naman ako kay Mark. Fck. Kausap ko yung ex ko sa harapan ng walang kamalay-malay kong boyfriend.

“Oh. Mark, this is Crispy. Crispy this is Mark, my boyfriend.” They shook hands. 

“Nice meeting you, dude. Boyet na lang.” Bakit ayaw na niyang magpatawag ng ‘Crispy?’

“Nice meeting you, P`re.” Pero napansin kong may tension sa pagitan nila. Bakit kaya?

Tumingin ulit sakin si Crispy. “You haven`t change since we broke up.”He smiled at me. Naramdaman ko naman humigpit yung pagkakahawak ni Mark sa kamay ko.

“Ikaw din naman eh. Teka ah, may nakalimutan pala akong kunin sa locker ko. Hehehe.” Hinila ko agad si Mark paalis.


Pagkalayo na pagkalayo naming sa labas ng Auditorium, bumitaw siya sa pagkakahawak sa kamay ko. Napahinto naman ako sa paglalakad at napaharap ako sa kanya.


“Ex-lovers, huh?” Napatingin ako sa kanya. Medyo mukhang badtrip siya.

“Mark, that was years ago. Ikaw na ngayon no.” I smiled at him while reaching out for his hands.

He scratched the back of his neck and frowned. “Pucha. Pasalamat ka mahal kita.” Niyakap niya naman ako bigla.

“So you were jealous?” He sighed.

“Sino kayang matinong boyfriend ang hindi magseselos kapag nakita yung girlfriend niyang mukhang na-aattract sa isang mas gwapong lalaki na ex-boyfriend niya pala.” Natawa naman ako bigla. Mas gwapong lalaki?! Ang gwapo-gwapo kaya ni Mark! Walang makakatalo sa kagwapuhan niya eh! Makalaglag panty!  

“Ano ba `yan, Mark!” Tawa pa rin ako ng tawa.

“May nakakatawa bas a mga sinabi ko?” Taas kilay niyang tanong.

“HAHAHA! I`ve never seen you… INSECURED! HAHAHA!” Tawa pa rin ako ng tawa. Nagulat ako ng biglang binatukan niya ako.

“Sige. Mang-asar ka pa.” Nagpigil na akong tumawa.

“Sorry. Hindi na talaga.” He heaved a sigh.

“So ano ba `yung naiwan mo sa locker mo?” Ngumiti ulit ako.

“Wala.” He frowned.

“Eh bat sabi mo kanina may naiwan ka?” Ay nako. Ang sloooow.  

“Eh nase-sense ko kasing nagseselos ka na kaya gumawa na ako ng way para ualis.” Ngumiti ako ng nakakaloko.

“Ayan ka na naman eh! Nagsisimula ka na namang mang-asar!”Natawa naman ako.

“Psh. Don`t frown, Baby. Mababawasan kagwapuhan mo niyan.” I kissed him on the lips. Risking to be seen. XD


Bumalik na kami ng Auditorium tapos pumunta na kami sa kanya-kanya naming partner. I reassured my boyfriend, na hinding-hindi ako magfi-flirt dahil siya lang talaga.  


“Hey partner.” Lumingon siya sakin.

“Hey.” He smiled.

“So you`ve heard the news about the talent portion?” He raised one brow.

“Ano bang meron?” He scratched his head.

“By partners daw ang performance sa talent portion. So dapat may unity tayo sa talent. Ano bang talent mo?” Tanong ko sa kanya.

“Balak kong magpa iyak ng gitara. Yun lang alam kong talent ko eh.” He smiled again, revealing his dimples at yung charming chinky eyes niya.

“Wala akong talent eh.” He leaned forward. Invading my personal space.

“Meron kaya.” He grinned.

“Ano naman `yun?” I swallowed hard.

“Making me fall for you all over again.” I step backward. Being caught off guard.



Hindi ako nakasagot instead napalingon ako dun sa bumagsak na upuan. Sht. He must`ve seen us. Si Mark nakita kong nakatayo sa may kabilang dulo habang naniningkit yung mata sa galit. Nag walk-out naman siya bigla. Napatingin ako kay Crispy.



“Don`t you do that again.” He frowned.

“Ang alin?” I looked down at my feet.

“Wag mong galitin yung boyfriend ko. Mahal na mahal ko yun eh.”Then I looked straight in his eyes.

“I want you back, Hon. Ikaw ang dahilan kung bakit ako bumalik after 2 years.” Argh. He won`t listen. Being so sure and arrogant. At tinawag niya pa ako sa tawagan namin dati. Nung kami pa…

“Listen to this. I love my boyfriend so much that seeing him angry makes me angry at you too.” I turned my back on him. Grabe. Ang pikon ko.

“I want you back and I won`t take a no for an answer. No one refused being with me. Ever.” He grabbed my wrist.

“Well, I think everything has it`s first.” 



Sinundan ko si Mark after ng banggaan namin nung ex kong...UGH. Flirt? Hahaha. Yun mismo. I`m sure hindi pa siya nakakalayo!   Mahahanap ko ang boyfriend ko! Pagkalabas ko ng auditorium, medyo malayo na siya. Pero carry pa na habulin!



Kaya ayun, tinakbo ko siya. At sa wakas, nahabol ko naman tong pahabol na chonggong ito.   Aba ang arte niya ah!  


"Mark! Mark! Baby!" I grabbed a hold of his arms.

"What?!" He looked so annoyed.

"I`m sorry, okay? Hindi ko naman pinansin yung mga pinag-sasabi niya eh! Inaway ko pa nga siya eh! Please, wag ka ng magalit! Pleaseeee!" I swear, mukha akong eng-eng sa gitna field na umiiyak... 


Tinitigan niya lang ako. Still, cold pa rin siya. Ang hirap talaga matantsa yung ugali niya kapag nag-seselos.   


"Mark..."   Tumutulo yung luha ko sa pisngi. Nakatingin ako sa kanya habang humihikbi.

He sighed. "Sorry na." Niyakap niya ako tas hinalikan niya ako sa forehead. "Sorry. Napaka-seloso ko. Alam mo naman ako eh, gag0 ako eh. Lagi kitang sinasaktan kapag nasasaktan mo ko. Next time hindi na ako gaganti. Ayoko nang iiyak ka ulit." He pulled away. Pinunasan niya yung mga luha sa mukha kong nagkalat.

"Tsk. Ano ba yan! Para kang bata may uhog ka pa!" Kinuha niya sa bulsa niya yung panyo niya tapos pinunasan yung ilong ko.  

"Ikaw kasi eh!" Ngumiti lang siya sakin. Hinawakan ko yung kamay niya. Kinaladkad ko siya papalayo ng auditorium.

"Hoy! Saan tayo pupunta? Hindi ba tayo pupunta ng auditorium?"   Nginitian ko siya.

"Cutting tayo?"     Kahit hindi pa siya nakakasagot, tumakbo ako hawak-hawak yung kamay niya papunta sa haven ni Zeke. Yez. Makikigulo kami sa territory ni Zeke.  

"Anong ginagawa natin dito? Teritoryo to ni Zeke ah." Nakasimangot niyang sabi.

"Sshh. Magtiwala ka lang sakin." I kissed his left cheek.


Nakita ko naman si Zeke, kumaway siya samin at nakangiti. Narinig ko lang na nag-grunt si Mark. Ugh. So much for a seloso boyfriend.  



"Dito ka lang, may sasabihin lang ako kay Zeke."   Tapos tumakbo ako papunta kay Zeke leaving my boyfriend behind.

"What brought you here? And Mark?"   Nginitian ko siya.

"Wala lang! Hindi na kita nakikita eh! Anyway, may alam ka bang labasan dito sa mini forest mo? Trip kong mag-cutting eh.  "Binatukan naman niya ako bigla.


Since nung tinanggihan ko yung pagmamahal niya na in-offer niya nuon, naging close friends na kami, more like best of friends.   Masaya kayang magkaroon ng bestfriend na lalaki!   Especially, bestfriend din ng boyfriend ko!  


"So ano? Meron ka ngang alam?" Nagkamot siya ng ulo. Hayyy... Mukhang ayaw pa ata kaming paalisin nitong gagong to.  

"Eh pano kapag nahuli kayo?"   Yun naman pala eh.  

"Sows! Don`t worry! Hindi ka namin ilalaglag!  " Napahingang malalim na lang siya. 

"Sige na ngaaa." Nauna na siyang maglakad kung saan man yung labasan na yun. 



Pinuntahan ko naman si Mark sa pwesto niya, inip na inip na siya dun sa pwesto niya.   Hinila ko agad siya papunta sa pwesto ni Zeke. Dinala niya kami sa isang wall na may magdanan. Shet naman. Sino gumawa nito?


"Who did this ladder?" Ngumiti lang nang nakakaloko si Zeke.

"Sige na! Lumayas na kayong dalawa!  " Habang umaarte na tnataboy kami paakyat dun sa hagdanan, pinauna naman na ako ni Mark. 


Wala naman na saking kaso na masilipan niya ako. Nakita na niya ang dapat at ang mga hindi na dapat makita sakin.     


Balak ko sanang pumunta kami sa condo niya. Alam niyo na, magiging busy kami for sure. At sure din na mawawalan kami ng time sa isa`t isa. Kaya kelangang... uhm... pano ko ba sasabihin ito?



Uh... We need to satisfy ourselves with a make out session. Bawal pa mag make love eh.  







ELEVENTH kiss



Nasa doorstep kami ng condo niya ng bigla ko siyang yakapin habang nakatalikod siya at sinususi ang pintuan niya. Tuloy-tuloy lang siya sa pagbubukas ng pinto, pero halata namang nag-stiffen siya. Nabuksan na niya yung pintuan, humiwalay na ako sa kanya habang sinara niya yung pintuan. Sinundan ko siya papunta sa kwarto niya. 



"Inaantok na ako." He said after he yawned. 

"Tutulugan mo ko?"   Tanong ko naman sa kanya.

"Eh anong gusto mong gagawin natin? Magtagu-taguan?"    Pilosopo niyang tanong.



Hindi niya pala alam ang balak ko?   



Tinulak ko siya sa kama kaya napahiga siya. Mukha naman siyang nagulat. Dinaganan ko naman siya agad at ngumiti ng nakakaloko sa kanya.



"Tagu-taguan? Mag-isa ka. Mas maganda pa yung pinaplano kong gawin." Akala mo ah!  

"Don't tell me magyaya ka namang maglove-making ah!  " I grinned. Pasaway tong boyfriend niya.

"Alam ko namang ayaw mo pa eh. Alam mo bang naimbento na ang word na 'alternatives'?" Pang-aasar ko sa kanya.

"Alternatives? Anong alternatives naman ang naisip mo?"  Napataas naman ang kilay niya habang nagtatanong.

"Making-out." Then I started kissing him in his lips. Bigla naman siyang humiwalay.

"What?" I asked, a bit annoyed.

"I'll just clear things up." He grinned. "I don't want this to lead to... you know." Then he blushed.

"Promise! Only kissing..." I kissed him on his lips. "and gropping."Kinuha ko yung kamay niya at nilagay sa dibdib ko. Nagulat siya at humilay ulit.

"Kissing lang, Marciana." He said sternly.


GRRR. Fine.



"Prolonged kisses." Then I started kissing him again, tinanggal niya naman yung kamay niya sa dibdib ko at hinawakan niya yung mukha ko.




"Mark naman eh!" Eto, pagkatapos maglandian, nag-aaway na naman kami.

"Ayoko nga eh!" Sigaw niya naman sakin kahit na magkaharap lang kami na nakaupo sa kama.

"Grrrr! Kukuha ka lang naman ng pagkain sa ref ah!" Yeah. Ginugutom kasi ako. HAHAHA. Ang tagal kaya nung prolooooonged kiss namin.  

"Heh! Manahimik ka nga, wag kang tamad! Ikaw kumuha nun!   "Kelan pa to natutong awayin ako ng ganito?    

"Mark! Pleassseeeeee?" Puppy-eyes, gumana kaaaa!

"Haaayyy... Ang sarap ata matulog ngayon." Humikab siya tapos humiga at nagtakip ng unan. Sa sobrang inis ko, pinagpapalo ko siya ng unan. Lumabas na naman pagkabayolente ko!  



Lumabas na ako ng kwarto niya at dumiretso sa ref niya, hinalughog ko naman yun ng bonggang bongga, ang daming pagkain! Parang mas masarap ma-inlove sa ref ni Mark kesa sa kanya!  


Sa may dining are ako kumain ng kumain. Bahala siyadun. Mahalin niya ang unan at kama niya.   Mamahalin ko ang pagkain niya.   Bigla naman akong may naisip.  


Since, katampo-tampo naman yung ginawa niya, magtatampo ako.  Tignan natin kung hindi siya magsisi.   


After kong kumain, binisita ko yung tv set niya at nanuod mag-isa. Ay tanghali na pala! May replay ng Gossip Girl sa ETC. Makapanuod nga.  



Nasa part na ako ng mabubunggo si Serena at Tripp ng may sumigaw na bakulaw.   Grabe, ang istorbo niya ah! Hindi ko nga pinansin, nagpapapansin lang yun.   Tuloy-tuloy lang akong nanunuod ng Gossip Girl, nagdu-drool ako sa harapan ng TV dahil sa kagwapuhan ni Nate Archibald!   Kasing gwapo ng hinayupak kong boyfriend!  



"MARS!" HAHAHA. Bahala ka magtawag diyan.   Matapos mo akong itaboy at pakuhain ng sarili kong pagkain?   Manigas ka!  

"Hayyy... Ang gwapo talaga ni Nate at Chuck."   Sabi ko habang nakatulala sa TV kahiit puro pangalan na lang ang nakikita ko. Tapos na pala yung GG?  


Nagulat ako ng biglang may bumuhat sakin, nasa gilid ko na pala yung bakulaw habang nanunuod ng GG kanina! Di ko napansin!  



"Ibaba mo nga ako!"   Sabi ko habang binabatukan ko siya. Tawa lang siya ng tawa. Tas binagsak ako sa kama tas tumabi siya sakin. GRRR... Hindi man lang magsorry!  


Sa sobrang inis ko, tumayo ako, tyempo namang nakaharap ako sa salamin. Buseeeet. Gusot-gusot na damit ko!   Dumiretso ako sa cabinet niya at kumuha ng white shirt at nagpalit. Bumalik ako sa kama pero instead na dun ako umupo sa sahig ako umupo at sumandal lang sa kama. Diba nga nagtatampo ako?  



"Mars?" Hindi ko pa rin siya pinapansin. Bahal ka sa buhay mo. TSEH!  "Baby, wag ka nang magtampo. Mahal naman kita eh." Hindi ko pa rin pinansin. Gagu ka ba? Mahal-mahal ka diyan! Hindi mo naman ako pinagsilbihan kanina!    

Naramdaman ko namang gumalaw yung kama tas naramdaman ko na rin yung hininga niya sa leeg ko. BRRR! Nakakakilig!   "Naturo ko na ba sa'yo yung Upside-Down Kiss?" Pagkatapos niyang sabihin yun, bigla niyang ni-nibble yung kanang tenga ko.

"Mark..." Hindi ko na matiis yung pagbanggit sa pangalan niya.

"Yes, baby?" Hindi niya pa rin tinantanan yung tenga ko, occasionally napupunta na siya sa leeg ko. "Gusto mong ituro ko sa'yo yun?" Hindi na ako makapagsalita kaya tumango na lang ako.

Humiwalay na yung labi niya sa tenga ko tapos kinuha niya yung kaliwang kamay ko at nilock niya yung fingers ko sa fingers niya. Nung una, nagkatitigan pa kami, pero unti-unting bumaba yung ulo niya, hinalikan niya ako sa noo, sa lips at hinalikan na niya ako sa lips. Just like Spider Man.  


After naming magkiss, tumitig siya sa mata ko. Tae. Kakaduling to ah.  



"I love you." 



"Mas mahal kita."  


Maipagpapalit mo ba naman yung ganito ka-perfect na boyfriend?  



TWELFTH kiss




Isang linggo na ring kaming hindi nagkakasama ni Mark. At dahil yun sa pagpapractice para sa Pageant ng school. Nagtataka lang ako, kasi kapag break time sa practices namin, kapag lalapit na ako sa kanya, it's either aalis siya kasama yung mga ibang lalaking kasali (syempre hindi kasama si Crispy dun) or sasamahan niya yung partner niya. Hindi ko alam kung mapipikon ako or what. May karapatan naman siguro akong magalit diba? MALAMANG! Girlfriend niya ako! 

I texted him kanina, hanggang ngayon hindi pa rin sumasagot. Kaya eto, tinatadtad ko na. Bahala na kung may naiistorbo akong gawain niya. Basta ang alam ko, naiinis na ako sa kanya!


"Hey. What's with the face, partner?" Napaangat yung ulo ko kung sino yung nagsalita. Si Crispy... Sino pa ba? Bat ba inaasahan mong papansinin ka ng gagu mong boyfriend? Ha Marciana?!  

"Uhh... Napipikon lang ako." Umupo siya sa tabi ko habang ako naman, binalik ko yung tingin ko sa cellphone ko.

"Boyfriend mo no?" Napatingin ulit ako sa kanya.

"Bat mo nasabi?" He smiled at me.

"Akala mo ba hindi ko napapansin yung mga tingin mo sa mga kaibigan niyang nagyayakag sa kanya paalis? At yung mga nakakamatay mong tingin sa partner niya?" Natawa naman ako sa sinabi niya. Ampots. Kilala talaga ako ni Mokong.  

"Hindi ba talaga ako nagbago?" Tanong ko sa kanya ng nakangiti. Siguro ida-divert ko na lang yung atensyon ko kay Crispy. Wala namang pakialam sakin yung boyfriend ko eh.  

"Hinding hindi. Kaya nga gusto pa rin kita eh." HOPYA MANI POPCORN! Hayop sa banat si Kuya!  

"Ikaw din naman di nagbago. Bolero ka pa rin." Natatawa kong sinabi.


Nagkwentuhan lang kami ng nagkwentuhan hanggang sa tinawag na ulit kami ng organizer nung pageant. Napansin kong nakatitig sakin si Mark. Heh. Manigas ka diyan. Di kita papansinin.  



Ngayon ko lang nabasa text niya. At napaka walaaaaaaaaaang kwenta!  Nakakainis!  


From: heh. <3

Mhine. d kta msusundo ult.
sori. i'l make it up to u, promise.
iloveyou.  


Nag-init ulo ko sa mga nabasa ko. GRRRRRRRR!


To: heh. <3

Gagu ka ba?! Anong d nnman ihhtid at ilmake it up 2 u?!
ano ako gagu na magaantay lng sau kng kelan
aq nman pde mong iprioritize?!
ipapaalala q lng sau, aq ang gf mo, d yng tropa
mo at yng partner mo! at anong mhine?! KELAN
PA NATIN NAGING TAWAGAN YUN?! YOU KNOW 
MUCH I HATE THAT ENDEARMENT!  


Message Sent.



Okay. Nakahinga ako ng malalim sa pagse-send ng message ko na yan. Ewan ko na lang kung hindi pa siya manginig niyan sa takot. Iba ako magalit. At alam niya yun.   


Minutes later, dumating ang hinihingal na Mark sa harapan ko dito sa labas ng school, sa may gate. Tinignan ko lang siya. Magmamataray ako ngayon. Tignan lang natin.


"Halika na?" Sabi niya pagkatapos niyang makarecover sa pagkahingal.


Kukunin niya sana yung gamit ko ng umiwas ako at naglakad na agad. Galit ako. Ayoko ng ginaganito ako. Ayoko yung parang walang nangyari at parang wala siyang ginawa at hindi siya magso-sorry. Oo, mapride ako at ayokong matatapakan yun.  



"Tsk. Mars! Ano bang problema at hindi ka namamansin?! Andito na nga ako diba?! Ihahatid na nga kita diba?! Ano pa bang gusto mo?!" Nagpanting naman yung tenga ko at humarap sa kanya.

"Tinatanong mo ako kung anong problema?! IKAW! Wala ka ng oras sakin! Palagi ka na lang nasa barkada mo o nasa partner mo! Hindi mo kino-consider yung nararamdaman ko as girlfriend mo!  At anong tingin mo sakin?! Ginawa kitang boyfriend para ihatid mo lang ako?! Hindi lang yun yung hinahanap ko sa'yo! Yung pagmamahal mo gusto ko maramdaman! Nawawala ka na! Nawawala na yung Mark na gusto ko!" Bumuhos na yung luha ko na dulot ng galit at frustrations.

"Kaya naman kita hindi nahahatid araw-araw kasi... uhhh... may ginagawa kaming props! Tsaka marami pa akong iniintindi para sa pageant!" Maniniwala na sana ako kung hindi lang dumaan yung mga kasama namin sa pageant.


"Dude! Antayin ka namin sa MB ah? Itutuloy natin yung di matapos-tapos na game natin sa DoTA. Wag ka agad mafi-first blood tulad kahapon ah?" Tas umalis na agad sila. Nakatingin lang ako sa kanya na nagmumukhang gagong nahuli sa kasinungalingan niya.

"Props pala ah?" With that, I left him crying.



Okay. Grabe. We made a scene, sa harapan pa ng school. ARGH! I HATE HIM! Nagagawa na niyang magsinungaling sakin? Ano ng nangyari sa Mark na minahal ko? Unti-unti na ba siyang nagbabago? Unti-unti na ba siyang nawawala?  


Pag-uwi ko sa bahay. Hindi ko alam pero nami-miss ko siya. Nabubwisit ako. Niloloko na nga ako eh, pinagsisinungalingan na nga ako eh, namimiss ko pa riin at minamahal?


Sheesh. Sabi nga diba nila? Na given na yung pagiging tanga kapag nasa relasyon ka?

Sa hindi ko alam na dahilan, gumalaw na lang basta yung kamay ko at inangat yung phone at dinial yung number na mas kabisado ko pa sa spelling ng pangalan ko.


After 5 rings... may sumagot at....


"Hello?" Babae ang sumagot.

"Is this Mark's phone or wrong number lang ako?" Tanong ko naman. Ayoko namang magkamali ako at mag assume. Ayoko pang magbreak kami.

"Kay Mark nga ito. Who's this?" Kaboses to ni Christa ah? Yung partner niya.

"Si Christa ka ba?" yeah. I know ang bastos. Pero girlfriend ako nung may ari nung phone at may karapatan akong mang-gisa ng kung sino mang babae ang sumagot at gumalaw ng cellphone niya.

"Ako nga? Sino ka nga eh?" Shet kaaaaa. Argh.

"Girlfriend ka ba niya?" Bigla na lang siya lumabas sa bibig ko.

"Hindi pa." Pa? WTF?!

"Hindi PA?" I repeated and add an emphasis dun sa PA part.

"Oo. Nililigawan niya ako. Teka--Sino ka b--" Pinutol ko na sinabi niya with my statement.

"BOO, YOU WHORE! This is Mars and you just dug your own grave. FCUK OFF." 





So he's now cheating on me?  





THIRTEENTH kiss



Nagising ako ng maaga. Excited na akong gawing miserable yung buhay ni Christa. I don't care kung may gawing hindi maganda sakin si Mark or ma-expelled ako. All I know is nasaktan ako ng sobra at GAGANTI ako.     After kong maligo, namili ako agad ng damit na susuotin ko. Pwede kasi kaming magcivilian ngayon, buong araw kaming magpa-practice para sa pageant, alam niyo na, papalapit na ng papalapit yung pageant night eh.



Yung pinili kong damit eh yung sisiguraduhin kong maglalaway ang lahat ng lalaking dadaanan ko. Syempre, hindi pwedeng ipakita ang 'cleaves' baka di ako papasukin ng school. Short shorts siguro pwede diba? Yummy naman ang legs ko at kutis ko.  


Pagdating ko sa school, as usual, nagluwaan mga mata nila. BWAHAHA. See? Who wouldn't?   Pagpasok ko naman ng auditorium, andun na si Boyet. Ngumiti siya sakin tapos palapit na siya. Ngingitian ko sana siya ng biglang may narinig akong tumitili dahil sa kilig(?) tapos humahagikhik pa. Pagtingin ko sa gilid ayun, putangina, naglalandian yung dalawa, nagkikilitian. 


Napansin ni Boyet yung mukha ko at sinundan yung tingin ko. Napatingin ako sa kanya ng nag chuckle siya. 



"Bakit?" i asked him, wala namang nakakatawa eh. POTA. May nakakaasar nga sa gilid eh.

"Kasi yung Mars na kilala ko, kapag nagseselos at nagagalit, hindi lang tumatayo sa sulok, meron siyang ginagawa dapat ngayon." He grinned. Napanisip ako, onga no? May karapatan akong magwala.

"Watch me." Sabi ko habang papalapit sa dalawang naglalandian.



"Ang landi at ang kati mo rin talaga no?" Sabi ko pagkalapit na pagkalapit ko sa kanila. Napatayo naman si Mark, si Christa naman mukhang iiyak. Di ata sanay sa confrontation to? Geez. Ang fail niya.

"M-Mars..." Nasambit ni Mark, hindi niya siguro ako napansin, guilty na nahuli eh.

"Hindi mo siguro napansin na pumasok ako no? Paano naman kasi, baby, nakikipaglandian ka pa diyan sa makating babaeng yan." I smiled at him. Hindi naman halata ang pagiging sarcastic ko no?  

"Baby, hindi kami naglalandian ni Christa, we're just having a good time." Pagpapaliwanag niya.

"Having a good time?" I repeated, he nodded. "having a good time sa babaeng bago mong nililigawan habang tayo pa?" I asked him, cornered na siya ngayon. Hindi siya makapagsalita kaya tumingin ako kay Chrsita.

"You haven't told your 'suitor' our conversation last night? Correct me if I'm wrong ha, hindi ba't sinabi mo na nililigawan ka niya? Hindi mo ba alam na may girlfriend siya?" Yeah sure, harmless pa tong pang aaway ko. HAHA.  

"About that, Mar--" I interrupted him by pointing a finger at him.

"I'm not talking to you, assh*le." He shut his mouth. Inaantay ko pa ring magsalita si Christa.

"Ano? Napipi ka na?" A tear fell from her left eye. Geeeez. What a cry baby. "I'm warning you, landiin mo pa ang boyfriend ko, malalaman-laman ko pang may kagaguhan kayong ginagawa sa likuran ko, I'm going to make sure na permanent ka ng hindi makakapagsalita."   Then umalis na ako sa harapan niya.


Napansin kong hindi sumusunod sakin si Mark at mukhang napako siya kinatatayuan niya. Lumingon ako sa kanya. "You coming, Mark?"  Mataray kong pagtatanong. Mukha naman siyang natauhan at sumunod na sakin.


Nadaanan ko si Boyet na nakangisi at naka thumbs up sa sakin. Ha, you see, mataray talaga ako kapag inagrabyado mo ako. Hindi kita tatantanan, kahit sino ka pa, and I'm going to make sure na papaiyakin kita at papahiyain.   Sa sarili ko ngang kapatid nagawa ko eh, what more kung pipitsuging bi'tch lang diba?  



Nakalabas na kami ng auditorium at dumiretso kami sa teritoryo ni Zeke. Oh, I missed that guy! Umupo ako sa may damuhan at tumabi siya sakin. Walang umiimik. Tangina. Ang kapal din ng mukha nitong isipin na ako ang unang gagawa ng way para magkabati at mag usap kami ah? Ako na nga tong ginago niya at niloko tapos ako pa ang gagawa ng way para mag-usap kami? Ang sama niya---



Naramdaman ko na lang na may labing nakalapat sa labi ko at may nakahawak sa batok at pisngi ko. And I found myself kissing him back and lying down on the grass. Torrid yung kiss, grabe, namiss ko to. Napansin kong tumutulo yung luha ko, mas lalo ko siyang minamahal sa bawat araw na lumilipas, pero bakit ganito na siya? Bigla siyang magiging sweet, bigla niyang kakalimutan na may girlfriend siya, bigla siyang manliligaw ng iba.



Dahil naalala ko yung issue kay Chrsita, I broke off the kiss, sinubukan niya pang habulin yung labi ko pero umupo na ako ng maayos at inayos yung damit ko.


"I'm sorry about what I did. Marami lang talagang gumugulo sa isipan ko ngayon, i just used her to be a distraction." Hindi pa rin huminto yung pagtulo ng luha ko. I faced him.

"Hindi pa pwedeng ako lang ang gawin mong distraction sa mga kaguluhan sa utak mo? Girlfriend mo ako, tungkulin kong harapin ang mga problema mo, tungkulin kong maging girlfriend mo talaga. HINDI LANG AKO SIMPLENG BABAE LANG SA BUHAY MO! Girlfriend mo ako..." Hindi ko na kinaya at humagulgol na ako. Grabe naman kasi eh. Sino hindi iiyak kapag ganyan kagago ang boyfriend mo? Akala mo matino, akala mo naiiba siya sa mga lalaki, yun pala malala pa sa !@#$, papaiyakin niya rin pala ako. Pucha.  

"I'm sorry." Niyakap niya ako ng mahigpit.


I savored the moment hugging him. Minsan lang kami magkaroon ng moment na ganito eh. Yung tipong tahimik na, wala nang magsasalita, magkayakap o magkahawak lang, tila nagkakaintindihan at nagkapatawaran na. Or so I thought...  


Humiwalay ako sa kanya, then looked straight in his eyes. I'm just going to ask him the most relevant question.



"Mahal mo pa ba ako?"
Hindi siya sumagot. Instead, hinalikan niya ulit ako. Nadala ako sa halik niya, it was so... sarap? Then he started to kiss my neck. Kahit na nasasarapan ako, I need to stop this and know what's his answer.


"Stop it, Mark." I said as I pull away.


"Sorry." He said and looked down.  Sorry? 'Sorry' para saan? Sa kiss na ginawa niya o 'sorry' kasi hindi na niya ako mahal?

"Hindi mo na ba ako mahal?" Tanong ko sa kanya.



Unti-unti siyang lumapit at hinawakan yung kaliwang pisngi ko. "Mahal kita, okay? And I'm sorry sa mga nagawa ko at magagawa ko."Magagawa?

"What do you mean? Magagawa?" He just smiled but it didn't reach his eyes. I know, there's something wrong. Very wrong.

"I love you." Then he hugged me so tight. Yung yakap niyia parang hindi na niya ako mayayakap ulit. Parang huling yakap na niya ito. Sana nagha-hallucinate lang ako kung ganun nga ang nangyayari ngayon.



Bumalik na kami ngayon sa auditorium. Palagi akong nakatingin sa kanya, kapag napapatingin ako sa kanya, ngumingiti siya pero ganun pa rin, ang lungkot pa rin ng mata niya. Kapag naman napupunta yung tingin ko kay Christa, it's either titingin siya sa ibang direksyon o titingin lang sa baba. Oh well, tama lang yun. Mahiya naman siya sa kalandian niya!  


Si Crispy naman nakangiti lang sakin palagi. "Mukhang may nangyaring maganda ah?" I smiled at him.

"Oo eh. Nagsorry siya sakin sa mga nagawa niya."Naisip ko na naman yung sinabi niya na 'magagawa' niya. Hindi ko na lang inisip ulit yun. Baka napaparanoid lang ako.   

"Yun lang?" He asked.

"Anong 'yun lang'?" May dapat pa ba siyang sabihin sakin?

"I mean, ganun lang? Pinatawad mo na yung tao?" Oo. Sincere naman yung pagkasabi niya eh.

He said he's sorry and I know he mean it. I said.

"Are you convincing me or yourself?" Psh. Pinagsasabi nito?! "Did he even promised that he will not do it again?" Napaisip ako.

"No, he didn't." I admitted.

"See? Eto ah, friendly advice lang. Wag mo ibigay lahat-lahat sa kanya, baka bigla ka na lang niyang iwan." Natawa naman ako. "May nakakatawa ba sa sinabi ko? Seryoso ako dito, Ineng." Haha. Ineng pa nga. 

"May naalala lang ako. Muntik ko na kasi ibigay sa kanya yunglahat-lahat eh." Nanlaki naman yung mata niya.

"Whut?! Why?!" Natawa ako sa reaction niya.

"Naimpluwensyahan ako ni Kolleen eh." Napapalo naman siya sa noo niya.

"Hanggang ngayon pala bad influence pa rin yun." He said while chuckling. Yeah, kilala niya si Kolleen. Did I mention na kasama siya sa circle of friends ko bago pa maging kami?  

"Hindi mo ba siya nakikita dito sa school?" Ang weird kung hindi ah.

"Hello? Para namang ang lawak-lawak ng school para hindi kami magkita no!" Oo naga naman. Silly me.   "Anyway, bakit nga pala 'muntik' lang? Bakit hindi natuloy?" He said.

"Actually, apat na beses yung 'muntik' na yun. Yung una, napigilan niya, yung pangalawa, yung galit na galit siya sakin, I thought he's going to rape me. HAHAHA. Kakaiba kasi magselos yang lalaki na yan, mabuti na lang ngayon hindi na masyado, patampo-tampo na lang. Yung pangatlo, ako yung nag initiate pero tumanggi siya. Tas yung pang-apat, yung pinakamuntik na, we made out, no clothes, nasa kama kami, as in yun na lang kulang." Natawa ako sa sinasabi ko.

"Alin? Yung in-and-out action?" He said then he chuckled.

"Yup, yun nga." I admitted.

"Eh bat hindi natuloy sa ganun?" Hahaha. Naalala ko tuloy yun! 

"Eh kasi naman, nagkasunog kaya bumukas yung sprinkler kaya ayun. Naudlot. Napabihis kami ng tuluyan." 

"May sprinkler sa bahay niyo?" He asked.

"Nu ka ba! Hindi na ako nakatira kila Renz no! Tsaka, wala kaming srinkler sa bahay! Sa condo niya kami palagi." Napa tango-tango na lang siya.


"Excuse me, pwede ko bang mahirap yung girlfriend ko?" Napatingin naman kami dun sa nagsalita. Malamang alamang, si Mark lang naman.

"Yeah sure, dude. Just make it sure na hindi mo na ulit sasaktan to, kundi aangkinin ko yan." He smiled right after he said that, Mark just give him a nod.

"See ya later, Partner." Hindi pa kami nakakalayo sa kanya nung tinawag ulit ako ni Crispy.

"Mars!" Napalingon kami.

"Yep?" Sumenyas siya na lumapit sakin. "Teka lang, Baby ah?"Tumango lang siya.

"Ano yun, Crispy?" Tanong ko sa kanya pagkalapit ko.

"Totoo yung sinabi ko ah? Kapag sinaktan ka niya, aangkinin kita."GAAAAAADDD. He's back with his old self. 

"Yeah, yeah. I know." He smiled.

"And a friendly reminder, a cheater will always be a cheater." After he said that, he messed up with my hair then he walked away.



All day kaming magkasama. Kapag break time sa rehearsal ng pageant, tatabi siya sakin at maiiwan sa kinatatayuan niya si Christa, si Crispy naman, nanlalandi ng ibang babae.   Tapos after naman nung rehearsal, nag gala pa kami. Nagdate kami sa mall, pinagtitinginan kami. Syempre, maganda at gwapo kami eh. Yeah, I know. We're conceited.  



Bumalik na din yung malambing na Mark na kilala ko. Yung Mark na manyak, bumalik na din.   Namiss ko yun. At sana hindi na bumalik yung Mark na walang pakialam at yung nakakalimot na may girlfriend siya.



Nag-aalala na ako. Hindi man lang siya nagtext na hindi siya magre-rehearsal ngayong araw na to. And no, hindi absent ngayon si Christa. Mukha nga siyang tanga kasi wala siyang partner eh.   Buti nga sa kanya.  


Tinatawagan ko siya, pero hindi niya sinasagot. Pupuntahan ko to sa bahay niya! HUMANDA SIYA!  


So ayun, tumakas ako sa rehearsal at pumunta sa teritoryo ni Zeke. Leche yung lalaking yun, hindi na nagpakita. AMP. Hahanapin ko yun kapag hindi na ako busy sa rehearsal!   Pumunta ako dun sa daanan na tinuro dati samin ni Zeke para makalabas ng school. At ayun! Successful at nakalabas ako! Mabuti na lang at naka-civilian ako, at walang sisita sakin kung sakaling may makakita saking nasa labas ako ng school.  

Pagkadating ko sa pintuan ng condo niya at tinawagan muna siya. Pero wala pa ring sumasagot eh. Kaya dahan-dahan kong binuksan yung pintuan. Sumilip ako at nakita ko siyang hawak-hawak niya yung cellphone lang at nakangiti, mukhang may textmate to ah? Sino naman kayang ka-text nito. Sinubukan ko siyang tawagan. Nag-ring yung cellphone niya pero tinititigan niya lang at inaantay niya lang matapos yung tawag ko.


ANO NA NAMAN BANG KAGAGUHAN TO, MARK VILLAREAL?!   


Dahil sa sobrang galit binuksan ko ng padabog yung pintuan, napatayo naman siya. "Bakit hindi mo sinasagot yung tawag ko?! Bakit tinititigan mo lang yung cellphone mo kapag tumatawag ako?!"Inisnatch ko sa kanya yung cellphone niya at pumunta sa inbox. PUCHA> tama hinala ko puro textmate! Mga hindi ko kilala yung pangalan! MGA HINDI FAMILIAR AT PURO JEJEMON!  

"TANGINA NAMAN, MARK! ANO NA NAMAN BA TO?!" Sa sobrang galit ko pinagsusuntok-suntok ko lang siya. Wala akong pakialam kung masira ko yung mukha niya! BASTA GALIT AKO! PUNUNG-PUNO NA AKO!  

At dahil sa pagod na pag iyak at pagsuntok sa kanya, napaupo na lang ako... at umiyak ng umiyak pa rin. And he doesn't even care. Bumalik na naman ba yung Mark na walang pakialam?  


"Mark, ano na naman ba to? Akala ko ba tapos na tong panggagago mo sakin? Nagsorry ka na diba? Bakit sinasaktan mo na naman ako? Akala ko ba okay na tayo?" Hindi siya lumingon sakin. Instead, tumayo siya.

"Kunga pagod ka na, let's just break up." Nanigas ako sa kinauupuan ko.

"Ganun na lang ba kadali yun?" I managed to say. 

"Oo. Ayoko na eh." He said as he walk away. Hindi to pwede! Alam ko mahal niya pa ako!

"Diba sabi mo mahal mo ako? Mahal mo pa ako diba?" Sinabi ko habang sinusundan siya papuntang kwarto niya.

Hinarap niya ako, tinignan ko yung mata niya. Parang wala siyang tulog, walang emosyong pinapakita yung mata niya. Parang bored na bored siyang kausapin ako. "Sinabi ko lang yun para magtigil ka. Hindi na kita mahal okay?" Bumuhos yung luha ko sa mga sinabi niya.

"Hindi mo na ba talaga ako mahal?" Tanong ko sa kanya. Just to make it sure na hindi ako nananaginip.

"Kami na ni Christa." Napapikit ako, ang sakit. Patuloy lang sa pagbuhos yung luha ko.

Pagdilat ko, nakatingin pa rin siya sakin, ganun pa rin ang itsura niya."Baby, please. Don't tell me it's over." Pagmamakaawa ko sa kanya."Sabihin mo yung mga ayaw mo sakin, aayusin ko! Please don't break up with me!"

"Pwede ba?! Magtira ka naman ng dignidad! Wag kang magmakaawa sakin dahil hindi kita kakaawaan!Ayoko na sa'yo! Alam mo kung anong ayaw ko sa'yo?! Porket mahal mo yung tao, ibibigay mo yung virginity mo?! ALAM MO BA KUNG ANONG DATING SAKIN NUN?! ALAM MO BA KUNG BAKIT AKO TUMATANGGI?! KASI NALALANDIAN NA AKO SA'YO! WALA KA NG KWENTA PARA SAKIN---"



I slapped him. Tapos binato ko sa kanya yung susi ng condo niya na bigay niya sakin.



"!@#$ ka. Sana pala binalaan mo pa ako nuon, sana hindi na kita pinatulan. Wala kang kwenta! Ikaw ang walang kwenta! SINUNGALING KA NA NGA! MANLOLOKO KA PA!" I slapped him again.

"Sampal-sampalin mo man ako. Hindi na babalik yung pagmamahal ko sa'yo. Teka, minahal nga ba kita?" Hindi ko na kinaya yung mga sinabi niya at tumakbo na ako palabas ng condo niya.


At kamalasan nga naman. Nakisabay pa sa pagluha ko ang pagluha ng langit. Wala na kami. It's over now.



We're over now. Wala ng Mark sa buhay ko.  















FOURTEENTH kiss




Mahigit isang oras na akong palaboy-laboy sa kalsada at sa ilalim ng ulan. Masakit na rin yung mata ko kakaiyak, nangungulubot na yung kamay ko dahil sa tagal ko sa ilalim ng ulan, nahihilo na ako, siguro may lagnat na ako ngayon at higit sa lahat...basag ang puso ko.  



*BEEEEEEEEEEEEEEEEEEP!* 


Dahil sa hilo at lagnat, hindi ko namalayan kung nabangga ba ako o sadya lang akong natumba.


"Mars? MARS!" Sabi nung lalaking tumulong sakin at binuhat ako, pinasok niya ako sa loob ng kotse niya. Dalawa na ang paningin ko ngayon. Lasing ba ako? TANGINA. Ano na bang nangyayari sakin?

"HOY LALAKE! SINO KA BA?! HINDI KA BA NALALANDIAN SAKIN?!" Tanong ko dun sa lalaking nagda-drive.

"!@#$ ka ba, Mars? MALAMANG HINDI! Mukha kang !@#$ kanina sa ilalim ng ulan! At bakit ka ba nagkakaganyan HA?!?" Ang kulit nitong driver na to. SINO KA BEEER?!

"Malandi daw kasi ako eh..." Umiyak ulit ako. AMBOBO KO TALAGAAAA.

"At nakikinig ka na lang sa sinasabi ng iba?" Lalo akong napaiyak.

"Eh boyfriend ko nagsabi eh. Ex na pala, break na daw kami eh."Napahinto naman yung driver at kamuntik na akong malaglag sa back seat.

"SI MARK?! HINIWALAYAN KA?!" Patanong na sigaw ni driver.

"TANGINA MO. Sino ka ba? Bakit kilala mo ko?!" Mura ko kay driver.

"Talagang kilala kita no! Bestfriend mo ko eh!" Napadilat ako at sinubukang aninagin yung driver.

"Zeke..."


AT BIGLANG UMITIM ANG PALIGID.


Nararamdaman ko na lang na lumulutang yung katawan ko at biglang lumapat yung likod ko sa malambot na kama. Gising na diwa ko, pero ayaw bumukas ni mata. Pagod na siguro kakaiyak.   



"Sigurado kang hindi ikaw ang dahilan ng pag-iyak at pagpapaulan niyang apo ko?" Boses ni Lola yun ah?

"Opo Lola Groovey." Medyo ngumiti yung kaluluwa ko nung narinig yun.

"Kawawa naman ang apo ko." Naramdaman kong may umupo sa kama at nakaramdam ako ng haplos ng kamay sa buhok ko.

"Break na po ata sila nung boyfriend niya eh." Napatigil sa paghaplos ng buhok ko si lola.

"Yung pinag-agawan ba nila yun ni Renz?" At walang kagatol-tagol na sinagot siya ni Zeke.

"Yun nga po." Naramdaman kong tumayo si Lola.

"Aba't sayang pala ang paglaban ng apo sa pagmamahal niya, ano? Mahal na mahal pa naman yun ng apo ko. Paniguradong sobra siyang nasasaktan ngayon hanggang sa pagtulog niya." Bumuntong hininga si Lola.

"Lola Groovey, don't stress yourself. Ako na po ang magbabantay sa kanya?" Patanong na sabi ni Zeke.

"Teka, ako ang magpapalit ng damit niya." Sabay tawa ni Lola. Nakarinig naman ako ng pagbukas at pagsara ng pintuan.



Nagising ako sa amoy ng napaka bagong sopas. Nakaramdam na rin ako ng pagwawala ng tiyan ko. Napatingin ako sa gilid ng kama ko. May gwapong natutulog. Pero hindi naman siya yung gwapo na hinahangad kong makkita.  


Nag-umpisa na naman akong umiyak at nauwi sa hagulgol. Naging dahilan pa yun ng paggising ng best friend ko. LECHE. Hindi ako sanay ng ganito. AYOKO NG UMIIYAK AKO!  


"Sige, iiyak mo lang yan." Sabay yakap sakin.


Ako naman tong si tanga, umiiyak lang. Patuloy na binabasa yung damit ni Zeke sa may bandang balikat.bSiya haplos ng haplos sa may buhok ko.


"Gusto mo bang mag-gala? Hindi ka pa kumakain simula kahapon. Gusto mo sa KFC? Sa Jollibee? Sa Max's? Sa Friday's? San ba? Ano dali." I don't want to eat. I just want him BACK.  

"Kakainin ko na lang yung sopas." Bumitaw siya at kinuha yung sopas at sinubuan ako. Grabehan to, broken hearted ako pero hindi ako baldado. Pero okay na to, gusto kong maramdaman na may nagmamahal sakin ngayon.



Tapos na akong kumain, pinagbihis niya ako. Ayaw niya daw kasi akong maburo dito sa bahay at lalong mag-iiyak. Igagala niya daw ako sa buong Pilipinas ngayong araw na to. Abnormal talaga.


Nakarating kami sa MOA. Palakad lakad lang. Sabi niya mag Retail Theraphy daw kami. Tumanggi ako. Ayokong maging spoiled. Baka buong mall pa bilhin ko. Habang naglalakad kami. May naamoy akong familiar na pabango. Hindi ako pwedeng magkamali. Sa isang tao ko lang naaamoy yun.  


"Huy! Umiiyak ka na naman?!" nagpanic bigla si Zeke ng biglang bumagsak yung mga luha ko. "Aish! Lika! Hanap tayo ng ice cream!"Kinaladkad niya ako sa pinakamalapit na Ice Cream parlor. Tapos binigyan niya ako nga isang gallon ng cookies and cream. Papatayin ba ako nito?!


Pero tinanggap ko pa rin siya. Hindi ko lang siya makain ng maayos dahil singhot ako ng singhot dahil sa sipon. Nakaramdam na rin ako ng tawag ng kalikasan.



"Zeke, CR lang ako." Tumayo din siya.

"Samahan na kita." Napakamot naman ako ng ulo.

"Dito ka na lang. Kaya ko ng mag-isa." Naglakad na ako agad.



Habang umiihi ako may naririnig akong nagsasalita.


"Andito na ako sa MOA, nasa may CR nga lang ako. Ano ba! Excited ka namang makita ako! Puntahan mo na lang ako dito, medyo malapit to dun sa Ice Cream Parlor." Sabay tumawa siya ng tumawa. Familiar yung boses.

"Jusko naman! Hindi porket boyfriend na kita, mamadaliin mo ako! BYE NA!" Kilala ko talaga yan. Hindi ako pwedeng magkamali.



AND I PROMISED TO HER NA GAGAWIN KONG MISERABLE ANG BUHAY NIYA.  


Padabog kong binuksan yung cubicle na pinanggalingan ko. Napatingin naman yung nag-iisang babaeng kasama ko dito sa CR.


"M-Mars?" Tamang-tama. Takot na takot.

"Bi'tch ka talaga no? Binalaan na kita diba? Kumerengkeng ka pa rin!" Sigaw ko sa kanya. Wala akong pakialam kung marinig buong MOA yung boses ko.

"Hindi na naman kayo ah?" PUTANGINANG to sumasagot pa!

"Naging kayo nung kami PA. So kahit papano may atraso ka pa rin sakin." Hinablot ko yung braso niya at tinwist so mas lumapit siya sakin.

"Please tama na, Mars. Masaya na siya sa piling ko, tanggapin mo na lang na hindi ka na niya mahal." Sinampal ko siya. At oo, hindi lang isang beses. Sinampal ko siya hanggang sa magsawa ako. Ganyan ako kabayolente.  

"Pipiliin mo kasi yung kakalabanin, tangina ka." Iniwan ko siyang umiiyak sa CR.


Paglabas ko, nakasalubong ko naman yung... taong naging dahilan ng pag-iyak ko.



Napahinto naman siya. Nilapitan ko siya at sinampal. Ano akala niyo? Sapat na yung sampal ko sa kanya kahapon at yung sampal ko sa girlfriend niya? There's no way in hell na makukuntento akong sirain ang relasyon nila.  




"I wish you all the WORST." Sabay alis.




















FIFTEENTH kiss



Hanggang sa dumating ang bisperas ng Pageant, hindi pa rin ako maayos. Hindi ko pa rin magawang ngumiti o tumawa. Masyadong naging mabigat para sakin yung break up na yun, kasi biglaan. Ayoko nang mga ganun eh. Ayoko ng bigla-bigla tapos matagal mananatili yung sakit.



Sa mga panahong ito, may dalawang lalaki ang nagbabantay sakin. Si Zeke at si Crispy. May mga rotation sila ng pagbabantay sakin. Kahapon, si Crispy ang bantay ko, ngayon naman si Zeke. Ang aking magiting na bespren. 



Kasama ko si Zeke ngayon, break time kasi sa pagpapractice sa pageant, eh baka manugod na naman daw ako, kaya everytime na magkakasama kaming tatlo ni Mark at Christa sa iisang lugar. Feeling ko nagiging masikip na ang mundo at kailangang mamatay na sila. Seriously, ganito ako ka brutal ngayon. Hindi ko na alam kung bat ako nagkakaganito. Hindi naman ako ganito dati eh... na parang papatay ng tao.   



"Zeke?" Napatingin naman siya sakin. "Zeke, pwede bang pagselosin natin si Mark?" Tinignan niya ako na parang iniisip na 'ano-na-naman-iniisip-mo?'

"Marciana, let him go." He said sternly. "Kung hindi ka na niya mahal talaga, tama na. Tantanan mo na." He said, looking a bit irritated.

"Kung sabagay, kung mahal naman niya talaga ako, babalik at babalik naman siya sakin eh, diba?" Napapalo naman sa noo niya si Zeke.

"No, Mars. Kung mahal ka naman niya in the first place, bakit ka niya iniwan? Tsaka, kung once na niyang nagawa, maaari niya pang gawin yun ulit!" Halata na talaga ang inis at pagkapikon sa boses niya.

Bigla namang bumagsak yung luha ko. Hinawakan ni Zeke yung kamay ko."Mars, just stop it. Hayaan mo na lang na kusang mag let go yung puso mo tapos wag kang maging bitter, masama ang karma kapag ganun ka." Nasabi niya na medyo natatawa.

"Mahirap yun, Zeke. Mahal na mahal ko yung tao eh." He sighed.

"Mars, you just have to." Hindi ko pa rin mapigil yung luha ko. "Oh bat ka ba umiiyak?" Pinunasan niya yung luha ko.

"Ang sakit kaya ng sinabi mo. Tagos kaya."

"Ganun talaga. Kung ako sa'yo, wag mo muna siyang isipin. Isipin mo yung pageant na to. May plus grades ka diba? Baka kapag manalo ka, mas mataas pang plus yung ibigay sa'yo. Maghanap ka ng distractions para hindi mo maiisip yung masasakit na bagay."Tumango naman ako. Napaisip naman ako bigla ng magandang magagawa ngayon... AHA! Magpapractice na lang kami ng pang talent portion namin.

"Asan ba si Crispy?" Sabi ko matapos kong magpunas ng luha.

"Teka, itetext ko." Nilabas naman niya yung cellphone niya at nagtext."Nasa canteen daw siya. Tara." Kinuha niya yung bag niya at bag ko at parehang dinala. 



Dumiretso kami sa canteen at hinanap yung partner kong si Crispy. Nai-spot-an naman namin siya agad, at nilapitan agad.



"Hey, Crispy! Libre mo naman kami ni Zeke, please?" Nag puppy-dog eyes naman ako.

"Oo nga naman, Pre! Nakakapagod magbantay ng war-freak eh!"Hinampas ko naman si Zeke tapos binalik ko ulit yung atensyon ko kay Crispy.

"Huy, Crispy! Please?" Tumango lang siya. "Tapos magpractice na tayo?" Uminom naman siya ng tubig tas humarap na sakin.

"Saan naman?" Tanong niya naman. Teka, bakit parang ang tamlay nito?

"Sa music room, syempre." Sabi ko habang minamatsagan yung kilos niya.

"Okay." Sagot naman niya. Nilapat ko naman yung likuran ng kamay ko sa leeg niya habang yung kabilang kamay ko nasa leeg ko.

"OMG! May sinat ka! Gusto mo hatid kita sa clinic?" Tanong ko agad sa kanya na medyo nagpapanic.

"After na lang ng practice natin." !@#$ KA BAAAAA?! AHAAAY~

"Eeeeehhh! Leche ka! Mamaya tumaas yang lagnat mo!" Inakbayan niya naman ako.

"Don't worry. Nakainom na ako ng gamot." Tas hinalikan niya ako sa noo.



Saktong nagkatinginan kami ni Mark habang papasok siya ng canteen. Umiwas na lang ako ng tingin at inalalayan palabas ng canteen si Crispy papunta ng music room. Habang si Zeke may dala lahat ng bag namin, yes, i know, major alalay!  



"So anong piece ang tutugtugin natin?" Umupo na siya sa harapan ng piano.

"Say it again by Marie Digby!" Tumabi naman ako sa kanya tas ngumiti siya ng matamlay.

"Bakit naman yun pa?" Bakit nga ba hindi?

"We're suppose to make pakilig diba?" Bigla naman siyang ngumiti ng nakakaloko.

"At sinong niloko mo? Magpakilig o magpaselos?" Bigla naman akong namula.

"Hindi kaya!" Inakbayan naman niya ako at binlungan.

"Alam mo namang sa lahat ng naging ex mo, ako ang pinakanakakakilala sa'yo." Lumayo na siya at binuksan yung piano."And I don't think makakanta mo yan ng maayos. Kailangan yung akma sa sitwasyon mo para mas feel mo." Then he started playing the piano.



SOBRANG KINAKABAHAN AKO! Nanlalamig ako talaga! Tapos na yung pagrampa-rampa namin ng Casual wear, sunod pala dun ang talent portion! Kaya ito, nanginginig ako sa kaba!


"Ang alam ko, ako ang nilalagnat at hindi ikaw. Bat ba ang putla-putla mo ngayon?" Napatingin ako sa kanya.

"Parang hindi mo naman alam na kinakabahan ako! Like hello, ngayon na lang ulit ako magpa-piano sa harap ng maraming tao no!"   Kainis eh.

"Mag CR ka nga! Itae mo na lang yang kaba mo!" Tas tinulak niya ako paalis. Next na pala kami sa magpeperform! Kelangan ko na talagang mag-dasal ng bonggang bongga.



After kong magCR, sakto paglabas ko nakasalubong ko siya. Nginitian niya ako, hindi ko maintindihan kung bakit niya ako nginitian.


"Kamusta ka na?" Napatitig lang ako sa kanya. "Kinakabahan ka ba? Next na nga pala kayo no?" Hindi ko magawang magsalita at sagutin yung mga tanong niya, masyadong maraming emosyon yung nararamdaman ko ngayon. Nami-miss ko to. Nami-miss ko yung taong nasa harapan ko.


Narinig ko namang pinaghahanda na kami nung organizer ng pageant. Yumuko ako at nag-umpisa nang maglakad ng biglang may humila sakin at hinalikan ako sa labi. Tinitigan niya muna yung mata ko, yung mga mata niya palaging may gustong ipahiwatig, bago niya sabihin ang mga katagang... "Good Luck." Hindi ako nakagalaw. Nanigas ako sa mismong lugar na kinakatayuan ko. Bumalik lang ako sa ulirat ng umalis na siya sa harapan at nagsusumigaw na pala yung organizer.



Lumabas na kami sa backstage at dumiretso sa piano at umupo kaming pareha ni Crispy. Nag-umpisa na siyang tumugtog.


"You called me from your room in your hotel. All full of romance for someone that you met. And telling me how sorry you were, leaving so soon. And that you miss me sometimes when you're alone in your room. Do I feel lonely too?" 

Miss na miss ko na talaga siya...

"You have no right to ask me how i feel. You have no right to speak to me so kind." Ako naman ang nagpiano. 


"Kamusta ka na? May pa kamusta-kamusta pa siyang nalalaman no? Ang leche lang talaga ng buhay...


"We can't go on just holding on to time. Now that we're living separate lives."



"Well I held on to let you go. And if you lost your love for me, well you never let it show. There was no way to compromise. So now we're living. Separate lives..."


You never let it show... Never...


"Ooh, it's so typical, love leads to isolation. So you build that wall..."


It felt like I was isolated after the break up.  


"You build that wall..."

"Yes, you build that wall..."

"You build that wall. And you make it stronger..."


Ikaw ang gumawa ng malaking gap sa ating dalawa. Pero pano mo nagawang kausapin at kamustahin ako ng ganun-ganun lang?  


"Well you have no right to ask me how I feel. You have no right to speak to me so kind."

"Some day, I might find myself looking in your eyes. But for now, we'll go on living separate lives."

"Yes for now, we'll go on living separate lives..."


Mas madali siguro akong makaka move-on kung hindi niya ako hinalikan at tinitigan... Na parang may gustong ipahiwatig...


"Separate lives..." Natapos ang kanta namin sa isang titigan ni Mark.




Sana nga't namamalik-mata lang ako na nagpunas siya ng luha... Para makalimutan ko na siya ng tuluyan...  














SIXTEENTHkiss



Bisperas na nga pala ng Pasko ngayon! Yes! Ilang buwan na ang nakalipas ngbreak-up namin at ng Pageant. Speaking of pageant! Kami ang nanalo sa talent portion!   Astig kasi eh no? BWAHAHAHA.   1st runner up lang ako, and would you believe na ang Mr Orpheum High ay  si Christopher Mariano ko? Okay. Scratch the 'ko-part'! Kakapalan na yan ng mukha ko!   Si Christa Manansala? Ayown. Hindi nakapasok sa sa Top 5! Kulang kasi sa dating, unlike me!   Si Mark Villareal? Runner up siya ni Crispy. Yep, pareha kami. Nagkatilian nga nung tinabi ako kay Mark eh. 



Kung napansin niyo, okay na talaga ako.   Walang halong kaplastikan. Nasa kalagitnaan na talaga ako ng pagmo-move on. Hindi na ako yung tipong, hindi ko nasasambit yung mga pangalan nilang dalawa, si Mark at Christa. Hindi na rin ako bitter sa kanila. Hindi na rin ako yung tipo na kapag nakikita ko sila eh gustong-gusto ko silang mapatay. Hindi na. Malayong-malayo na. I'm back to my old self. Well, not really. Kasi yung old self na naiisip ko eh yung mga panahong play girl ako at patay na patay ako kay Zeke. Sa tingin ko, ako na yung bagong Mars na stronger at wiser dahil sa mga pangyayari.   Happy-go-lucky na ulit ako.  



Anong nakatulong sakin para makamove-on? Syempre, ang sarili ko. Alam mo bang tumaas ang grades ko? Proud pa sakin lola ko!   Tapos kapag nakikita ko naman silang magkasama, nginingitian ko sila or binabati. Nag-sorry na rin ako kay Christa. Yeah I know, I changed a lot but it was for the better.   Iniisip ko na lang, bakit ako magiging bitter kay Mark? He was once a part of my life, and I think, so far siya yung greatest love ko. Marami akong natutunan sa buhay habang siya ang kasama ko, dapat pa nga akong magng thankful sa kanya eh. Bakit? Ayon nga sa kanta ni Regine Velasquez."Coz you made me stronger by breaking my heart."



At syempre, andyan yung mga taong nagmamahal sakin na tumutulong sakin sa araw-araw. Si Lola kong maganda, si Zeke na best friend ko, si Crispy ko--yes, inaangkin ko talaga siya-- si Kolleen na hindi na ako mabi-B.I. at ang tropa. Yes, hindi niyo pa nga sila kilala. Malaki ang atraso ko sa kanila, nakakalimutan ko sila kapag may boyfriend ako eh, so for the mean time, sila na muna ang karelasyon ko. CHAR! Hindi ako lesbo! HAHAHA. 



"Mars?" Napatingin ako kay Crispy ko. Yes, andito siya sa bahay, kasama ang buong tropa. Wala namang kaso kay Lola na gawin naming tambayan ang bahay na to eh.

"Yes, Crispy ko?" Oo, makapal talaga mukha ko.

"What are your plans later?" Plans? Uhh... wala?

"Aside sa pag-celebrate ng pasko kasama si Lola eh wala naman. Bakit? Idi-date mo ba ako?" Tanong ko sa kanya.

"Noooo. What makes you think na idi-date kita?" Taas kilay niyang tanong.

"Aray naman basted." Napatingin ako kay Lorraine.

"Laslas ka na, Mars." Sabi naman ni Katherine.

"Leche kayo ah! Pagtulungan niyo pa ako!" Ayan si Lorraine Mariano, pinsan pala siya ni Crispy. Matagal ko nang alam yan pero hindi ko lang nababanggit. Si Katherine naman, bestfriend yan ni Lorraine. Ayan, may dalawa na kayong kilala sa tropa. Tatlo na pala, isama niyo pa si Kolleen.

"Ang hangin mo kasi eh." Sabi niya ng natatawa tas umakbay sakin.

"Isa ka pang jirits. Alam mo yun?"

"Sige na, para hindi ka na ma-jirits. Ididate kita mamaya." Sabay hinalikan ako sa pisnge.

"HEP! Sinong nagsabing maglandian kayo?! Hindi porket magpinsan tayo, Crispy, hindi ako pwedeng magselos!" Sabay bato ni Lorraine ng throw pillow samin.

"Yuck, incest much?" Napatingin kami kay Ayana, nabusy-ng busy ka-text yung boyfriend niyang FIRST LOVE niya, si MACKY! HAHAAHHA!

"Heh! Intindihin mo na lang yung first love mo diyan!"

"Tantanan mo nga kami, Lorraine! Isumbong kita kay Glenn? Gusto mo?" At dahil diyan, tumiklop ang madaldal.

"Sabi ko nga eh, tantanan na kasi." Tas ayun, nakipagkulitan na sa iba.




Ganyan kadalasan ang eksena kapag magkakasama ang tropa, paano ka nga namang hindi makakamove on kung kumakabog ang puso mo palagi dahil sa saya na dulot ng mga kaibigan mo diba?



"So idi-date mo talaga ako?" Tumingin siya sakin.

"Oo naman. Pero diba nga, may kondisyon." He grinned.

"Ano ba yun?" Tanong ko naman.

"Makipag-ayos ka sa kakambal mo." Nanlaki naman ang aking mga mata.

"WHAHAAAAAATTT?!" Napatalon naman sa gulat samin si Crispy.

"May masama ba sa sinabi ko?" Tanong niya sakin.

"Yes, there is!" Napa-pikit naman bigla si Crispy, palatandaan na naiinis siya.

"But its Christmas, Mars." Napa-buntong hininga naman ako.

"It's not that easy." Napayuko ako.

"How come madali mong napatawad si Mark at Christa na mas malaki ang kasalanan sa'yo? Pero yung kapatid mo hindi mo magawang patawarin?" Yeah, may point siya.

"Pag-iisipan ko muna." Tumayo siya bigla.

"Aalis na muna ako." Galit ba siya?

"Bakit?" Sinundan ko siya paalis.

"I have to celebrate Christmas with my family." At tuluyan na siya umalis.



Kami na lang ulit ni lola ang nandito sa bahay at pinag-iisipan ko pa rin yung sinabi ni Crispy. Kausapin ko kaya si Zeke? Oo, tama. Kailangan ko yung payo ng best friend ko ngayon!



"He's right. Give her a chance." So tumawag nga ako kay Zeke, at yan ang tumataginting na sagot niya after kong i-explain sa kanya yung condition ni Crispy.

"Eh mahirap naman kasi eh." I heard him sigh.

"Marciana, pasko na. Ang Diyos nga pinatawad tayong lahat sa mga kasalanan natin eh, sino ka para magmatigas?" Aray. Ang harsh nun, Pre.

"Okay. Fine. Ako na magso-sorry sa kanya. Happy?!" Halatang pilit na pilit ako. HAHA.

"Sobraaaaang happy." Ugh.   

"Pero paano?" Narinig ko naman siyang tumawa sa kabilang linya.

"Taken care of." Huh?  

"Wait! What---?!" And dial tone. 


Ang galing ng best friend ko. Binabaan ako ng phone.  


Minutes later, narinig ko na lang may nag-doorbell. Nagmadali naman ako palabas ng bahay. Pagbukas ko ng gate, sinalubong ako ng yakap ni... Renz.Nasa likuran niya si Mama, Kuya Kriz, Ate Krista at si Papa.



"Ate, sorry." She said while sobbing. Naiyak naman ako ng yakapin kami ni Kuya Kriz, Ate Krista at si Mama. Si Papa, mukhang naiilang. Nung bumitaw sila sa pagkakayakap sakin, lumapit ako kay Papa.

"Papa, sorry po..." Niyakap niya naman ako at hinalikan sa noo.

"Sorry din, Anak. Balik ka na sa bahay, please?" Ngumiti naman ako at tumango.




YEHEY! Finally, nagkaayos na din kaming lahat. At dapat kong ipasalamat yun kay Zeke at syempre kay Crispy. Si Lola naman tuwang-tuwa para sa amin, pero syempre malulungkot siya dahil mag-isa na naman siya dito sa bahay niya. Kaya napagkasundaan namin na dito muna kaming magkakapatid sa bahay ni Lola. Tapos kapag pasukan na ulit, dito kami uuwi ng Friday hanggang Sunday.



Habang nagkukulitan sila sa sala, tinawagan ko naman si Crispy. 20 minutes na lang kasi Pasko na talaga. May surprise ako sa kanya kapag pumunta siya dito ng mismong 12 midnight.  



Dumating naman siya ng 11:55 PM. Jusko, maaga. Paano ko to masu-surprise?  


"Bakit mo ko pinapunta?" Nginitian ko siya. Andito lang kami sa may pintuan ng bahay.

"Thank you." I said, sincerely.

"Whatever are you thanking me for?" He grinned.

"For everything." I blushed.

"Awww... Like nga dito." Niyakap niya naman ako ng mahigpit, tumingin ako sa orasan pagkatapos niya akong yakapin.

"In a hurry?" Tanong niya naman.

"Hindi ah." I grinned at him.

"Eh bat ka tumingin sa orasan?"

"Tinitignan ko lang kung oras na para..." Napataas naman yung kilay niya.

"Oras na para?" Bat ba ang matanong nito?  

"Oras na para batiin ka ng 'Merry Christmas!'." Sabay yakap sa kanya while chuckling.

"Akala ko naman kung ano. Merry Christmas, Marciana." He smiled guinely.

"Merry Christmas, Crispy ko." And then I gave him my surprise.





A kiss under the mistletoe.  












SEVENTEENTHkiss



Official nang nanliligaw sakin si Crispy! 6 days na siya nanliligaw sakin, which means December 31 na today! HAHAHA! Ohyeah, mamayang onti bagong taon na naman!   Bagong buhay! Tapos magpapasukan na ulit, tapos mas pagbubutihan ko ang pag-aaral ko. Pero kahit naman pagbutihan ko di na ako aabot sa honor rolls.   Alam niyo bang running for valedictorian si Mark? Kahit naman ako nagulat nung nalaman ko, akala ko kasi puro kalandian lang din yung inaatupag niya. May tinatago din palang katalinuhan. Sana tinago niya na lang talaga.   JOKE!  



Anyway, kasama ko si crispy ngayon. Andito pa rin kami sa bahay ni Lola, nag-iistroll lang dito sa garden niya. Magkahawak kamay, though nanliligaw pa lang siya. :|  Yeah, malakas hatak niya sakin eh. Pero! Hindi pa niya ulit ako nahahalikan since nung pasko. Kailangan niyang pagpaguran yun no! Patikim lang yun eh.  



"Anong tinatawa-tawa mo diyan?" Napatingin ako sa kanya.

"Wala naman." Siya naman ang natawa.

"Akala ko napasukan ka na ng hangin sa utak eh." Tinignan ko naman siya ng masama.

"Tae ka. Sa lahat ng nanligaw sakin, ikaw talaga yung pinakamasama sakin." Inakbayan niya naman ako.

"Pero ako naman ang pinakanakakakilala sa'yo. Yung tunay na Mars." Nagka eye-to-eye naman kami. Napansin ko naman na papalapit ng papalapit yung mukha niya sa mukha ko kaya nilamukos ko yung mukha niya gamit yung dalawang kamay ko.


"ARAAAAAY." Hinawakan niya yung dalawang kamay ko.

"Eh mananantsing ka eh!"    Sigaw ko sa kanya.

"Gusto mo naman yung gagawin ko eh!" He grinned. 

"Ang kapal talaga ng mukha mo!" Sabay palo sa braso niya.
 
"Ah ganun?! Aalis na nga ako." Hindi ko siya pinansin.


Pero ilang saglit lang, lumingon ako sa kanya. Aba! Aalis talaga! Matampuhin talaga to! Argh! Mahabol nga. Pangit din naman talaga yung lumabas sa bibig ko. Isa pa, hindi ko makakayang magalit sakin yan, sandalan ko yan eh.



"Crispy! Wait up!" Tumakbo ako papunta sa kanya, hinila ko yung braso niya. Nagulat naman ako ng hapitin niya yung likuran ko at hinila ako papalapit sakanya.

"Galit ka pa?" Tanong ko sa kanya habang nakatitig siya sa mga mata ko. Ang intense ng tingin niya.

"Mahal kita." At na-shock naman ang beauty ko diba? Ibubuka ko pa lang sana yung bibig ko ng hawakan ng isa niyang kamay yung pisngi ko at unti-unting lumapit yung muha niya sakin.yung mukha niya. At tuluyang lumapat yung labi niya sa labi ko. Hindi ganon katagal o kabagal yung kiss, sapat lang naman. Siya unang humiwalay sa kiss at hinawakan niya ako sa magkabilang balikat ko.



"Mars, akin ka na lang. Please?" Napatulala ako sa kanya. Yan mismon yung mga salitang binitiwan niya nung unang beses maging kami.

"Pero, Crispy---" Lumuhod siya.

"Please?" Napatingin ako sa taas. Sakaling tamaan ako ng kidlat dahil sa nangyayari. Ayoko pa eh. Ayokong gawin siyang panakip butas. Masyado siyang mabait para sakin.

"Crispy, masyado kang mabait para sakin. Ayokong masaktan na naman kita. Pwedeng wag muna ngayon? Alam mo naman sigurong nasa kalagitnaan pa rin ako ng paglimot kay Mark diba?" Umiling siya.

"Handa akong magpaka rebound, Mars. Tutulungan kitang tuluyan siyang makalimutan. Please, Mars..." Nakatitig ako sa mga mga mata niyang nakikiusap at nagmamakaawa.


Huminga ako ng malalim. "Sige..." Naulat ako ng bigla niya akong yakapin pagkatayo niya. Sobrang higpit. Nagtatalon siya na parang bata pagkahiwalay niya sa pagkakayakap niya sakin. Masayang-masaya siya. Napangiti ako... pero binawi ko rin yung ngiti ko ng may imahe ng isang lalaki ang pumasok sa isipan ko.






Bakit si Mark ang nakikita ko imbes na si Crispy?





EIGHTEENTHkiss



3 weeks na ata kami ni Crispy ngayon? HAHAHA. Actually, 2 weeks na kasi na may pasok. At etong mokong na kasama ko eh pinamalita na sa school na nagkabalikan na kami. Masaya at masarap  siyang maging boyfriend. Bakit? Sinusundo niya ako sa bahay, hinahatid sa classroom, nagbubuhat ng gamit ko, minsan taga gawa na rin ng assignments. Turing niya sakin parang figurine ako, na anytime pwedeng mabasagan. Yeah, sobra siyang maalaga. Actually, wala ka ng hihilingin pa sa kanya eh. Gwapo, matalino, mayaman, mahal na mahal, di ka hahayaang masaktan at higit sa lahat... tumutupad sa mga pangako.  



Andito nga pala ako ngayon sa may school grounds, sa hallway to be specific. Naggagala-gala lang ako, may meeting daw kasi mga teachers eh. Nagtataka kayo kung bakit di ko kasama si Crispy no? Well, tinakasan ko lang naman siya.   Hayyy... makaupo na nga lang. Nakakapagod din pala gumala-gala ng wala kang kausap at kasama no? Mabuti na lang may mga upuan dito sa hallway.



Nagulat ako ng may naaninag akong dalawang tao na dadaan sa lugar kung saan ako nakaupo. Papalapit sila ng papalapit. Nang malapit na sila sakin, ngumiti yung isa sakin, yung isa di ako pinansin. Hanggang sa lumagpas na sila sakin...magkahawak-kamay. May naramdaman akong kirot sa puso ko. I shouldn't feel this. Hindi na dapat ako maapektuhan kay Mark at Christa. Hindi na dapat diba? Nasa kalagitnaan na ako diba? May boyfriend na ako, bpyfriend na handang tulungan ako hanggang sa maabot ko yung hangganan ng moving on process na yan. Argh. Bakit suddenly, bumalik yung sakit?! Bakit?!  



"That must be hard. Makita yung ex boyfriend mo with his present no?" Narinig kong may nagsalita. Ugh. Ayoko sa lahat, may nakakakita ng awkward moments ng buhay ko eh!

"Oo nga eh. And alam mo ba, wala ata sa bokabolaryo nila yung three month rule eh?" Napataas naman yung kulay ko. Tama bang pagkwentuhan yung love story namin ni Mark? Mga babae nga naman, past time talaga ang pagtsi-tsismis.   

"Tama ka dyan! Si Mark nga eh, di pa sila naghihiwalay may nahagilap na agad na kapalit sa kanya. Siya naman, easy to get masyado! Sinagot agad si Crispy!" Inis na inis na pagkakakwneto nung babae sa kadaldalan niya.

"Balita ko nung pasko lang siya niligawan ni Crispy eh tapos after ilang days lang sinagot na agad! Hindi ata alam kung paano magpakipot. Malandi kasi eh." Nang marinig ko yung 'malandi' word na ipinatatama nila sakin eh tumayo ako at humarap dun sa dalawang nagtsitsismisan para sabunin. Hindi ko nga lang ata magagawa dahil may gagawa na nun para sakin.


"Mga miss, excuse lang ah. Matanong ko lang, anong mapapala niyo sa pagtsitsismisan niyo sa mga buhay ng ibang tao? At isa pa, wala naman talagang 'easy to get' eh. Sadyang gusto na niya ako nung niligawan ko siya. Tsaka ako ang nagtanong sa kanya kung pwede na maging kami, okay? Get your facts straight first!" I swear, may kiss sakin mamaya to!  

Lumapit ako sa kanila at humawak sa braso ni Crispy na kininagulat nila."Babe, don't mind them. Halika na, wag na nating pag-aksayahan ng panahon yang mga pangit na yan." Oo, malakas ako mamikon.  

"Anong sabi mo?!" Aba, nabinge ka 'Te?

"Ang sabi ko, ang papangit niyo." Tinignan naman ako ni Crispy na parang nagtataka.

"Kung makapagsalita ka, akala mo kung sino kang maganda ah!"Nag-uusok yung ilong niya habang sumisigaw siya sakin.

"Aba! Eh kung ikukumpara sa inyo eh talagang-talaga! Eh kayo nga eh, kung makapagsalita kayo, akala niyo alam niyo yung bawat nangyayari sa buhay namin eh!" Malumanay kong sinabi. At hindi na sila nakapgsalita kaya hinila na ako ni Crispy.



Dumiretso kami sa canteen para kumain na lang. Badtrip eh. Ikakain na lang namin tong inis namin ni Crispy. Umupo na ako sa una kong nakitang bakanteng table, at mukhang pinagtitripan kami ng tadhana ng umupo sa harapang table namin si Christa at si Mark na mukhang bad trip.


"Babe, lasagna. You want?" Napatingin ako kay Crispy.

Tumango naman ako. "Alam na alam mo talaga yung paborito ko." Tas ngumiti ako sa kanya, siya din naman ngumiti sakin. Bago siya umalis, humalik muna siya sa may noo ko. Hindi ko naman sinasadyang mapatingin kay Mark sa kabilang table... na nakatingin pala samin. Ang hindi ko lang maintindihan eh kung bakit nakakunot yung noo niya. 

Hindi ko na lang siya pinansin dahil naalala ko yung pang-iisnob niya sakin kanina dun sa hallway. Buti pa si Christa, nginitian ako. Oy ah! Wala naman atang halong kaplastikan yun.

"One lasagna for my beautiful girlfriend and one baked mac for the handsome man named Crispy." He said while smiling, then sat beside me.

"Magbuhat daw ba ng sariling bangko? Ang yabang ah." He chuckled.

"Um-oo ka na lang! Wag ka ng umangal pa. Sinabihan naman kita nang 'beautiful'!" Hahaha. Kahit kailan talaga, Crispy... Ang kapal.  

"Eh yung sakin naman totoo eh! Yung sa'yo ba totoo? Haaaa?" I challenged him.

"Totoo kaya na gwapo ako!" Tumaas naman yung kilay ko.

"Weh? Paano mo naman nasabi?" Lumapit yung mukha niya sakin. He's invading my personal space!

"Bakit, ikaw ba Maria Marciana Ochoco, papatol sa pangit? Syempre sa mga gwapo lang! Tulad ko." Ako naman ang lumapit sa kanya.

"Di mo ba alam na exempted ka dun?" He frowned.

OKAY! 1 point sakin! Talo na naman siya sa asaran.   Sakin pa? Ako pa kakalabanin niya sa asaran? Hindi ako nagpapatalo dun no.  

Kinain ko na lang yung napakasarap na lasagna habang siya eh kinakain yung paborito niyang baked mac. Napatingin naman ulit ako sa table nila. Magki-kiss sana sila, pero lumayo si Christa tapos napatingin siya sakin. Si Mark naman mukhang naiirita.


"Pinagseselos ka lang niyan?" Napatingin ako sa kanya.

"You think so?" Ngumiti  siya sakin.

"Even Christa sensed it. Di ba hindi pumayag na magpahalik si Christa? Alam niya kasi na nakatingin ka at baka pinagseselos ka nga nung gagong yun. Palibhasa kasi mukhang nagseselos siya satin eh." Uminom naman ako ng tubig.

"Should I be happy?" He sighed.

"With what?" Napakamot naman ako ng ulo.

"Should I be happy... because he's jealous?" Inakbayan niya naman ako.

"You should be happy because you're with me now." Then he kissed my head.

NINETEENTHkiss



Kinakabahan ako ngayong araw na to. Kumag kasi tong si Crispy eh! May balak sumali sa basketball team! Nagtataka ba kayo kung bakit pa tumatanggap ng players or kung bakit may ganyan pa sa mga panahong ito samantalang Magfe-February na? Well, kung hindi ba naman siraulo yung mga kasama sa basketball team at nakipag-away last week at nabugbog ng husto edi sana, walang hassle. Buti na lang pumayag yung commission chuchu sa sports ng mga universities na palaruin pa sa championship ang basketball team ng school. Pero eto ang catch, suspended ang mga players na nakisali sa gulo. At kamusta naman, sa dinami-dami nila. 4 lang ang natira na pwedeng maglaro. 

At alam niyo naman diba, na captain ball si Mark? Yeah sure, okay na kami. Pero hindi rin maiiwasan na magkainitan. Hindi ko naman sinasabi na dahil sakin pero pwede ring sa ibang bagay. Gamay ko na yung temper ng dalawang yan eh. Lalong-lalo na yung temper ni Mark. Ayokong magkasakitan sila. Wala namang masama kung magsisiguro ako diba?  



"Crispy, how many times do I have to tell you na wag kang sumali dyan?!" Sinigawan ko siya habang nasa hallway kami at tinitignan yung listahan ng mga magta-try outs mamaya.

At ang linaw-linaw, unang-unang nakalagay duon ay Christopher Mariano! Nakakainis! Nasalisihan ako ng mokong.  

"Babe, how many times do I have to tell you din na first love ko ang basketball?" Ay ganon?  

"So anong pinapalabas mo? Ipagpapalit mo ako dyan? Ganun ba?"Pagmamataray ko naman sa kanya.

"Babe naman eh. Sige na naman." Sabay niyakap ako. Nako, idadaan na naman ako sa lambing nito.

"No. " Pagmamatigas ko. Akala niya ah.

"Sige naaaaa." Bumitaw ako sa yakap niya.

"Diba, I said no?"   With matching one hand on hips yan.  


Sasagot pa sana si Crispy ng biglang may nakipasok sa eksena namin.


"So magta-try outs ka pala mamaya?" Parehas kaming napatingin sa kanya.

"Oo, Pare." Ang intense ng tinginan sila. Parang wala ako dito ah.

"Good luck sa'yo." Well. it didn't sound like gusto niyang makasama sa team si Crispy. It sounds like a warning.  

"Don't worry, Pare. I assure you, makakasama ako sa team niyo."And Crispy smirked.


At kinabahan na ako, delikado na kapag nagii-smirk si Crispy. I need to do something! 


"Uhmmm--" At tumingin sakin si Mark.

"Manunuod ka ba mamaya?" Manonood ba ako? Kapag sinabi kong oo, ibig sabihin din nun, pumapayag akong mag try outs si Crispy!  

"I really don't know kung makakapunta ako eh." Tumaas yung isang kilay niya.

"Why is that?" He challenged.

"Marami kasi akong requirements na gagawin eh. Alam mo na, lapit na Finals eh." And he smirked. May nasabi ba akong mali?  

"Oh. I see, more on studies ka na pala ngayon. Mas vinavalue mo na pala pag-aaral ngayon kesa sa love life mo no?" Okaaay. Inaaway ba ako nitong !@#$ na to?  

"People change." Maiksi kong sagot.

"I can see that. Nakakabigla lang yung sa'yo." Was that an insult?  

"You know what, Mark. Hindi lang ikaw ang may karapatang magbago. Yes, I've change and that's because of you. And thank you, I've change for the better." I smiled to him sweetly.


Tumingin ako kay Crispy na nakatingin lang sa sagutan namin ni Mark. Hinawakan ko yung kamay niya. "Tara na, Babe?" Tumango lang siya.


Nag-umpisa na kaming maglakad at nilampasan na namin siya.


"Babe! You have to let me play!" Inirapan ko siya.

"I said no!" He muttered something under his breath. Mura ata.

"Babe, kitang kita mo naman kanina diba? He challenged me and I can't back down!" Napataas naman ang kilay ko.

"Ano ba talagang gusto mong ipakita sa kanya ah? Na mas magaling ka sa kanya?! Ano?!" Napapikit siya. Sign na nagpipigil siya ng galit.

"Alam mo kung anong gusto kong patunayan sa kanya?! Na deserving ako para sa'yo! Na hindi ako isang taong bumibitaw ng pangako at hindi tinutupad! Na hindi ako tulad niya! Gusto kong ipamukha sa kanya na magkaiba kami at mas mabuti ako sa kanya!" And stormed out.



Last subject na namin. Kinakabahan ako dahil wala na sa classroom si Mark. Ibig sabihin, start na nga ng try outs. Syempre siya an captain, kinakailangan siya dun. At peste pa tong last subject na to! Nakakabagot! Gustong-gusto ko ng lumabas. Pero mukhang matatagalan pa dahil kakasimula pa lang ng subject na to. Meron pa akong 55 minutes para mamatay sa boredom dito.  


Yung 55 minutes naging 45 minutes...


30 minutes...


20 minutes...


15 minutes...


5 minutes...



PUTANGINA! Palabasin mo na kami! Bwiset tong teacher namin, nag-extend pa ng oras! Imbyerna galore!   Mag-iisip na talaga ako ng paraan para mapatay tong Math Teacher na to! GRRRR...


"Class Dismissed!" At napatayo naman ako sa galak.


Dali-dali kong inayos yung mga gamit ko. Bonggang bonggang karipas ng takbo papunta sa napakalayong gymnasium! Sana lang, hindi pa ako huli. Sana hindi pa sila nagkakasakitan! Sana wala akong maabutan na hindi maganda.


Malapit na ako sa gymnasium ng makarinig ako ng sigawan. Hay salamat! Mukhang walang away. Sumilip naman ako sa loob. 5 on 5 pala ang labanan nila.


Humanap naman ako ng pwestong maganda. Yung tipong makikita ako ni Crispy na sumusuporta ako sa kanya. Napatingin ako sa score board, close fight. 90-95, in favor of? Sino kaya?


Tumingin ako sa paligid. Nagbabakasakaling may makita akong kakilala. At saktong sakto, bumungad sa likuran ko ang poging-pogi kong best friend!  



"Zeke!"   Kumaway ako sa kanya. Ngumiti naman siya at ginulo yung buhok ko.

"Oy! Long time no see ah!" He grinned.

"Oo nga eh. Anyway, sinong lamang?" Tumabi naman siya sakin.

"Lamang? Yung team ng boyfriend mo." Tas tumingin siya sa court.

"Sina Crispy?" Tumingin siya sakin na nakangiting demonyo.

"Sino pa ba? Bakit, si Mark ba boyfriend mo?" Sabi niya habang nagtataas baba ng kilay.

"Pakyu."  


Tumingin naman ako sa court. Paspasan talaga yung laro ni Crispy! Napatingin ako sa score board, lamang pa rin sila!   Nung napasa sa kanya yung bola. Tumayo ako. Syempre, ichi-cheer ko yan!  



"GO BABEEEE!" Napatingin siya sakin tas ngumiti bago mag three points! Then shoot!     Nag sign naman siya ng 'bang sign'. Yung baril tas tinutok niya sakin. Nag flying kiss naman ako para bongga ang beauty ko!  

"Yuckeewgross ah. Ang corny niyong magboyfriend girlfriend."Napatingin ako kay Zeke.

"Inggit ka lang! Di ka pa kasi nakaka move on sakin nung binasted kita." Tumawa naman siya.

"In your dreams, Maria Marciana."   


Sasagutin ko pa sana siya kaso tumunog yung buzzer. Sinyales na tapos na ang laro. Napatingin ako sa score board. Panalo sila Babe!  


Bababa na rin sana ako tulad ng iba ng magtilian yung mga babae. Hindi tilang nagchi-cheer kundi tiling natatakot! Napatingin naman ako sa pinanggagalingan nung tili, may kumpol dun sa gilid. May nagsusuntukan! Bumilis yun tibok ng puso ko.


Malakas ang kutob ko, yung past at present ko yung nagsusuntukan.  Nang makalapit ako sa kumpol. Positibo ako talaga sila yun. 


"TANGINA KA! LAHAT LAHAT NA KINUHA MO SAKIN!" Pak! May suntok akong narinig.

"EH TANGINA MO RIN PALA EH! LAHAT?! UNA SA LAHAT, BINITAWAN MO SIYA! BINITAWAN MO! !@#$! TAS NGAYON, MAGIGING GANYAN KA? MAMBIBINTANG KA NA INAGAW KO SIYA SA'YO?! !@#$!" Pak! Pak! Pak! Sunod -sunod.


Kahit pinipigil na sila, wala. Ang lalakas nilang dalawa. Nakasingit ako. Kelangan kong gumawa ng paraan. Alam ko, somehow,isa ako sa pinag-aawayan nila.   Tumakbo ako sa gitna nilang dalawa.


"TAMA NAAAA!" I shrieked. Hindi ko napapansin, umiiyak na pala ako.

"Mars." Bumitaw sila pareho sa umaawat sa kanila. Hindi ko alam kung bakit ako kay Mark napatingin. Putok yung labi niya, pawisan dahil sa laro. Napatingin ako kay Crispy, nag walk out siya. 


Syempre, hinabol ko yung boyfriend ko. "Crispy!" Huminto naman siya.

"Sana naman, nagpanggap ka ng maayos na ako na yung mahal mo." Nanigas ako sa kinatatayuan ko. Hindi ko namalayang wala na sa paningin ko si Crispy.


Sa hindi ko malamang dahilan, pumasok ulit ako ng gymnasium. Wala ng tao pwera sakin at kay Mark...


Nilapitan ko siya. Alam ko, siya nagsimula ng gulo. Hindi ganung tao si Crispy na basta-bastang nagsisimula ng gulo. Mas pino pa sakin yun eh.  



"Mark." Napatingin siya sakin. Lumapit siya. Magkaharap na kami, syempre may personal space pa rin. "Alam ko, ikaw ang nagsimula ng gulo. Ano pa bang gusto mo Mark? Masaya na kami. Binitawan mo na ako. Naka move-on na ako. Ano pa ba?!" Umiiyak na naman pala ako.



Lumapit siya sakin at sinara niya yung gap na namamagitan sa amin sa pamamagitan ng biglaang halik sa aking mga labi. Nagpumiglas ako ng una, pero natalo nila ako. Niya at ng puso ko. Hindi ko maitatanggi na namiss ko to. Hinding-hindi. Kalahating parte ng katawan ko ay gustong-gusto ang pangyayaring ito, pero yung isang kalahati. Nagsusumigaw na mali ito. I'm cheating on Crispy...  


Bumitaw siya, hinalikan niya ulit ako. Hindi ko napansin na sa leeg ko na siya humahalik. "Talaga bang naka move on ka na? Parang hindi naman." Nagising ako sa mga sinabi niya. Natulak ko siya.

"Walang hiya ka!" He smirked.

"Wag kang mag-aalala. Sating dalawa lang to, hindi makakalabas na niloloko mo siya." Hinala niya ulit ako. "Ano? Isa pa?" Hinalikan niya ulit ako, nagpumiglas ako. Nang bitawan niya ako, sinampal ko siya.






At tumakbo na ako palayo...  

TWENTIETHkiss



Hindi ko alam kung nalaman ni Crispy yung nangyari samin ni Mark sa gym, grabe kasi yung hindi niya pagpansin sakin eh. I mean, yeah, tuwing breaks magkasama kami pero dahil yun sa kakulitan ko. Sinusundan ko siya kung saan siya magpupunta. Kahit na halatang naiirita na siya sakin pinipilit niyang wag mag salita dahil nga galit siya sakin. Kaya ayokong nagagalit tong taong to eh, ang hirap makipag-ayos sa kanya kapag pumitik na siya.  



"Crispy, hindi mo pa rin ba ako papansinin?" Tinignan niya lang ako, tapos lumingon ulit siya sa tinitignan niya kanina. Andito nga pala kami sa fields, nanunuod ng mga taong tumatakbo, naglalaro o naglalakad-lakad lang sa paligid.

"Sa tingin mo dapat na ba kitang pansinin?" Napangiti naman ako sa sagot niya. OO! Nagsasalita na siya, which means, bati na kami! YAY!   

"Oo naman. Sobra na kaya yung pagdedeadma mo sakin tsaka nami---" Naputol yung sasabihin ko ng may ituro si Crispy.

"Ang ganda nung babaeng yun oh." Napataas yung kilay ko at tinignan ko kung sino. Oh my God.   Okay lang kahit sino ituro niyang maganda eh! Pero si Jilian?!  

"Si Jilian?!" I made it sure na may emphasis yung 'Jilian'. Baka sakaling mapansin niya na naiinis na ako.

"Sa tingin mo, pwede ko kaya siyang ligawan?" Nakatingin pa rin siya kay Jilian.

"Why don't you find out for yourself?" I snapped at him.

"Then what? Pupunta ka naman kay Mark? Makikipagbalikan ka?"He smirked.

"What?" I blinked. "God, I can't believe this." I stood up.

"Saan ka pupunta?" He asked.

"Kung saan malayo sa boyfriend ko na hindi alam na yung tinuturo niyang magandang babae ay ang mortal niyang kaaway." Nagulat naman siya sa sinabi ko kaya napatayo siya at sinundan ako.

"Wait, Babe. I didn't meant it like that." Huminto ako.

"I think, we should take a break." He froze.

"No, Babe. Please." He hold on both of my shoulders and he looked me in the eye. "I'm sorry for acting like a jerk towards you. I promise you, it won't happen again. Promise. Babe, please." I shook my head.

"This won't work if we're like this. We both need space." Bumagsak yung mga kamay niya and his tears. God damn it! Kaya gusto ko ng umalis agad eh! Iyakin tong kumag na to eh.

"Please, Babe. I'm sorry." And I walked out on him.



Masakit sakin na saktan ng ganito si Crispy. Oo, hindi ko nga siya mahal tulad ng pagmamahal ko kay Mark. Pero yung pagmamahal ko sa kanya, enough na yun para masaktan ako habang nasasaktan siya eh.   I'm such a bad person. Sinasaktan ko yung mga taong nagmamahal talaga sakin.



I unconsciously sniffed. !@#$. Umiiyak na naman ako. Nagsisimula na naman kalbaryo ng mata ko, magkaka eye bags na naman ako kakaiyak. Kamusta naman diba?   Asan na ba ako? Tumingin ako sa paligid. Oh great. Nasa loob pa pala ako ng school. Halos wala ng tao ah? Bakit ka nga naman ba mag stay dito kung pwedeng lumabas diba? O pwede namang manuod ng program dun sa gym. Ang pasaway ko no? Pagala-gala lang ako.   Haaayyy... Aaliwin ko na lang sarili ko!



Panigurado, may mga nagtatagong lovers dito sa mga classroom dito na may mga ginagawang kababalaghan!   Paisa-isa kong sinilip yung mga classroom, at syempre patago!   At syempre may ilan-ilan akong nakita, mga kakilala ko pa. Naeexcite nga ako makarating sa classroom namin eh, baka may kaklase akong naglalampungan dun.  



At nang makarating ako sa classroom, may naamoy ako na ikinatindig ng balahibo ko. Davidoff Cool water na may halong usok.   Could it be? Mark and Christa doing something?   Well, there's only one way to find out!  



"Hindi pa rin ako makapaniwala na pinagkatiwalaan mo ko at sinabi mo sakin yung tunay na dahilan kung bakit mo hiniwalayan si Mars." Para akong binuhusan ng nagyeyelong tubig. Pinilit kong masilip sila ng hindi ako makikita.

"What can I say? Best friend kita eh, anong magagawa ko?" Sinabi niya after bumuga ng usok. 

"Best friend din ako ni Mars. Alam mo na, my tendency na bumaliktad ako." Zeke chuckled.

"I know you wouldn't do that." Sabay hithit ng yosi.

"Paano mo naman nasabi yan, Pre?" Sabi ni Zeke habang nagsisindi ng yosi. So marunong din pala magyosi ang gagong to?  

"We've been best friends since second year. Gamay na kita. Na sa akin ang loyalty mo." He grinned. Napataas naman an kilay ko. Ganon ba yun? At ano ba talaga yung dahilan na yun?!

"Second year. HAHAHA! Naalala ko yung unang araw na tumuntong ka dito sa school, muntik na tayong magsapakan. Ang angas mo kasi eh. Kung hindi lang siguro dumaan si Mars nun no? Hindi sana tayo mag best friend ngayon." Second year? Hindi ko pa sila kilala nun! Pero how come kilala na nila ako?! At si Zeke! Kilala na niya ako nun!  

"Akalain mo no? Na love at first sight ako kay Mars nun. Tas ang sabi ko pa nun, 'Pre, ang ganda nun. Sino yun?' Parang di tayo nag-aaway nun eh no. HAHAHA." Love at first sight? Sa akin?   

"At akalain mo pang magiging girlfriend mo pa siya no? Paano mo nga pala napa-oo yun?" Hindi ko alam kung alam ni Zeke yung about dun sa deal namin ni Mark. 

"Ako din eh, hindi din ako makapaniwala na magiging girlfriend ko siya. Pano ko siya napa-oo? Secret ko na yun! Baka gamitin mo pa sa iba yun eh!" Nagtawanan silang dalawa.

"Pero, Pare. Kahit naiintindihan ko yung dahilan mo kung bakit mo siya hiniwalayan. Naiinis pa rin ako sa'yo. Sana sinabi mo sa kanya, maiintindihan niya naman yun eh." Sumeryoso yung mukha ni Zeke.

"Mas masasaktan lang siya kapag pinagpatuloy namin yung relasyon namin, Zeke. Mahal na mahal ko siya eh. Mas okay na to ngayon, na galit siya sakin... makakalimutan niya agad ako. " He smiled... but it didn't reached his eyes.

"Kaya mas sinasaktan mo siya para mas lumayo siya sa'yo? Ganun ba?" Tumango naman si Mark. 


Napaupo ako sa sahig. Nang hina ako bigla. Kung ano man yung dahilan na yun... sana banggitin na nila para makaalis na ako. Ayoko ng marinig kung gaano niya ako kamahal dahil baka imbes na siya ang kalimutan ko baka si Crispy pa.


"Pare, wag kang mag-alala. Di naman namin pinapabayaan si Mars eh, just do your part." Tumayo naman si Mark at pumunta sa harapan ng bintana.

"Alam mo bang inis na inis ako sa'yo?" Bat naman siya inis na inis sa best friend niya?  

"Ano na namang ginawa ko?" Sabi ni Zeke after bumuga ng usok.

"Hinayaan mo siyang mapunta kay Crispy. Pare naman eh. Alam mo naman kung gaano ako kainis sa taong yun! Akala ko pa naman, kapag binitawan ko si Mars, ikaw ang sasalo. Na sa'yo yung tiwala ko eh. Tsaka diba, gusto mo rin naman si Mars?" Natawa naman si Zeke.

"Hindi ko na siya gustong maging girlfriend pero gusto ko siyang alagaan." Sabi naman ni Zeke.

"Kung hindi lang siguro dumating tong oportunidad na to para maging proud sakin si Daddy, sana masaya pa kami ni Mars."Oportunidad para maging proud ang Daddy ni Mark? Ano ba yun? Ano ba ang makakapagpasaya sa tata ni Mark?  

"Pare, hindi pa naman huli ang lahat eh. After graduation ka pa naman aalis eh!" Sabi niya pagkatapos batukan si Mark.

"Baka hindi ko kayaning umalis eh. Tsaka tulad nga ng sabi ko, parehas kaming mahihirapan. Masyadong malayo ang California sa Manila." C-California?   Aalis siya papuntang California after graduation?

"You should have faith on Mars. Matatag na babae yun! Hindi basta-basta bumibigay yun hanggat kaya niya!" Tinakpan ko yung bibig ko, baka marinig nila yung paghikbi ko.

"Ayoko. And I don't think maibibigay ko pa sa kanya yung saya na nararapat para sa kanya, sasaktan ko rin naman siya afterwards eh. Might as well, wag ng patagalin diba? I'm sure nasa kalagitnaan na siya ng paglimot sakin." Kinamot niya yung batok niya.

"I doubt that." Napatingin naman si Mark sa kanya. 

"Bakit naman?" He looked so confused.

"Kung di ka rin naman gunggong eh! Hinalikan mo kaya siya kahapon! Malamang malakas ang impact nun sa kanya." Napayuko si Mark.

"Hindi ako nakapagpigil eh. Namiss ko mga halik niya eh. Tangina ko talaga." Napaupo ulit siya sa desk.

"Alam mo, Pre. Kung gusto mo talagang kalimutan ka na ni Mars, tigil-tigilan mo yang paghalik-halik sa kanya. Mas magandang wag mo na lang siyang pansinin kesa ganyan yung way ng pang-iinis mo, walang napapala eh." Tumayo naman si Zeke at nag-inat.

"Don't worry, Pare. This time, susundin na kita. Hindi ko na siya gaganunin. Kasabay ng paglimot niya sa akin ang paglimot ko sa kanya." And that's the last thing I've heard after I left silently.








TWENTY FIRST kiss



Hindi ako pumasok ngayon. Lungkot na lungkot ako sa mga narinig ko. All along... kapakanan ko lang ang iniisip niya, ayaw niya lang ako masaktan ng sobra kapag umalis siya. I understand why he had to do that to me. Pinipilit kong hindi maging narrow-minded sa mga narinig ko kahapon. Pero aminin na natin, kahit sinong babae ang mapunta sa sitwasyon ko ngayon, makakaramdam sila ng panghihinayang. Oo, nanghihinayang ako. I don't wanna be a hypocrite that's why I'm going to admit that I wish he could've at least had faith on me. Kakayanin ko naman eh... I guess...



"Ate Mars?" Narinig ko ang boses ni renz kasabay ng pagkatok niya.

"Bukas yan. Pasok." Pumasok naman siya agad-agad. Hindi siya dumiretso sa kama niya, instead sa kama ko siya umupo.



Yup, andito na ako ngayon sa bahay ng mga magulang ko. Magkaayos na kaming lahat. Magkaayos na kami ni Renz pero hindi maitatanggi na may gap na at may ilangan na dahil sa mga nangyari dati. Teka nga... ang alam ko, ako lang ang dapat absent ah? Bat absent din tong kumag na to?  



"Ate, may problema ba?" Napatingin naman ako sa kanya saglit tas binalik ko agad yung atensyon ko sa kisame.

"Wala naman. Bakit?" Humiga naman siya sa tabi ko, tumulala din sa kisame.

"Alam ko meron." Kambal nga pala kami. I rolled my eyes on the idea.

"There's nothing wrong. Really." I assured her.

"You can trust me." I just kept quiet.


I dunno. Yeah, magkaayos na nga kami. Pero, nasira na kasi yung trust eh.   



"So you don't trust me anymore?"  Then I heard her sighed.

"You broke my trust, that's why its hard for me to trust you again."She sat up.

"I understand and I'm sorry." And there was silence.



Good thing someone rang the doorbell. I looked on my clock on my bed side table. Alas-dose ng tanghali pa lang ah? Sinong may topak na bumisita ngayon?



"Tignan ko lang kung sino yung nasa baba." Then she left me in our room.



Napakahirap pala kapag sinira ng isa sa mga minamahal mong tao yung trust mo no? Kambal ko pa.    I know someday, I'll find it in my heart to trust her again. I sat up and decided to use my laptop. 50 years ko na atang hindi nagagamit yung FB ko! Baka sabog-sabog na notifications ko!  



And second later after I logged in, may nag pop-up agad na chatbox. And its... Crispy.

Quote

Christopher: Baby...

Christopher: I miss you so much. I love you. Please forgive me.  



Sasagutin ko sana yung message niya ng biglang kumatok si Renz. Napatingin naman ako agad sa kanya.


"Ate Mars, may naghahanap sa'yo sa baba." Sa akin? Tanghali pa lang eh!

"Sino daw?" Tanong ko naman habang pinag-iisipan kung anong isasagot ko kay Crispy.

"Ayaw niyang ipasabi kung sino siya eh. For sure daw hindi ka magpapakita kapag sinabi ko sa'yo kung sino siya.' And then suddenly I felt my stomach had a nervous flip.


Mukhang naramdaman ni Renz yung kaba ko. Then she said, "Pwede ko siyang paalisin kung ayaw mo." She offered.

"No. I wanna see kung sino siya. baka importante eh." She just nodded. Tumayo naman ako at lumabas na ng kwarto.



Nagulat naman ako nung pagkababa ko ng hagdanan... nakita ko si Mark.Nakaupo sa sofa ng sala namin.


"A-Anong ginagawa mo dito?" Pinilit kong magmukhang matapang at matigas sa harapan niya, pero nahihirapan ako dahil sa mga narinig ko kahapon.

"Gusto kong makausap ka ng masinsinan." Kinabahan ako lalo sa mga sinabi niya.

"Tungkol saan?" Umupo ako sa sofa na kaharap niya.

"Tungkol satin." Pabigat ng pabigat yung nararamdaman ko sa bawat oras na itinatagal niya dito.

"Anong gusto mong pag-usapan tungkol satin?" I managed to say.

"Gusto kong magsorry para sa lahat ng bagay na nagawa ko. I'm very sorry." Kahit hindi ako makatingin sa kanya ng diretso, alam na alam kong sincere siya.

"You're already for forgiven." Sabi ko habang nakatingin sa mga paa ko.

"I am very sorry for the things that I've said, promises that I've broken and mostly, for causing you so much pain." Hindi ako makapag isip ng response sa kanya instead... I silently cried. "Wag ka na rin mag-alala. This would be the last time na magkikita tayo." Bigla ako nakaramdam ng kirot. I thought after graduation pa siya aalis? Napaaga ba? Dahil ba to sa kiss? Dahil ba hindi niya kayang makita ako araw-araw sa school?

"Bakit? Aalis ka ba?" Nasabi ko nang hindi sinasadya.

He laughed bitterly. "Hindi ah. San naman ako pupunta kung aalis ako?" Sa California. I thought.

"I dunno. Maybe magma-migrate kayo ng family mo?" I managed to say. I'm pushing my luck here, baka umamin siyang aalis talaga siya.

"Migrate? That's impossible. Remember, mayor dito si Daddy." He smiled but it didn't reached his eyes.

"Then why'd you said this would be the last time that we will be seeing each other?" Pasimple kong pinunsan yung pisngi at mata ko.

"Wala lang. Ayoko lang na makita mo pa ako, no offense meant." I shook my head.

"You apologized already, right? Wala na sakin yung mga ginawa mo. Let's just be friends." Friends... How pathetic, Mars. Well, do I have a choice? In one month's time, aalis na siya. At least, kahit friends lang... I can still see him before he goes to Cali.

"Sige. For you." Napangiti naman ako.

"Promise?" He nodded.

"Promise yan." Tumayo naman ako at lumapit sa kanya.

"You want something to drink?" Nakalimutan ko na ata ang manners ko, hindi ko siya natanong agad kanina. FACEPALM.  

"Tubig na lang." Sabi niya ng nakangiti.

"With ice, right?" He nodded. Naglakad na ako papuntang kusina... akma namang bubuksan ko na yung refrigerator ng makaramdam ako ng yakap. I froze on his embrace.

"Five minutes lang, Mars." Tears fell unconsciously from my eyes.

"This isn't a good idea, Mark." I managed to say while trying hard not to sob.

"Three minutes." I nodded. Say forever, please.  


I'm pretty sure lagpas ng 5 or 3 minutes yung yakap niya. When he let me go, I handed him the glass of water. Ininom naman niya agad yun.


"So kamusta na kayo ni Christa?" I tried to change the topic while heading back to our living room.

"We broke up." He said casually after sitting on his seat earlier.

"Paano yan? Malapit na ang prom... May date ka na ba?" He grinned.

"Obviously, wala. Not like you." Napataas naman ang isang kilay ko.

"Not like me? What's that supposed to mean?" I challenged him.

"May boyfriend ka diba. For sure, siya ang date mo." He said, matter-of-factly.

"Cool off kami." Nagsalubong naman yung kilay niya.

"Why? Niloko ka ba niya?" Wow. he looked concerned.

"Nope. He's not like you." He clenched hi jaw. Ooopss. I guess I hit a nerve?

"Wala kang date? Try Zeke." I want you, you idiot. I thought.

"I'll try to ask him later. Ikaw? You plannin' to go alone?" Okay, pushing my luck again. Sana may mapala this time.

"Yes, actually." Well, look into the bright side, Marciana! You can have a dance with him, walang date na magagalit!   

"Isasayaw mo ba ako?" I asked him. Mas magandang ikontrata na.  

"I'm saving my last dance for you." Wow. That was unexpected.

"Why me? Why not Christa?" He smiled.

"Pwedeng sakin na lang kung bakit?" I think I know why.   Because... he still loves me. "I think I should go now." Tumayo na siya, I did the same.


Hinatid ko siya hanggang sa pintuan. "Salamat sa oras. Bye, Mars." Aalis na sana siya ng pigilan ko siya. Humarap naman siya sakin. "What do you want?"

"I think you know what I want and this will be the last... I promise."He nodded. Then he slowly moved closer... until I felt he brushed his lips unto mine.


It is slow and passionate. It made my knees weak. It delivers message... and I think we both got it.




And it says I love you.











TWENTY SECONDkiss




I dunno kung masasabi niyong masamang tao ako dahil si Crispy ang ka-date ko ngayon sa Prom o sasabihin niyong masochist ako para sa sarili ko. Imagine, last week may iba akong lalaking hinalikan sa likuran niya habang cool-off lang kami. Diba parang pareha ko lang pinapahirapan ang sarili ko at si Crispy.



And yeah, magkaayos na kami. Pero hindi pa rin stable ang relationship namin. Gusto ko munang makasiguro sa gagawin ko mamaya. Kailangan ko pa ng matinding pag-iisip sa gagawin kong desisyon.



"Kanina ka pa tahimik ah? Gutom ka pa?" Napatingin ako sa tabi ko.

"No. I'm full." Tumango naman siya at tumayo sa tabi ko.

"May I have this dance?" Nginitian ko siya at tinanggap yung nilahad niyang kamay.

"Sure." And then he led me to the dance floor.



He put his hands on my waist while I put mine around his neck. Nakatitig siya sakin, habang ako naman ay umiiwas ng tingin sa kanya. Masyado akong guilty. Mapaghahalataan ako sa ginagawa ko nito. Amputs. Ano ba? Sasabihin ko ba sa kanya? Makikipag-break na ba ako ng tuluyan? Sasaktan ko na naman ba siya? At tama bang ngayon ko to gagawin? Sa pinakamemorable na pangyayari sa buhay ng isang estudyante?


"I need to tell you something---"

"I love you." Okay. Nice way para mapa-speechless ako at maduwag na naman sa sasabihin ko.  

"Listen, Christopher---" At bago ko matapos yung sasabihin ko na naman, hinalikan ako ni Crispy. I closed my eyes and gave in. Yeah, I gave in para malaman ko kung magfi-flip yung puso ko tulad nung pagflip niya nung hinalikan ko si Mark last week. Dito ko malalaman kung mahal ko ba talaga siya o baka pinapahirapan ko lang siya at ang sarili ko.



He stopped. Walang flip pero may twinge. Unti-unti siguro akong papatayin ng guilt na to.


"I love you." Yung mga mata niya, nangungusap na sana sumagot ako. Na sana marinig niya yung sagot na inaasam niya.

"I...I---" At may pumutol na naman ng sasabihin ko and this time, hindi na ito si Crispy.


"Excuse me?" Napatingin kami sa kanya. "Can I borrow her, Dude?"Tumango naman si Crispy then tumingin siya sakin.

"Enjoy, Babe." He whispered. Wala siyang halong sarcasm, sincere yung pagkakasabi niya. Kaya may kirot na naman sa dibdib ko.


Tuluyan ng umalis sa kinatatayuan niya sa iba si Crispy at nagyayang makipagsayaw sa iba. Sinundan ko lang siya ng tingin, alam mo na. Baka kay Jilian pa mapadpad yang si Crispy.



"Susundan mo lang ba siya ng tingin o magsasayaw tayo?"Napatingin ako kay Mark.

"Oh. Sorry." Sabay tingin sa paanan ko.

"Maaari ba kitang maisayaw, aking binibini?" Napatingin naman ako sa kanya na lumuhod at naglahad ng kamay. Napansin ko naman na may ilang tumgil sa pagsasayaw at napatingin samin.

"Masyado ka namang pormal. Tara na at magsayaw na tayo."Tinanggap ko yung kamay na nilahad niya habang sobrang init ng pakiramdam ko, lalo na ng mukha ko.


So katulad ng posisyon namin ni Crispy yung posisyon namin ngayon. Kaya lang, may mas malaking distansya kami ngayon.


"Takot ka ba sakin?" Napatingin ako bigla sa kanya.

"Ha?" I said, absent-minded.

"Ang sabi ko, 'Takot ka ba sakin?'" Sabi niya ng nakangiti.

"Uhm, hindi. Bat mo naman naitanong?" Tanong ko naman sa kanya.

"Ang layo mo kaya sakin oh!" Sabi niya ng natatawa. teka nga, bakit ako lang ata ang naiilang dito?!

"Susko. Nakakailang kaya! Anong gusto mo magyakap tayo dito?! Ano na lang ang sasabihin ng mga nakakita?" Nagulat na lang ako ng biglaan niyang niyakap yung bewang ko ng mahigpit at napayakap rin ako sa kanya dahil sa pagkabigla.

"Wala akong pakialam sa sasabihin ng iba. Basta gagawin ko yung gusto kong gawin." Bulong niya naman sakin.

"Walang masama, pero may nasasagasaan ka naman sa gusto mong gawin. Baka nakakalimutan mo, may boyfriend ako." Pakikipagtalo ko pa sa kanya.

"Hindi siya nakatingin." Mabilis niyang sagot.

"May magsusumbong sa kanya. Marami siyang kaibigan dito sa paligid." Sagot ko naman sa kanya.

"Hindi ako natatakot." Mas lalo niya pang hinigpitan yung yakap niya. Ramdam na ramdam ko yung pagtibok ng puso niya.

"Bakit mo ba to ginagawa sakin?" Walang pakundangan kong sinabi. Magandang diretsahin ko na siya! Nang magkaalaman na!

"Alam mo, ang unfair mo. Last week, pinayagan kitang kagat-kagatin mo yung labi ko. Tas ngayon, ang hinihiling ko lang eh makasayaw at makayakap ka ngayong gabi!" Natawa naman ako ng kaunti sa term niyang 'kagat-kagatin'.

"At least yun sa bahay, walang makakakita satin! Dito, halos buong Third Year at Fourth Year!" Humiwalay siya ng kaunti, napatingin ako sa mukha niya.

"Hayaan mo silang mainggit." He grinned then he hugged me again. 

"Jerk." He chuckled.



Ngayon ko lang napansin, ang ganda pala ng kanta. You and Me ng Lifehouse. Napapikit ako sa pagnamnam ko nung lyrics. Ang ganda grabe. Lalo palang gumaganda yung kanta kapag pinakikinggan mo siya habang kayakap mo yung pinakamamahal mo no?  



And it's you and me and all of the people with nothing to do, nothing to lose.Inangat ko yung ulo ko para magka-access ako sa pagtingin sa mga mata niya. Nakatingin rin siya sakin, he smiled. Which made my heart melt.



And it's you and me, and all of the people. And I don't know why I can't keep my eyes off of you. Kinanta niya yung linyang yan habang dinikit niya yung noo niya sa noo ko, magkatingin sa mata.


"May sasabihin ako sa'yo." Niyakap niya ulit ako para makabulong siya direkta sa tenga ko.

"Ano yun?" Ano kayang pwedeng maisip nito na sasabihin niya ngayon?

"Basta. But before that, promise me walang magbabago, sa relasyon natin ngayon at sa relasyon niyo ni Crispy." Napatango na lang ako sa kadahilanang nagtataka pa rin ako. "Mahal pa rin kita. Hindi yon nagbago, hindi din nabawasan. Mas nadagdagan pa." i gasped in shock nung nagsink in sakin yung mga sinabi niya. Napabitaw ako sa pagkakayakp ko sa kanya at nakatingin lang ako sa kanya.


"I... I---" He laid a finger on my lips.

"You don't have to say anything." Sabay tinanggal niya sa paglabi ko yung pagkakapatong ng hintuturo niya. Ako naman, napatingin sa sahig dahil ayokong makita niya yung mga nangingilid kong luha. "Yung promise mo ah?" Bumagsak yung luha ko ng sinabi niya yun... "---But before that, promise me walang magbabago, sa relasyon natin ngayon at sa relasyon niyo ni Crispy."


Klarong-klaro. Kahit umamin siya sa nararamdaman niya, hindi niya pa rin ako babalikan! Disidido na talaga siyang iwanan ako. Hindi na ako umimik, ng yakapin niya ulit ako. At sigurado akong nararamdaman niya ang pagluha ko. Mabuti na lang water-proof tong pinaglalagay nung bakla sa mukha ko.



"Excuse me. Pwedeng isayaw yung best friend ko?" Hindi na ako lumingon para malaman kung sino yung nagsalita dahil kilala ko na kung sino yun at busy ako sa pag-iyak.

"Ako o si Mars?" Sabi ni Mark ng pabiro.

"Bobo ka talaga. Malamang yung babae." Bumitaw naman sakin si Mark, ako naman nakatungo lang.

"Magseselos na ako niyan ah." Sabi pa ni Mark.

"Ulul. Mandiri ka nga sa pinagsasabi mo."

"Asa ka. Hindi naman ikaw eh." After niyang sabihin yung umalis na siya.



Si Zeke naman, hinawakan yung dalawang kamay ko. "Oh anong meron? Andito na naman ako, ang knight in shining armor mo." Gumaan naman kaunti yung dibdib ko dahil sinave na naman ako ni Zeke sa bangin.


Out of impulse, niyakap ko bigla si Zeke at humagulgol na, pero tahimik naman. Hindi yung agaw atensyon. Si Zeke naman, hinagod lang yung likuran ko.


"Zeke, bakit siya ganun? Sasabihin niyang mahal niya pa rin ako pero ayaw niyang magkabalikan kami! Bat ba gustong-gusto niyang saktan ako? Ano bang balak niyang gawin sakin? Patayin ako sa pagdurog ng puso ko?" Hindi ko na napigilan yung mga pinagsasabi ko. Ang sakit-sakit kaya!

Narinig ko namang bumulong sa ere ng mura si Zeke. "Mars, malay mo may dahilan siya kaya niya ginagawa yun para sa'yo. Malay mo, para sa ikabubuti ng lahat to?" Alam ko naman yun eh! Pero sana... magkaroon naman siya ng tiwala sakin. Namakakayanan ko yung pagsubok na pinagkakait niya sakin.

"Zeke, hanggang ganito na lang ba talaga kami? Don't I deserve to be happy? Don't I deserve a happy ending?" Tinignan ko sa mata si Zeke, si Zeke naman kinuha yung panyo sa bulsa niya at marahang pinahid yung mga luha ko.

"Everyone deserves a happy ending. Baka hindi pa malapit ang ending ng love story mo kaya hindi ka pa happy. Malay mo sinusulat pa lang Niya yung maganda at deserve mong lovestory. Diba? Have faith in God kase!"



Tama si Zeke, baka nga hindi pa ending kaya hindi pa ako happy? Pero magiging happy kaya ako kapag dumating yung ending na yun? May posibilidad ding tragic ang ending ng isang istorya diba?   Have faith in God. Right. Yan na lang ang pinanghahawakan ko ngayon. Yung faith ko kay God.  


Tuluyan na akong tahimik ngayong gabi, hindi na ako masyadong nagsasayaw ngayong gabi. Hindi lang  naman dahil sa pagod na yung paa ko, pagod na rin kasi yung utak ko, yung puso ko lalo. Pagod na pagod na ako.



"Babe, gusto mo na bang umuwi? Mukhang pagod na pagod ka na eh." He look concerned.

"Oo, pagod na ako. Pagod na pagod na ako." Tumayo na siya.

"Halika na, ihahatid na kita sa inyo." Hinawakan niya yung kamay ko.

"Ayoko na, Crispy. Pagod na pagod na ako." Tumulo na yung luha ko."Ayoko ng magpanggap na hindi ako nasasaktan. Ayoko ng saktan ka. Ayoko na. Tigilan na natin to. Please." Lumuhod naman siya sa harapan ko.

"Sige. Ayoko na ring nakikita kang nasasaktan dahil sakin eh. Hindi ko na dapat pinagpilitan pa yung malabo naman talagang mangyari." He smiled but it didn't reached his eyes. Pinunasan niya yung luha ko.

"I'm sorry." That's all I can manage to say.

"So tara na?" Bago ko siya sagutin,, nagulat na lang ako ng umilaw yung paligid namin.


Hindi pala palagid namin. Kami pala ang umilaw dahil nakatutok yung spotlight samin.


"---Maria Marciana Ochoco!" Napatingin ako sa stage. !@#$! Prom queen ako?! Sa ganitong kalagayan na labas-labas uhog ko?!



Sa hindi ko malamang dahilan eh nasa stage na ako at nakakorona na ako, may nakasampay ng sash sa katawan ko at hawak-hawak ko yung boquet of roses. At sino ba ang Prom king ko?! Diba siya dapat ang unang tinawag? Bakit ako lang ang walang partner? Yung Ms Elegant may Mr Elegant siya! May Mr Sweetheart si Ms Sweetheart! May Mr Destiny si Ms Destiny! Bakit si Prom Queen walang Prom King?!



"Yo, Sir! I'm here!" Napatingin ako sa may gilid. Bakit andito si Mark?!

"Pambihira ka, Mr Villareal! Akala ko mapapahiya dito si Ms Ochoco!" sabi ni Sir Anton, yung nagsilbi na ring Emcee. Syempre, hindi naka-on yung mic no.   Pero tekaaaa--- Siya ang Prom King ko?!

"Sorry, Sir. Nakakahiya naman sa Prom Queen kung dyahe itsura ng Prom King niya diba? Mas nakakahiya pa yun! So nagpapogi muna ako."



So wala ng sinayang na oras si Sir Anton at pinagsayaw na yung mga awarded couples. AT syempre, special yung samin. Kami lang dalawa ang nasa dance floor. Last Chance pa ang tugtog!



This is my last dance with you. This is my only chance to do, all  I can do. At tulad ng ginawa niya kanina habang nagsasayaw kami, niyakap niya ulit ako.


"Talaga bang nagpapogi ka kaya ka na-late sa pagpunta sa stage o naglumandi ka lang?" Tanong ko sa kanya ng pabiro.

"Ang totoo niyan eh, pauwi na sana ako." Napataas naman ang kilay ko. At bakit kaya?!

"Bakit? Naje-jebs ka na no?" Natatawa pa ako habang sinasabi ko yun. Parang hindi ako nanggaling sa isang matinding iyakan kanina ah.  

"Hindi ah. Nakuha ko na kasi yung gusto ko." Gusto niya?

"Pwede ko bang malaman kung ano yung gusto mo?" Sana sagutin niya! Sana! Sana! Sana!

"Ikaw na kasi yung first and last dance ko. Kuntento na ako kaya uuwi na sana ako." Nanlaki naman yung mata ko. Seryoso?  

"Talaga?! Di ka rin adik no?" Nagulat naman ako ng hawakan niya yung babang part ng mata ko.

"Sobrang namamaga ah. Anong meron?" He grinned.

"Basta. Sorry ah. Di ko pala matutupad yung promise ko sa'yo."Napataas yung kilay niya. "We broke up." Hindi siya nagsalita.

"Galit ka?" This time, ako yung mahigpit na yumakap. Hindi pa rin siya nagsasalita, nakatitig lang siya sakin. "I love you, Baby." I smiled at him.

"I love you more, My Eight." Then he brushed his lips unto mine... 




We kissed while the fireworks go off overhead.














TWENTY THIRDkiss



Hmmm... Familiar yung amoy ah. Kahit di ako dumilat, alam ko kung sino yung katabi ko dito sa kama. Kahit di na ako dumilat forever, kung ganito lang din naman ka-serene ang feeling, diba?   Pero, hindi naman pupwedeng nakapikit lang nga talaga ako forever dahil walang thrill yun! Kaya, ibuka ang mga mata!  


"Hey there, Beautiful." Napangiti naman ako ng makita ko yung nagsalita sa tabi ko.

"Na-spoiled na talaga ako sa'yo, Babe." I said as I leaned up to peck on his lips.

"Eeeww. Magtoothbrush ka nga muna." He chuckled.

"Ganon? Fine." Tatayo na sana ako ng yakapin niya ako at bumagsak kami sa kama.

"Pikon." He kissed the tip of my nose.

"Eh parang sinasabi mong mabaho hininga ko eh." I pouted.

"I never said that. Niloloko lang kita eh. And in fact, mas sumarap pa ata lips mo ngayon." He grinned.

"Tanga. AKO ang masarap, buong AKO ang masarap. Hindi lang ang lips ko." I chuckled.

"Who said I didn't know that?" Next thing I know, we wrestled then he pinned me down to the bed.

"Huwag po, bata pa po ako! RAPE!" I kidded.

"Anong rape ka dyan? Edi nasiyahan ka pag ginawa ko yun." He chuckled.



All of a sudden, I'm crying my heart out while laughing. Why? Ikaw ba naman halik-halikan sa kili-kili?! 


"!@#$?! Ano ba, Mark! HAHAHAHAHAHAHA!" Hindi pa rin siya tumigil kakahalik sa underarms ko.

"Bango ng kili-kili mo, Babe. Kinis pa." Ngiting-ngiti niyang sinabi.

"Underarm fetish?" He winked.



Aw !@#$! Anong oras na?! Hindi pala ako nakapagtext sa kanila kagabi! Di ako nakapagpaalam na dito ako matutulog kay Mark after ng Prom. Hindi na namin inisip na pumunta sa after party kasi mas worth-while naman kapag siya lang ang kasama ko eh.

Kinapa ko yung cellular phone ko at nang mahanap ko na... 15 new messages, 10 miss calls. 1 nanggaling kay Renz, 8 galing kay Zeke, 5 mga GM ng kaklase ko at isa galing kay Crispy. Binasa ko muna yung kay Renz.

"Te, nakila Mark ka daw ngayon? Sabi sakin ni Crispy eh. Don't worry. Di ako magsusumbong. Enjoy!!!"

"Balita ko, naglalandi ka daw ngayon?" Gunggong talaga! 5 messages ganyan ang laman! Don't tell me, ganun din yung tatlo?!

"Di ka pa daw umuuwi?! Wag kang masyadong mag-enjoy dyan! Umuwi ka na!" Anong problema nito?  

"Huy! Leche ka! Umuwi kana agad dito! Inaantay kita!" Ano bang meron?! Kaninang 6AM pa tong message na to ah? Alas otso na oh!

"HOOOY! Emergency to, tol! Babalik na ng California si Crispy mamayang 10AM!" Napatayo ako sa kama ng mabasa ko yung last message ni Zeke.


"Hey, Babe. What's the matter?" Napaupo siya sa kama. Ang hot ng itsura niya ngayon. Bedroom hair + boxer shorts + abs = HOT. Talagang talaga! Naman. Wag ka munang manyak ngayon, Mars! Yung lalaking pinagkakautangan mo ng sanity mo ay aalis na in 2 hours time!

"We need to go to NAIA! Bilis maligo ka na!" Hinila ko siya papasok sa CR.

"Ano bang meron? Magse-sex tayo dito?" Binatukan ko siya. Parang di naman nakikinig sa mga sinasabi ko eh!

"Ang sabi ko maligo ka! Pupunta tayong NAIA! We need to get there before 10AM! Bilis!" Napataas naman kilay niya.

"How 'bout you? Di ka ba maliligo?" Inisrapan ko naman siya.

"Later! Kaya bilis na! Nagmamadali tayo!" He grinned.

"Gusto mo sabay na tayo? Nagmamadali tayo diba?" He murmured while kissing my neck. Nakuha pa talagang mang-seduce!  

"Stop turning me on! Maligo ka na!" I pushed him and left the bathroom. I only heard him chuckle.



"Sino ba kasing pupuntahan natin dito?!" Okay. Nagpapakita na naman ang pagkamainipin nitong mokong na to!

"Si Crispy, okay?! Kaya halika na! I can't afford to lose him!"Napahinto naman siya.

"Don't tell me pipigilan mo siya? Pagmumukhain mo akong tanga dito?" He sound angry. Well, I'm frustated!  

"Yeah, pipigilan ko siya. Because I owe him my sanity when you left me. At hindi kita pagmumukhaing tanga dito!" Tumahimik siya at nagpaubaya ng magpahila sakin.



"Mars! Mark!" Napalingon kaming pareho sa likuran.

"Zeke, where is he?" Hinihingal-hingal pa kami ni Mark habang papalapit kay Zeke.

"He already left." Nanghina naman ako bigla.

"Hindi man lang ako nakapagpaalam. Hindi man lang ako nakapagpasalamat." I started crying. Niyakap naman din agad ako ni Mark.

"Babe, tahan na." Hindi pa rin ako tumigil.

"Mars." Napatigil ako at napabitiw sa yakap ni Mark.

"Crispy..." Niyakap ko siya at umiyak ng umiyak.

"Hindi ko alam kung matutuwa ako o masasaktan dahil nakikita kitang umiyak ngayon dahil sakin. But I never thought... it hurts so much to see you crying like this." Pinunasan niya yung luha ko.

"I'm so sorry. For everything." I sobbed. "Salamat sa lahat." I hugged him once again. "Huwag kang umalis. Please..." I pleaded.

"Mars, kung di ako aalis ngayon. Kailan ko pa matututunang kalimutan ka? Kailan ko pa matututunang magmahal ng iba?" I tried to stop crying then I looked into his eyes.

"Okay. I will let you go this time. Pero babalik ka ah? Pero dapat wala ka ng nararamdaman sakin, dapat friends na lang ah? Babalik ka dapat! Magpromise ka!" I sobbed.

"Promise." Niyakap niya ako at hinalikan sa noo. "Goodbye."


I saw him walked pass everyone. Including me. He went for a final glance then he waved, I waved back. I suddenly got scared when I imagined Mark leaving like what Crispy did. Eventually, iiwan niya rin ako.   Iiwan rin nila akong lahat.


"Isn't it ironic, Mark? Seeing you girlfriend crying for another guy? In an airport no less?" I heard Zeke whispered to Mark as I neared them.



Ironic? Indeed.











TWENTY FOURTHkiss



Kinakabahan ako ng major-major. Ngayong araw kasi ang unang araw na magkasabay kaming papasok after nung Prom. Kinakabahan ako sa mga tao sa paligid namin kasi paniguradong may mga opinion sila. May matutuwa, maiinis at syempre deadma o keme lang.



"You ready, Babe?" Tanong sakin ni Mark ngayong nasa harapan na kami ng school gate.

"I'm ready if you're ready." I grinned nervously.

"Hay nako. Halika na nga." Hinawakan niya naman yung kaliwang kamay ko.


Nakaramdam ako ng peace at relief. Kaya ko to! Kaya namin to! Bakit ko nga ba iniintindi itong mga sasabihin ng mga tao sa paligid? Hindi ba nga ako ay si Mars Ochoco, isang matapang na babae!


Habang naglalakad kami sa hallway, pinagtitinginan kami ng mga nakakasulbong at nadadaanan naming dalawa. Napatingin naman ako kay Mark, nakangiti siya ng bonggang bongga. Parang nanalo lang ng lotto eh!


"Ngiting-ngiti ka ata, Babe?" Tanong ko sa kanya.

"Masaya lang talaga ako. Ganito pala kasarap sa pakiramdam kapag sinunod mo yung sinasabi ng puso mo." He beamed.

"Tama na nga ang drama. Baka pag-isipan pa kitang bading."  Natawa naman siya tapos inakbayan ako.



"OMG! Nagkabalikan na sila?" Gulat na gulat yung babaeng nakasalubong namin bago makapasok ng classroom.

"Kayo na ulit?" Tanong ng isa sa mga kaklase namin.

"Yeah, bakit? Ayaw mo?" Maangas na pagtanong ni Mark sa kaklase namin.

"Hindi! Hindi! Ay... I mean, syempre gusto kong kayo." Nginitian ko na lang siya at hinila sa upuan ko si Mark.


Nagulat naman ako ng dinumog kaming dalawa ni Mark ng mga babae naming kaklase. "Kayo na talaga ulit?" Tumango naman ako.

"Eh pano na si Crispy?" Nabigla naman ako sa tanong nung kaklase namin. Wala man lang warning na ganun ka-sensitive yung tanong?  

"Hey! Ano ba yan---" I cut him out.

"He's in California." They gasped.

"Kelan pa?" Friends nga pala sila ni Crispy kaya ganyan sila umatake ng mga tanong.  

"Nung Saturday lang. Hinatid nga namin siya nila Zeke at Mark eh." I smiled at them.

"Eh kelan pa naging kayo ulit?" At wala ata talaga silang balak tumigil kakatanong no?

"Nung Prom pa." They gasped again.

"Edi kaya umalis si Crispy eh dahil nagkabalikan na kayo?" Sasagot na sana ako ng tumayo si Mark.

"Excuse lang ah. Nakipagbreak muna si Mars kay Crispy at tinanggap yun ni Crispy at binigyan niya kami ng basbas bago maging kami. Okay? No more questions? Go! LAYAS." Sabay taboy niya sa mga nasa harapan namin.


Good thing hindi na sila nagpumilit magstay at iniwan na nila kami ni Mark for privacy.  


"Grabe naman yung mga tanong! Dinaig pa natin yung mga nasa press con!" Inis na inis na pagkakasabi ni Mark.

"Chill ka lang, Babe." Nakasimangot pa rin siya.

"Ang eepal kasi. Akala mo mga tropa eh, if I know... Pagtsitsismisan lang nila tayo mamaya. At for sure, dagdag-bawas version yung ipapakalat niyang mga yan." Hinalikan ko siya sa pisngi.

"Wag ka ng sumimangot. Magkakawrinkles ka niya."   Natawa naman siya. "Teka, CR lang ako." Tumango lang siya.



Dire-diretso naman akong pumasok ng CR. Pagpasok ko, nagsitahimikan yung mga tao sa loob ng CR. Teka... Bakit? Nasa tamang rest room naman ako ah? Napatingin naman ako sa gilid. Oh God. Kaya naman pala.  


Napatingin ako sa mga tao sa paligid. Imbyerna, mga leche. "So talagang tititigan niyo lang kami? Hindi kayo aalis? Walang nakakahalata sa inyong mag-uusap kami? Ganon?" Taas kilay kong pagpaparinig sa mga tsismosang babae dito sa CR.

Nagsialisan naman sila agad at naiwan kami ni...


"Mars." ... Christa.

"Uh... Yeah." Ewan ko ba ba't na-speechless ako bigla.

"Nabalitaan kong nagkabalikan na kayo ni Mark? Tama ba?" She asked, smiling. Ewan ko ba bat wala akong nakikitang kaplastikan sa ngiti niya. Sincere siya.

"Yeah, it's true. Hindi ba nakipagbreak sa'yo ng maayos si Mark?"She shook her head.

"Hindi naman naging kami ni pinsan eh." HA?!  

"ANO!? MAGPINSAN KAYO?!" Nilapitan niya ako bigla.

"Ssshhh! Ano ka ba, Mars! Wag kang sumigaw!" Tinakpan niya yung bibig ko. Tumango naman ako at binitawan niya na ulit yung bibig ko.

"Pero... Bakit? Bakit kayo naglalandian?" I'm !@#$ lost here.  

"Nagpapanggap lang kami ni Mark para magbreak kayo." Seriously, nalo-lost pa rin ako.

"Bakit mo to sinasabi sakin?" I asked her.

"Dahil alam kong alam mo na kung bakit." Oh. California.


Napayuko naman ako. "Sinasabi ko to sa'yo Mars kasi ayoko nang magtago sa'yo. Alam kong masakit na tong pinagdadaanan mo. Naisip ko lang na baka lumuwag yung pakiramdam mo kahit papano kapag may nalaman ka pang katotohanan." I looked up.

"Mars, mahal na mahal ka ni Mark. Yan lang ang laging tatandaan. Lahat nang ginagawa niya, ikaw ang nagbebenifit. Kapag nasasaktan ka, mas naghihirap siya." Napatitig lang ako sa  kanya... Nahihiya ako, naaalala ko yung pagsampal-sampal ko sa kanya.  

"God. I'm sorry for everything, Christa." Niyakap ko siya.

"It's okay. Naiintindihan naman kita eh." Niyakap niya din ako.



All this time... ako lang pala talaga ang iniisip nila.  
















TWENTY FIFTHkiss



Busy-busyhan ako ngayon sa pagpapaganda. Bakit? May date kasi kami ngayon ni Mark and ako ang nagset ng date na to. Ako sa halos lahat. Ako nagpa-reserve sa isang fine dining restaurant, ako nag-isip kung saan pa kami pupunta after, pero syempre hindi lang ako pwede ang magbabayad. Alam niyo na, masakit sa ego ng lalaki yun.  


Nag-ring naman bigla yung cellphone ko. Sinagot ko naman syempre, important call eh... Galing sa boyfriend ko.  

"Hey, Babe. You ready?" Pagkasagot ko ng phone yan agad ang tumambad sakin.

"Kaunti na lang, Babe. Nasan ka na ba?" Sabi ko habang naglalagay ng hikaw.

"Nasa tapat na ako ng bahay niyo eh." Napatakbo naman ako sa may bintana. At meron na ngang kotse sa harapan ng bahay namin.

"Car mo yan, Babe?" Hindi ako makapaniwala sa kotseng dala niya.

"Kay Daddy to, hiniram ko lang. You like it?" Galing kay Mr. Villareal.   

"Uhh... Yeah. Bababa na ako. Bye." Pinutol ko na yung linya and kumaripas ng takbo pababa ng hagdan at palabas ng bahay.


"Babe!" Tumakbo din siya papalapit at niyakap ako pagkakasalubong namin.

"Ang drama naman natin." I chuckled.

"You look beautiful tonight." He smiled.

"Aw. Thank you." I grinned, paniguradong nag-aabang din to ng compliment.

"Yun lang? Thank you lang? Wala bang, 'Babe, ang wapo-gwapo mo talaga!'. Walang ganun?" I shook my head. "Ang daya naman oh."

"Eh lalaki kasi ulo mo eh." I chuckled. 


He guided me to his car. Binuksan niya yung sa tabi ng driver's seat. Pumasok naman na ako then siya naman dun sa kabila.

"Wala talagang 'Ang gwapo-gwapo mo, Babe.'?" I shook my head again.

"Eto na lang." I pulled and kissed him on the lips. "Solve?" He grinned.

"Shall we?" I nodded. "Teka, san ba tayo kakain?"

"Sa Pasta House." Ngiting-ngiti kong sabi sa kanya.

"Eh diba dapat magpa-reservation dun?" Lalo naman akong napangiti.

"It's already taken care of." Napataas naman ang kilay niya.

"Pero mahal dun ah?" Sabay kamot sa batok.

"Minsan lang naman to! Tsaka first time natin together na mag fine dining no!" And probably the last.   



Tumango na lang siya at hindi na umimik. Parehas siguro kami ng iniisip nito ngayon. Ay pwede ba! Huwag ko na nga munang isipin yun!   Mai-stress lang ako eh, dapat i-enjoy itong gabi na to!  



Habang papasok na kami ng Pasta House, hinawakan niya yung kamay ko. Napatingin ako sa kanya, at ayun, nakakapanlambot yung pinakita niyang ngiti. Pagkapasok namin, hinatid kami ng waiter dun sa reserved table namin. Um-order, usap-usap habang nag-aantay ng kakainin. Patawa lang siya ng patawa. Siguro para hindi muna maisip yung mga problemang dinadala naming dalawa.



After naming kumain, naglakad muna kami sa tabing dagat. Sa harapan kasi ng dagatyung Pasta House na pinagkainan namin kanina eh. At as usual, nakaakbay siya sakin ngayon. Suot-suot ko yung jacket niya na sobrang laki sakin.  



"Babe?" Bigla niyang tawag.

"Hmmm?" Aamin na kaya siya?  

"Mahal na mahal kita." Hindi pa rin pala.   "Sana wag mong isipin na kahit isang beses kinalimutan kitang mahalin. Walang papalit sa'yo dito sa puso ko, ikaw lang. Pangako yan, kahit anong mangyari,ikaw lang talaga ang nasa puso ko."



Nase-sense ko na. Unti-unti na talaga siyang nagpapaalam.   Hindi ko na kayang itago sa kanya yung mga nalalaman ko.


"Bakit ka umiiyak?" Kitang-kita yung pag-aalala sa mukha niya.

"Na-touch lang ako." Kung pwede ko lang sabihing 'Nasasaktan na naman ako eh.'

"Huwag ka ng umiyak. Alam mo namang hindi ko kayang nakikita kang umiiyak eh." Niyakap ko siya nang mahigpit. "Grabe ka naman makayakap, Babe. Hindi naman ako aalis eh. Di kita iiwan." Isang malaking kasinungalingan.  

"Huwag ka na lang kasing umalis..." Bulong ko.

"Ha? Anong sinabi mo? Hindi ko narinig?" Mabuti na lang.


Pinunasan ko yung luha ko at ngumiti sa kanya. "Ang sabi ko, mahal na mahal din kita."  

Hinalikan niya ako sa noo. "Ramdam na ramdam ko." Sabay yakap.















TWENTY SIXTH kiss



Nandito ako ngayon sa condo unit ni Mark. Nakakatuwang isipin, nasa akin ulit yung duplicate key.   Ano nga bang ginagawa ko dito? Well, sabi ni Mark, puntahan ko daw siya dito eh. Gusto niya daw magbonding kami. Lagi naman kaming nagba-bonding ah? Well, puro halikan/make-out nga lang yun.  



"Oh Babe? Bat bihis na bihis ka?" Ano bang balak mo?!

"Bakit? Ano bang gusto mo? Nakahubo't hubad ako?"   Aba't ang pilosopo!

"Wag mo nga akong pilosopohin!" Nagulat naman ako ng yakapin niya ako mula sa likuran ko. Bumulong naman siya.

"Ikaw, Babe ah. Tumataas na yung lebel ng pagkahumaling mo sakin. Dikit na dikit yung katawan namin, lalo na yung labi niya sa tenga ko! Nakakapanghina! Gagong lalaki to! Nagawa pang mang seduce!

"Tigil-tigilan mo nga ako." Lumayo na ako sa kanya. "Ano ba talagang balak mo?" Inis na tanong ko sa kanya.

"Ang magdate tayo sa park."   He said while smiling.



He guided me outside his condo unit, ni-lock niya yung pinto at naglakad na kami papuntang elevator then sumakay na.


"Alam mo nung nagbreak tayo. Iniisip kita palagi. Yung mga memories natin. Di ko naman kasi inakalang magkakabalikan pa tayo dahil sa mga nasabi ko sa'yo. Hindi ko akalaing sobrang tapang mo para sundin pa rin yung puso mo na patawarin ako despite all the things I did to you." Hinigpitan niya yung pagkakahawak sa kamay ko.

"At saan tayo dadalhin ng diskusyong ito?" Tanong ko naman sa kanya. Kasi ang drama eh! Gusto ko Good vibes lang at Kilig vibes lang today! Ayoko ng drama-drama chuchu na yan.   

"Sabi ko nga eh, nagrereminisce ako nung wala na tayo, bale ang memories lang na naalala ko kapag kasama kita eh nasa kwarto tayo. I mean, yeah nakakapagmalll tayo pero hindi naman madalas. Alam mo yun, feeling ko hindi ko napagsisigawan sa mundo na mahal kita eh. Kaya ito, dadalhin kita sa park. Sa maraming tao, ipapakita ko na may girlfriend ako na mahal na mahal ako at na mahal na mahal ko rin."  

"Alam mo bang matagal ko ng gustong marinig galing sa'yo yan?"Tanong ko naman.

"Yo do?" At anong hindi kapani-paniwala dun?  

"Of course, you idiot! Lahat naman ng babae gustong makarinig sa mahal nila na lalaki ng ganyan no."   Nako ah, paganahin ang common sense.  

"I love you." Hinalikan niya ako bigla sa lips at tumakbo.


At na-realize kong nasa park na pala kami. Napangiti naman ako sa ginawa niya. "Habulin mo koooooo!" Sabi niya habang tumatakbo.

"Patay ka sakin, chansingero kaaaaa!" At inumpisahan ko na ring tumakbo.



Naghabulan kaming dalawa sa buong park. Para kaming mga bata. Care-free. Parang walang mga problema. High na high sa saya. Mga mukhang gusgusin na kami pero wapakels pa rin, sobrang saya eh. Ngayon ko na lang ulit naramdaman to eh. 


Hanggang sa naiinggit samin yung mga bata. Nakipaglaro na rin kami sa kanila. Napaka-isip bata naman pala ng boyfriend ko!


"Oh dali, playmates! Maiba taya tayo!" Yaya niya naman sa mga bata.

"Huwag mo kaming dadayain, Kuya ah!" Sabi sa kanya nung batang parang leader nila.

"Anong 'kuya' ka dyan? Kaedad niyo lang ako, no!" Sinimangutan naman siya nung bata.

"Eh mas isip-bata pa ata satin to eh!" Sabi sa kanya nung isang bata.

"Nako, kids. Yaan niyo na si Kuya. Minsan lang kasi makalabas ng bahay yan." Tumango naman sakin yung mga bata.

Napansin ko namang may batang babae na yumakap sa binti ni Mark."Kuya! Kuya! Boypren na lang kita? Pwede?" Nako, bata ka. Wag mo kong agawan. Pumapatol ako sa bata.  

"Ha? Eh magpaalam ka muna kay Ate, yan yung girlfriend ko eh. Pag pumayag siya, tayo na." Nginitian niya naman yung batang inlove na inlove na sa kanya.

"Ate, break na kayo ah?" Aba ayos tong batang to ah.  

"Ha? Eh kakabalikan lang namin ni Kuya niyo eh." Ayoko nga. Manigas kang bata ka.  


At umiyak ng umiyak yung bata. Binuhat naman siya ni Mark. "Ganito na lang, iki-kiss na lang kita tas bibilhan kita ng ice cream?" Tanong niya sa batang umiiyak. Pagkarinig naman nung bata sa salitang 'icecream', nakalimutan na nito yung pagnanasa sa boyfriend ko.  

"YEY! Sige pooooo!" Hinalikan siya nung bata sa pisngi.

"Ako din, Kuya! Kami din, libre moooo!" Napakamot naman ng batok si Mark after ibaba yung bata.

"Sige, ililibre ko kayong lahat pero mamaya kapag naglaro tayo, wag kayong papahuli sakin ah?" Banta niya naman sa mg batang tuwang-tuwa.

"SIGE PO! YEHEEEEEY!" Nagtakbuhan naman sa ice cream vendor yung mga bata habang hila-hila si Mark. Sumunod lang ako sa kanila.


Binilang ni Mark kung ilang bata ang papakainin niya ng icecream. Bumili na siya kay Manong, tuwang-tuwa yung mga bata sa libreng ice cream at mukhang masayang-masaya naman si Mark.


"Pwede na ba akong tatay?" Sabi niya habang pasimpleng yumayakap sa akin. 

"Hmmm... Hindi pa." Sabi ko naman na ikinagulat niya.

"At bakit naman? may mali ba akong nagawa?" Tumango naman ako, yung mukha niya takang-taka.

"Eh kinalimutan mo namang bilhan din ng ice cream yung nanay ng mga magiging anak mo." I grinned. Natawa naman siya.

"Share na lang tayo?" Tinapat niya naman sa bibig ko yung ice cream at syempre, kinain ko na rin pero hawak niya pa rin. Hindi pa ako tapos kumain ng halikan niya ako sa lips. Sabay ngiti niya.

"YAAAAAAAK!" Napatingin naman kami sa mga bata, nakatingin na pala sila samin.   

"Nyeeeeh, Paglaki niyo may hahalikan din kayo no!" Napatayo naman siya ng ayos ng magring yung cellphone niya. Tinignan niya kung sino at parang napasimangot siya. Tumingin siya sakin. "Babe, I should take this." Tumango lang ako. Lumayo siya kaunti at sinagot na yung tumatawag sa kanya.


Hindi naman sa nag-i-eavesdrop ako pero malakas talaga yung boses ni Mark eh, parang nag-aaway sila ng kausap niya.


"Yes, Dad. I'm with her... Yeah, she still doesn't know." Tatay niya pala ang kausap niya at mukhang ako ang pinag-uusapan nila. "I know, Dad! Sasabihin ko rin sa kanya, eventually. Wag niyo naman ako madaliin, I still got a month. At least ipaubaya niyo na to sakin, tsumityempo lang naman ako eh. Mahal ko si Mars, Dad. Sobrang dami ko ng nagawa sa kanya at ito na siguro yung pinakamatinding pagsubok na kakaharapin namin. Ayoko ng masaktan siya pero wala naman akong choice diba? Ipaubaya mo na lang sakin to, gusto ko masaya siya sa mga huling araw ko dahil alam ko, sobrang malulungkot siya after I leave. Okay, Dad?" He ended their conversation.


Any moment, I would burst into tears. A month? Hindi ko na kayang magpanggap! Isang buwan na lang ang naalalabi niya dito sa Pilipinas, and yet ayaw niya pa rin sabihin sakin ang katotohanan!  



"Game na, Kids!" Pasimple akong nagpunas ng luha at ngumiti sa mga bata. 

 In no time, nagtakbuhan na ulit kami. Badtrip lang at dahil sa mga narinig ko, nanlalambot ako kaya eto, tangina. Nadapa ako. And what's worst? Sa bubog lang naman ako nadapa.   


Napatkbo sakin si Mark kasama yung mga bata. Bawat bata tinatanong ako kung okay lang ako. Wala akong masagot! HINDI AKO OKAY! SOBRANG SAKIT NAAAA!  


"Babe, saan ba masakit?" Yung puso ko. Sobrang sakit na. Sobra na.  

"Ang sakit-sakit, Mark. Ang sakit-sakit na." Binuhos ko yung iyak na gusto kong ilabas kanina. Magpapanggap na lang siguro ako sa pagkakadapa nasaktan, sa pagkakabubog ng tuhod ko. Itatago ko na lang sa kanila na ang puso ko talaga ang masakit, na parang may bubog na pumupunit sa puso ko. 


















TWENTY SEVENTH kiss



Fudge. Nakakainis si Mark!   Naiirita na ako ng bonggang bongga sa kanya! Bakit? Pano, niyayaya akong pumunta sa birthday celebration ng daddy niya na si Mayor Marcus Villareal lang naman.   Alam niyo namang parang ayaw sakin ng Daddy nun at parang nilalayo niya yung anak niya sakin diba? Haaayyy. Ang babaw ko na mag-isip! Malamang, gusto niya lang bigyan ng magandang edukasyon yung anank niya kaya pinalilipat niya sa California.  



"Mark, ano ba?! Saan bang parte ng 'ayoko' ang di mo maintindihan?!" Sinisigawan ko na siya sa telepono.

"Eh bakit nga kasi ayaw mo?!" At sumigaw na rin ho siya.   

"May mga requirements pa akong hindi nagagawa, kailangan kong tapusin yun ng makagraduate ako no." Okay. Kasinungalingan yun dahil tapos na tapos na ako.  

"Hindi ba pwedeng ipagpabukas mo na yan? Tutulungan pa kita!"Bakit ba ang kulit-kulit mo, Mark?!

"No, I want to do it now." Tigalan mo na ako. There's no way in hell na mapapapunta mo ako dyan.  

"Bakit di ka na lang sumama kasi? Ayaw mo bang mami-meet si Daddy?" Ayoko. Ayokong-ayoko.

"Its not like I don't know him. Mark, ayoko talagang pumunta, okay?" I'm sorry, I just can't.

"Mars, ano bang makakapagpabago ng isip mo?" Napabuntong hininga naman ako.

"Nothing. Bat ba ang kulit-kulit mo? Di ba sabing ayoko nga? Hindi ko naman party yan, hindi ba yan magstart kapag wala ako?" Sa sobrang inis ko, kung ano-ano na naman nasabi ko.

"Okay. Bye." At binabaan ako ng telepono. Bastos.   



Okay. Alright. I'll forgive him. He's just probably upset dahil wala ako dun. Gusto ko rin namang pumunta dun kasi andun siya, pero andun ang Dad niya. Hindi ko alam kung magugustuhan ng Dad niya na nandun ako. And besides, it's his Dad's birthday, ayokong masira yun kung kasaling ayaw nga sakin ng Dad niya.


Nakarinig naman ako ng kotseng huminto sa harapan ng bahay namin kaya napasilip ako sa bintana. Oh God, ang tigas din naman ng ulo nitong taong to! Napababa ako ng wala sa oras at dumiretso sa labas ng bahay. Sinalubong  niya naman ako ng ngiti. Ang gwapo-gwapo niya talaga. Lalo na ngayong medyo pormal siya. May dala-dala din siyang paper bag ng Marc Jacobs?!   Meron ba nun dito sa Pinas?!  


"Mag-aalas sais na ah? Bat andito ka pa?" Salubong ko sa kanya.

"Iaabot ko lang sana to sa'yo." Binigay niya sakin yung paper bag. Tinanggap ko naman pero nakataas pa rin ang kilay ko sa pagtataka.

"Para sakin to? Diba mahal to? May store ba nito sa Pinas?" Natawa naman siya sa sunod-sunod na tanong ko.

"Obviously, para sa'yo yan at mahal nga yan. Ewan ko, baka meron dito pero galing kasi last week si Mommy sa Paris last week, naisip ka daw niya kaya binilhan ka niya." Napatango naman ako, Wow naman, sana kapag palaging nangingibang bansa ang Mommy niya eh naiisip ako palagi no?  

"Pakisabi, 'Salamat' ah?" Tumango naman siya.

"And in case daw na magbago ang isip mo, she would love to see you on this dress." At bago pa ako makapagsalita hinalikan na niya ako sa lips at nagpaalam umalis.



Pumasok na lang ako ng bahay at dumiretso sa kwarto habang nag-iisip kung pupunta ba ako o hinde. Putragis naman oh. Oh well, wala namang sinabi si Mark na gusto akong makita ng Dad niya, yung Dad niya naman ang celebrant hindi yung Mom niya. Pero nakakahiya pa rin kay Tita Evita!   


+6392737*****

Babe, if ever magbago isip mo,
text me kung magpapasundo ka.
Sayang, dad really want to meet you.
He doesn't bite naman daw.  
I love you.



Right. Like I have a choice. Pupunta na talaga ako. Naligo muna ako ulit, after nun nagtowel, nag blow dry ng buhok then nagpatulong kay Renz na kulutan ako. Ako naman na ang nagmake-up sa sarili ko.



"Mabuti naman at nagbago isip mo. Bakit ka ba kasi natatakot ka sa Dad niya?" Tanong ni Renz habang kinukulot yung likurang part ng buhok ko.

"I don't think he likes me for his son." Nagulat naman ako ng bigla niya akong batukan.

"Eh eng-eng ka pala eh! mas dapat ka kayang pumunta kung ganun! Prove him wrong, you idiot." Tignan mo to, kung maka-idiot parang di ako Ate.

"Baka nakakalimutan mo, Ate mo pa rin ako." Sabay irap ko sa kanya.

"Mas maaga ka lang nilabas ni Mommy sating tatlo." Napatayo naman ako bigla.

"Ayos na siguro tong buhok ko, sige na lumabas ka na. Magbibihis na ako." Tinaboy ko siya agad.



Ayoko lang na napag-uusapan o nabibring up pa yung mga ganyang usapan, nalimutan ko na yun. Mas masakit kung uungkatin pa yung nakaraan.  


Napatingin naman ako dun sa dress na nakalatag sa kama ko. After kong masuot yung damit, nagtext na ako kay Mark na nagbago na nga ang isip ko at sunduin niya na ako. Napatingin naman ako sa salamin. Sana huwag madisappoint yung Dad niya sa akin. Oh well, maganda pa rin naman ako kahit ayaw niya sakin.  



After 30 minutes, dumating na yung sasakyan. Hindi si Mark yung nagsundo sakin kundi yung driver nila. Sabi naman ni Kuya Driver, sobrang busy daw ni Mark sa mga oras na ito dahil may surprise daw na inihanda siya sa tatay niya.



Pagdating ko sa mala-palasyong bahay nila eh ginuide ako ng mga maid sa garden kung saan nagaganap ang birthday celebration. Ohhh. Ang daming tao, mukhang puro politicians.   Nagulat ako ng bigla akong salubungin ni Zeke.


"Uy, Mars! Mabuti naman at nakadating ka." sabi niya ng ngiting-ngiti. 

"Oo nga eh. Hehehe." Ilang kong tawa.

"Lika, kanina ka pa inaantay ni Tita."


Hinila naman ako ng walang pakundangan ni Zeke papunta dun sa pinakaharap na table. At nakita ko na si Tita Evita at si Mayos Marcus Villareal.



"Finally, you're here!" Hindi ko alam kung bakit pero nagmano ako. 

"Good eveing po, Tita Evita." Nagulat siya sa ginawa ko pero tumawa.

"You really are different. Kaya ka siguro di mabitaw-bitawan ng anak ko. At diba sabi ko, Mommy ang itawag mo sakin?" Nagflip bigla yung tyan ko.

"You must be my son's girlfriend?" Nanigas naman ako sa boses na narinig ko, napatingin ako sa likuran ko at ayun nga, si Mayor Villareal.

"Opo. Happy birthday po, Sir." Kumunot naman bigla yung noo niya. Oh nooo! Nagalit ata siya.

"Ganun lang? Walang mano?" He smiled.

"Sorry po, Sir." Nagmano naman ako sa kanya.

"And don't call me 'Sir'. Tito Marcus na lang or better yet, Daddy na rin." He grinned. Tumango naman ako. "And wag kang matakot sakin, I like you for my son." At bago pa maprosesa ng utak ko yung sinabi ni Mayor-- este ni Tito Marcus, napatingin kaming lahat sa stage.



"Good Evening, everyone. First time kong kakanta sa birthday ni Dad, napilit lang ako ni Mommy, actually. Actually, sabi ko kakanta lang ako kapag andyan girlfriend ko." Nag-awww naman yung mga nanunuod. Siguro anak yun ng mga politicians?   "This one's for you, Babe."



Kumanta na siya. Nakakahiya kasi birthday to ng Daddy niya pero ako ang kinakantahan niya. Grabe na to ah!  



"When I see you smile, the whole world stops and stares for a while. Coz girl, you're amazing, just the way you are..."













TWENTY EIGHT kiss



Nakaupo lang ako dito sa table na nakareserved para sa mga friends ni Mark. And, isa lang ang kilala ko! Si Zeke lang, mukha pang busy. May kalandian kasing babae. Imagine ah, bestfriend mo, katabi mo tapos halata mo namang na-oOP siya tapos anong gagawin mo? Makikipaglandian? Inis ah.   



"Oh please. Get a room, you two!" Pano ba naman?! Nagkiss sa harapan ko! Ano ba?! Inggitan ba to?  

"Oh. Mars." Sabi ni Zeke paglingon niya sakin.

"Oh your face." Sabay irap and he just chuckled.

"Ano na naman ba?" Tanong niya sakin. Like its not obvious no!?

"For God's sake, Zeke. We're in Tito Marcus' birthday party. Not in a bar where you can just kiss and flirt anywhere."

"Ang sabihin mo, naiinggit ka lang samin ng girlfriend ko." He grinned. WHAT?! 

"Oh my God! I hate you, Zeke! Bakit di mo sinasabi sakin na may girlfriend ka na?!" Sabay hampas ko sa braso niya.

"Eh busy ka palagi eh!" Humarap siya sa girlfriend niya tas tinuro ako."Babe, etong maingay na to ay ang best friend ko, yan si Mars. Girlfriend siya ng anak ng birthday celebrant." Nginitian naman ako nung girlfriend niya. "And Mars, this is my girlfriend, Ciara."

"Finally, pinakilala ka na rin niya sakin. Hi Ciara, I'm Mars!" I smiled at her.

"Hi, Mars! Nakilala na rin kita sa wakas." She chuckled.   Bakit naman gustong-gustong niya akong makita?

"Bakit? Sinisiraan ba ako niyan ni Zeke?" Tanong ko, natawa naman si Zeke.

"Hindi naman! Hahaha. Kinuwento niya lang sakin yung lovestory niyo ni Mark." She smiled. Ohhh. Yun pala.  

"Ganun? Bakit mas nauna niyang nakilala si Mark?" Tanong ko kay Zeke. "Ikaw ah! May favoritism ka!" Natawa naman sakin si Zeke.

"Ano ba, Babe. Wag mo na ngang awayin yang si Zeke. Ako na lang kulitin mo." Napatingin ako sa nagsalita. Ngumiti siya at naglahad ng kamay. "Maaari ba kitang isayaw, aking binibini?" He grinned. 

Naalala ko tuloy yung prom!   "Sure, Babe." At nang makarating kami sa dancefloor, sinayaw niya agad ako.



"Ang daya mo. Ngayon mo lang ako pinansin dito sa party." Nagpout siya. Ang kyut. HAHAHAHA!  

"Kita mo naman diba? Busy ako." Napairap naman ako sa kanya.

"Sana di mo na lang ako pinilit na pumunta dito, ma-oOP lang pala ako."

"Fine. Sorry na." Tumango lang ako. "Nagustuhan mo ba yung pagkanta ko sa stage?" Nginitian niya naman ako.

"Syempre! Sino bang hindi kikiligin?" Napatango naman siya.

Niyakap niya naman ako ng mahigpit at bumulong ng... "Mamimiss ko to."


Mamimiss ko din to, !@#$ ka.



"Babe, powder room lang ako ah." Umalis agad ako, baka pigilan niya pa ako eh.



Hindi naman ako naiihi or something. Gusto ko lang magpahangin, bumibigat ang feeling ko sa garden eh. Pumasok ako ng bahay nila, nakasalubong ko pa nga si Tita Evita eh. Sabi ko makiki-CR lang. Pero after nun, lumabas ulit ako at nakita kong walang tao sa gazebo. Dun na lang siguro ako tatambay, for the mean time.


Magkakaroon kaya ako ng chance na makapagpaalam kay Mark? Baka kasi... isang araw, mawala na lang siya ng parang bula at baka hindi ko na rin siya makikita kahit kailan. Sobrang layo ng California, hindi naman ako anak-mayaman. Paano ko siya susundan? Ilang karagatan, kabundukan at kung ano-ano pa ang pagitan namin kapag umalis siya. At kung nandun na siya, hindi malayong mangyari ang makahanap siya ng iba.



"Masisira ang make-up mo niyan, Hija." Napaangat yung ulo ko, si Tito Marcus.

Napapunas ako ng luha agad, tangna. Umiiyak na pala ako. "May problema ka ba, Hija?" Umiling naman ako. Baka magalit siya kapag sinabi ko yung problema ko.

"Alam kong meron. Hindi ka naman iiyak ng ganyan kung wala."Nginitian niya ako. "Alam mo na ba ang balak ni Mark after graduation?" Tumango naman ako.


Kahit anong pag-iwas ko pala, dadating at dadating yung araw na mapapag-usapan to.   


"Kailan mo pa nalaman? Sinabi ba sa'yo ni Mark?" Umiling ako.

"I overheard him talking to Zeke... about it. Matagal-tagal na din po." Napabuntong hininga naman si Tito Marcus.

"Alam ko na kung bakit ka natatakot sakin." Natawa siya bigla."Hindi naman sa ayaw kita para sa anak ko, pero as a parent, I want whats best for my kid." Tumango na lang ako. "Mark was once a rebel at dahil yun sa first girlfriend niya." First girlfriend? He never mentioned his exes sakin.   "Sinubuklan naming buwagin yung relasyon nila, pero mas lalong lumalala yung si Mark hanggang isang araw, umuwing umiiyak si Mark at wala na kaming narinig tungkol kay Venus." Venus pala ang pangalan niya.   I wonder what happened to her. "Nilipat namin siya sa school niyo, bumalik yung masigla naming anak, nagsikap mag-aral, pinagsabay niya yung pagiging varsity niya pati ang pagiging top 1 student. Nag-scholar siya sa school niyo, ayaw niya kasing sabihin na kaya siya nakapasok sa paaralan niyo eh galing sa pera ng bayan. Ayaw niyang tinatawag siyang anak ni Mayor. Napaka-low profile ng batang yan." Marami pa pala akong hindi alam kay Mark.    "Tas dumating ka sa buhay niya, mas lalong naging masaya yung anak ko, naging candidate pa siya sa pagiging valedictorian. Kaya naisipan kong gumawa ng paraan na makapag-aral siya sa ibang bansa dahil alam kong may potential ang anak ko." Tumango naman ako para maipakita ko kay Tito Marcus na naiintindihan ko siya. Na naiintindihan ko kung ano yung mga plano niya sa anak niya. "Sana kaya mo siyang antayin, Hija. Mahal na mahal ka ng anak ko, base sa nakikita ko. Hindi ka niya kayang basta-basta iwanan." Tumayo na si Tito Marcus. "Antayin mo siya."


 Makakaya ko ba siyang antayin? Ilang years? Kakayanin ko ba yun? Hihintayin rin ba niya ang panahon na magkasama kami? Hindi niya ba ako ipagpapalit?  



Nag-CR ako para makapag-retouch. Ang haggard na pala ng itsura ko kahit waterproof yung make-up ko. Pagkalabas ko, napadaan ako sa kusina. May alak, makakuha nga ng isa. Pasimple kong kinuha yung alak at pasimpleng lumabas ng bahay nila at bumalik sa gazebo. 


Tinungga ko yung alak. Ang sakit sa lalamunan!   Walangya, black label pala to eh!   Haaay... Pagtiisan na nga lang.



After 30 minutes...


Gusto ko nang umuweeeee! Matawag nga si pogi!  


"Mark! *hik* Hatid mo na ako *hik* pauwi. *hik*" Nyeta, lasing na ata ako. Umiikot yung paningin ko at di ko mapigil yung sinok ko.  

"Hello, Mars?! Lasing ka ba?! Asan ka?!" Halaaaaa. Nagpapanic na si boyfriend!  

"Nasa gazebo ako, nagdidate kami ni Johnny Walker! Hihihi." Bigla namang dial tone na naririnig ko. Alien na si Mark? Dial tone language!  


"Punyeta. Ano bang meron at naglasing ka bigla?!" Nagulat ako ng biglang sumigaw sakin. Binuhat niya agad ako at naglakas papunta sa loob ng bahay nila.

"Eh kasi naman, Babe eh! Hirap na hirap na akong itago yung sikreto moooo! HAHAHA!  " Nakarating na kami ng ikalawang palapag ng bahay nila habang hirap na hirap siyang buhatin ako.

"Anong sikreto ko?" Oyyy! Curious!

"Matagal ko na kayang alam na pupunta kang California!" Bigla niya akong naibagsak sa sahig ng kwarto niya.

"AWWWIIEEEE!!!" Napasigaw ako sa sakit.

"Anong sabi mo?" At bago ko pa siya masagot, I passed out.





















TWENTY NINTH kiss



Nagising ako dahil sa boses na pamilyar. Sobrang pamilyar. At sobrang sakit ng ulo ko kaya di ako agad makabangon at makapagdilat ng mata.  Puchang hangover to.  



"Sorry po, Tita kung di ko kayo natawagan kagabi. Sobra po kasing busy dito samin tas dumagdag pa po si Mars." Aba... Sisihin ba ako?"Nalasing po kasi siya kagabi. Di ko nga po alam kung san niya napulot yung alak na yun eh." OH. Sinusumbong niya ako kay Mama!   "Naku Tita. Mabuti na lang po at busy si Daddy at hindi niya nakita. Hahaha. Don't worry po." Napadilat ako at nakita kong nakatalikod siya sakin habang nakaupo sa kama. May patango-tango pa siyang nalalaman. "Ihahatid ko din po siya kapag nagising na po siya. Pasensya na po sa abala, Tita ah."Natawa siya bigla. "Naku hindi po. Basta po para kay Mars, hindi po abala sakin yun. Sige po. Bye." Tas may pinindot siya dun sa cordless phone nila.


Sinipa ko naman siya ng di gaano kalakas. "Aray!" Harujusko. Ang arte.
"Bat mo ko sinumbong kay Mama?!" Bigla akong bumangon."Awwwwiieeee." Napahawok ako sa centido ko. 

Nagmadali naman siyang alalayan ako. "Dahan-dahan kasi." Napansin kong may pagkain sa may bedside table. Kinuha niya yung tray tas nilagay sa lap ko.

"Wow. Breakfast in bed." He smiled.

"Kumain ka na tas uminom ka ng gamot para sa hangover mo ah?"Tumango naman ako habang nginunguya na yung almusal ko.  


Tinitigan niya lang ako the whole time na kumakain ako. Medyo nako-conscious na nga ako eh.    Ano bang meron?


"May kanin ba sa mukha ko?" Kinapa-kapa ko naman yung mukha ko.

"Wala. Kinakabisado ko lang yung sa mukha mo." Bigla namang kumabog yung dibdib ko.

"Sa tagal natin, di mo pa nakakabisado yung mukha ko?" Tumawa ako, halatang peke.

Kinuha niya yung tray at tumayo. "Kailan mo pa nalamang aalis ako?"Feeling ko huminto yung pagtibok ng puso ko nang marinig ko yung sinabi niya.

"Pano mo nalamang alam ko na?" Hindi kaya sinabi ni Tito Marcus sa kanya kagabi?

"Nagsusumigaw ka kagabi, nabagsak pa nga kita nung mabigla ako sa mga pinagsasabi mo eh." Sumisigaw ako kagabi?  

"Pano pagkakasabi ko?" Ayoko na ngang malasing.  

"Sabi mo hirap na hirap ka ng matago ng sikreto ko. At yun nga, sinabi mong matagal mo ng alam na pupunta akong California."Napayuko naman ako. Ang laki kong tanga naman oh. "Kailan mo pa nalaman?" Tanong niya ulit.

"Nung bago mag Prom." Tinignan ko siya. Nilapag niya yung tray sa bedside table.

"Matagal-tagal na din pala." Umupo na siya sa tabi ko.

"Bakit ayaw mo sabihin sakin? Pinaplano mo bang umalis na wala akong alam?" Unti-unti nang namumuno yung luha ko.

"Hindi naman sa ganun. Intindihin mo rin naman ako, mahirap din para saking sabihin sa'yo to. Alam mong ayaw na kitang nasasaktan."Tumango ako at pinunasan yung nagbabadyang bumuhos na luha,

"Kahit naman sabihin mo o hindi. Wala pa rin namang magbabago. Aalis ka pa rin naman diba?" Tumango siya. "Uuwi na ako."Sinubukan kong tumayo pero nahirapan pa rin ako.

"Mamaya na. Di mo pa kaya." Hinawakan niya ako sa magkabilang braso.

"Hindi na. Kaya ko na." Tinanggal ko yung kamay niya sa pagkakahawak sa braso ko.

"Mars..." Napahinto ako saglit sa paglalalakd ng maalala kong may dala pala ako kagabi na purse. Nakita ko naman sa gilid yun. 

Kinuha ko yung purse ko bago ako nagpaalam sa kanya. "Goodbye, Mark."



Lumipas yung one week na hindi ako masyadong nagpapakita sa kanya. Alam kong pagsisisihan ko tong ginagawa to kapag umalis na siya. Dapat kasi diba, pinupuno na lang sana namin ng masasayang alaala yung isang linggo na yun tulad ng ginagawa ng mga taong nasa LDR ngayon. Pero, iba ako eh. Di ko magagawa yun, mas nasasaktan ako kapag nagsasaya kami. Masyadong masakit para sakin. Hindi ko na kayang magpanggap na masaya ako sa mga nangyayari ngayon.


"Anak, may bisita ka." Napabuntong hininga naman ako.

"Ma, kung si Mark lang 'yan, pauwiin mo na siya." Tinuloy ko naman yung pagbabasa ko ng libro.

"Anak, si Mayor Villareal nasa baba. Inaantay ka." Napatayo ako bigla at tumakbo pababa ng hagdanan.


Hindi naman kasi agad sinabi ni Mama eh!  


"Good Evening po, Tito Marcus." Nagmano naman ako sa kanya. LOL. Nakasanayan?  

"Good Evening, Hija. Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. Kung ano man ang tampuhan niyo nang anak ko, isantabi niyo na muna. Graduation niyo na bukas, Mars. Kinabukasan nun, aalis na siya. Wag mong sayangin ang pagkakataon." Aalis na siya in 2 days?  

"Opo, Tito Marcus. Kakausapin ko na siya." Wala na talaga akong magagawa para pigilan siya.  



GRADUATION.



Turns out kapag valedictorian ang boyfriend mo, hindi mo siya malalapitan sa Commencement exercise lalo na kapag malapit na yung speech niya. Kasi sa stage sila nakaupo, habang kayong may tamang honorable mentions lang eh nakaupo sa harapan lang ng stage.


Nakatitig lang siya sakin. Mukha siyang kinakabahan at walang tulog. Ang sama ko talagang tao, hindi siya siguro nakatulog dahil sakin.   Hanggang sa tawagin na siya para sa speech niya. I smiled at him and I mouthed, Good Luck.



"Good Evening, Everyone." He smiled warmly. "Kung di niyo ho mamasamain, magtatagalog ho ako ah." Nagtawanan ang lahat. "I don't feel like speaking in English." Nagtawanan na naman sila. "Eto, seryoso na talaga. Gusto kong magpasalamat at humingi ng tawad sa adviser namin dahil hindi ko na naman siya sinunod. Hindi kasi ako nagsulat ng speech, gusto ko natural na lang nalalabas sa utak ko yung sasabihin ko. Mas maganda namang maging totoo ang sinasabi kesa sa praktisado diba?" Tumingin siya sakin. "This month, natutunan kong magpakatotoo at magsabi ng totoo. Gusto kong humingi ng tawad sa mga taong nasaktan ko, lalo na sa girlfriend kong hindi ko agad nasabihang aalis na akong papuntang California bukas. Sorry talaga. Pati na rin sa mga teammates ko. Gusto ko namang magpasalamat sa mga teachers ko, sa mga mentor ko dito sa school. Pati na rin syempre sa bestfriend ko, sa girlfriend ko, sa Mommy ko at sa Daddy ko." Huminga siya ng malalim. "Lingid sa kaalaman ng iba, scholar ako ng school na to. May gusto kasi akong patunayan, ayokong masabihang anak lang ni Mayor. Kaya nagsikap ako, kaya ito sigurado akong I made my parents proud. Baon lang ang nagastos nila sakin.  " Nagtawanan kaming lahat.


Patuloy lang siya sa pagsasalita. Tama si Tito Marcus, kung titignan mo siya dito mula sa kinauupuan ko. May potensyal talaga siya, hindi pa man niya nakikita pero natural na lumalabas sa kanya. Tama na rin siguro ang desisyon kong palayain siya.    Paniguradong mas makakapagfocus siya sa pag-aaral kapag wala ako sa isip niya.


"Hindi man maituturing na tamang valedictorian address ito, sana may naibahagi ako sa inyo tungkol sa pagsisikap ko at sa pagkamit ng mga pangarap ko. Congratulation, Batchmates! Graduates na tayo!" Tinaas niya yung kanang kamao niya sa ere.


Natapos na ang Graduation at pagkababang pagkababa niya ng stage, nilapitan ko siya at niyakap. "Sorry sa pag-iinarte ko." I cried.

"Pambihira naman to, pinapaiyak mo ko eh." Bumitaw ako sa pagkakayakap ko sa kanya at nagtawanan kami. "I love you, MyEight."

"I love you, too, My Kissing Monster." I said before kissing him.

the LAST kiss




Hindi mo aakalaing nasa despidida party ang mga taong nasa paligid ko. Bakit? Kasi lahat sila nagdidiwang, nagsasaya at naghaharutan. Sabi kasi nila, opportunity na yun para magpasikat si Mark! Basta hindi siya makakalimot magpadala. Nakakatuwa rin na itong mga taong ito eh imbis na makipagsalo-salo sa mga kamag-anakan nila eh sumama samin ngayon sa handaan ng mga Villareal para sa Graduation at despidida ni Mark. Bukas na kasi ang alis niya...  



"Mukhang malalim ang iniisip natin ah?" Napatingin ako sa tumabi sakin.

"Zeke, mamimiss ko siya." I sighed.

"Bakit hindi ka na lang din sa States mag-aral?" He asked.

"Hindi naman kami kasing yaman niyo. Mahal ang tuition sa States no, compared mo dito. Tsaka, ayokong iwan yung pamilya ko kung kelan kami nagka-ayos-ayos." Inakbayan niya naman ako.

"So anong balak mo, Mars?" Simple lang naman ang gusto ko sa buhay eh.

"Gusto ko maging Registered Nurse balang araw." I smiled at him. First time kasi na may nagtanong sakin kung ano ang mga balak ko sa buhay.

"Susuportahan kita dyan." He grinned.



I looked around, wala dito si Mark? Asan ang boyfriend ko? Hay nako. Pasaway talaga yun! Kung kelan mo hinahanap, saka mawawala.

Umakyat ako sa second floor, baka nasa kwarto niya siya. Pagbukas, walang tao. Hindi ko alam kung bakit ako kinabahan, pero ng binuksan ko yung cabinet... bigla na lang akong naiyak.


Wala na yung mga damit niya...  


I dialed his number. Sana sagutin niya.  


"Hello, Babe?" He sounded so lonely.

"Saan ka?" I tried my best not to sobbed.

"Andito sa condo." I sighed with relief.

"Anong ginagawa mo diyan?" Umiiwas ba siya sa mga tao?

"Packing." Maikli niyang sagot. Iniwan niya agad ako.  

"Can I come over?" Sa 'yes' please.  

"Yeah, sure." Napapikit naman ako. Salamat naman.

"Okay, I'll hung up na---" 

"Wait!" I stopped talking. "You know I love you, right?"

"Yeah. Ang I love you, too." Even if it hurts so much.  


Pagkapindot ko ng 'end button', umalis agad ako sa kwarto niya at bumaba. Nagpaalam ako sa mga kasama ko, kila Tita Evita na rin. Pina hatid na nila ako sa driver nila. Mabuti naman, iwas gastos.  


Mabuti na lang at palagi kong dala-dala yung spare key ng condo niya na ibinalik niya sakin. Nabuksan ko naman agad yung pintuan. Tumambad sakin ang magulong pad niya dahil sa pag-iimpake. Walang sabi-sabi akong lumapit at tumulong. Ngumiti lang siya sakin ng magtama ang tingin namin.


Tahimik lang kaming nag-iimpake. Yung mga nilalapag niyang damit sa kama niya, tinutupi ko at nilalagay sa maleta niya. Nagpaalam siya na pupunta sa banyo para kunin yung toiletries niya. Kaya lang, nakakapagtaka na ang tagal niya na sa luob ng banyo? Hindi kaya nag-suicide na yun?   Ooopss. Hindi magandang biro yun.  


Pinuntahan ko na siya sa banyo dahil kinabahan ako bigla. Pagdating ko sa banyo, nakabukas ang pintuan, nakaupo siya sa sahig at nakatulala. Nilapitan ko siya, saka lang siya bumalik sa katinuan. Saka ko lang din napapansin na tahimik siyang umiiyak ng magtama ang tingin namin.


Niyakap ko siya. Pinigilan kong umiyak. Hindi pwede. Hindi niya ako pwedeng makitang umiiyak, baka hindi niya kayaning umalis kung ganun."Ayoko ng umalis, Mars. Ayokong iwan ka..." Binulong niya sakin habang magkayakap kami.

"No. Ituloy mo ang plano mo. Ayokong balang araw, pagsisihan mo na hindi mo tinanggap ang opportunity na ito. Ayokong may pagsisihan ka sa buhay." Kumalas ako sa pagkakayakap niya. "Tara na. Ituloy na natin yung pag-iimpake mo." I smiled at him.


Nang matapos kaming mag-impake, tinabihan niya ako sa kama. "Kapag ba umalis ako, maghahanap ka ng iba?" Napatingin ako sa kanya.

"Honestly, hindi ko alam eh." May pagtataka naman sa mukha niya.

"Hindi mo ba ako kayang antayin?" Malungkot niyang tanong.

"Hindi naman sa ganun. Pero, hindi naman natin alam kung anong mangyayari sa future diba? Malay natin, mas mauna ka pang makahanap ng iba. Malay natin, kung ma-in-love ako sa ibang lalaki. Malay natin, hindi tayo para sa isa't-isa talaga." Napayuko ako sa sinabi ko.

"Edi gawin nating tayo!" Hindi niya na napigilang sumigaw. "Are you breaking up with me, Marciana?!" Bumuhos ang luha ko sa itinanong niya.

"Ayokong matali ka sakin, Mark. Ayokong masakal ka. Ayokong maging hadlang sa ikasasaya mo sa future." Bigla naman niyang hinawakan ang magkabilang balikat ko.

"Mars naman! Sa dinami-dami ng pinagdaanan natin, ngayon ka pa ba susuko?!" Inalog-alog niya ako.

"Hindi madali para sakin to, Mark. Mapasa akin ka man o hindi, nahihirapan pa rin ako dahil wala ka dito!" Sumigaw na rin ako.

"Isang matinding break-up talaga ang ipapabaon mong alaala sakin, no?" Matabang niyang sabi.



Hindi ko na matiis yung kabog sa dibdib ko kaya't hinalikan ko na siya. Ginantihan niya rin naman ito ng matinding halik. Namalayan ko na lang na nakahiga na kami, na pumaibabaw na siya. I unbuttoned my blouse when he released my lips from his.


"Mars... We shouldn't do---" I silenced him with a kiss.

"Ito ang ipapabaon ko sa'yo. Pagbigyan mo na ako. Ito na din ang magandang alaalang iiwan mo sakin." I smiled at him then a tear fell silently from my eyes.

"Are you sure? Sakin mo ipapaubaya ang una mo?" I nodded.

"Make love with me, Mark." Bigla niya na akong hinalikan na may matinding intensity.



Masakit. Hindi lang sa pagkababae ko pati na rin sa puso ko. 


Masarap. Lalo na't mahal ko ang aking una. 


Masaya. Dahil alam kong pumayag siya dahil mahal niya rin ako...


Nagising na lang ako ng marinig ko ang mga kalampag ng maleta. Aalis na siya. Hindi na siguro ako sasama sa airport. Hindi ko makakayanang makita siyang umalis! Hindi ko kaya.

Naramdaman kong amy umupo sa pumikit ako. Nagpanggap akong natutulog. Ayokong makitang umiiyak ako, baka ang pagbuhos nang luha ko ko pa ang maging dahilan ng pag-stay niya. Naramdaman kong may lumapat na labi sa noo ko. At isang bulong na dumurog sa puso ko...

"I love you, MyEight. Sana hintayin mo ako."


Ilang minuto lang, naramdaman kong wala na ang presensya niya. Wala na siya... Iniwan na niya ako. Umiyak ako ng umiyak habang yakap-yakap ang unan ng pinakamamahal kong lalaki.  

EPILOGUE


AFTER SIX YEARS.



Maraming nangyari sa anim na taong lumipas. Nakapag-college ako, nakapagfocus ako sa pag-aaral. Nakapagtapos ako, ni isang subject wala akong naibagsak. Nag advance ako ng ibang subjects, nagkaklase pa rin ako kahit summer vacation. Nakapagtapos ako ng Nursing, at nagtake ng board exam. May ibang sumubok manligaw, may ilang sinagot ko. Meron ding nagustuhan ko pero meron din namang laro lang. In-enjoy ko ang pag-aaral ko ng college. Pero lahat ng napagdaanan ko ng College ako, walang bakas ng Mark duon. Ni isang sulat, ni isang tawag, text, e-mail o kahit anong nanggaling kay Mark... wala.



Eto na siguro yun na nga ang sign na... Nakahanap na siya ng iba.



"Papa, are you sure about this?" Narinig kong sabihin ni Ate Krista kay Papa.

Si Papa naman, inaalalayan akong umupo sa wheelchair. "We don't have a choice, anak." Sinabi ni Papa na mangiyak-ngiyak.

"Pero Papa, hindi tayo maaalala ni Mars after nito!" Pasigaw niyang sagot.

"Pero ito lang ang paraan, Krista! Ikaw na mismong nagsabi, ito lang ang therapy para sa kondisyon niya." After sabihin ni Papa yun, pinaandar na niya ang wheelchair at inisakay na ako sa luob ng ambulansya.

"Kahit doctor na ako, Papa. Hindi ko kayang makitang nagkakaganyan si Mars. Kung alam ko lang na ang pagbagsak niya sa board exam ang magtitrigger ng matinding depression na to, sana hindi ko na muna siya pina-take!" Umiiyak si Ate Krista habang nasa loob kami ng ambulansya.



Ano bang nangyayari? Bakit wala akong alam?



"Be strong, Anak. We don't have a choice. Kung hindi natin to gagawin, anong mangyayari sa kanya? Maaari siyang mabaliw! O mamatay! Tignan mo siya ngayon, nakatulala lang siya! Ilang buwan na siyang nagkakaganyan! Halos limang buwan na!"Sumabog na ang emosyon na itinatago ni Papa.

"Kapag ba gumaling na siya, ipapaalam natin ang nakaraan niya?"

"No. Ilalay na natin siya sa mga nakasakit sa kanya! Hindi natin alam na baka may iba pang nagtrigger ng severe depression niya."Nagpunas ng luha si Papa.

"Her friends?" Tumango si Papa.

"Even us." Mukhang nagulat si Ate Krista. "Especially, Mark Villareal."Mark...  

Napatingin sila bigla sakin. "Nabanggit lang ang pangalan ni Mark, bigla na lang siyang umiyak. Baka isa nga siya sa dahilan ng severe depression ng kapatid mo."



Yan ang huli kong naalala bago ako makatulog dahil sa itinurok nilang pampatulog sa akin.



Pagkagising ko, may itinurok na naman sila sa aking gamot na parang nakapagpa-high sa akin. Bago ako nakatulog ulit... Inalala ko ang huling pagsasama namin ni Mark.


"Are you sure? Sakin mo ipapaubaya ang una mo?" I nodded.

"Make love with me, Mark." Bigla niya na akong hinalikan na may matinding intensity.

 Sa bawat halik na ibinibigay niya sa akin, binibigkas niya ang salitang "Mahal kita, Mars." Na sinusuklian ko rin naman ng mga halik at ng mga katagang"Mahal na mahal din kita."

Nagising na lang ako ng marinig ko ang mga kalampag ng maleta. Aalis na siya. Hindi na siguro ako sasama sa airport. Hindi ko makakayanang makita siyang umalis! Hindi ko kaya.



Naramdaman kong amy umupo sa pumikit ako. Nagpanggap akong natutulog. Ayokong makitang umiiyak ako, baka ang pagbuhos nang luha ko ko pa ang maging dahilan ng pag-stay niya. Naramdaman kong may lumapat na labi sa noo ko. At isang bulong na dumurog sa puso ko...




"I love you, MyEight. Sana hintayin mo ako."


Sinabi mong hintayin kita... Ginawa ko. Pero asan ka? May hinihintay pa ba ako?



Nakatulog akong iniisip kung babalik pa ba siya... At kung magiging kami pa rin ba sa huli...  


AFTER AN HOUR.



Napadilat ako... May mga mukhang tumambad sa akin. Ni isa, wala akong maalala! Sino ba sila?! Sino ba kayo--- Bakit wala akong maalala?!  



"Sino ka?!" Sabi ko sa babaeng nakaputi sa harapan mo.

"Ako nga pala si Dr. Krista Ochoco, ang psychiatrist mo." Ngiti sa akin ng babae.



"Bakit wala akong maalala?" Sino ba talaga ako?  


End of Season 1

________________________________________
________________________________________

July 29, 2009 - October 14, 2010
(C) -xiArA-





This story is a work of fiction. Names, characters, places and incidents are product’s of author’s imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events or persons, living or dead, is entirely coincidental.
2009 All rights reserved.
Do not redistribute without the written consent of –xiArA- 2009.


ALWAYS REMEMBER:
PLAGIARISM IS FOR LOSERS!





<PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>38                                                          </PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>